Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Η ιστορική δίκη του Πολυτεχνείου και οι καταδικαστικές αποφάσεις

Σαν σήμερα έληξε η Δίκη για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Μετά από ακροαματική διαδικασία διόμισυ μηνών και διάσκεψη 6 ημερών ενώπιον του πενταμελούς εφετείου Αθηνών, στις 30 Δεκεμβρίου του 1975 εκδόθηκε η απόφαση του δικαστηρίου το οποίο κήρυξε ένοχους τους 20 από τους 32 κατηγορούμενους, ενώ αθώωσε άλλους 12.
Η δίκη της σφαγής του Πολυτεχνείου άρχισε στις 9 το πρωί της Πέμπτης 16 Οκτωβρίου 1975, στον Κορυδαλλό, στην αίθουσα που δικάστηκαν προηγουμένως οι Απριλιανοί με πρόεδρο τον εφέτη Ντεγιάννη. Το Πενταμελές Εφετείο συνεδρίαζε κάθε εργάσιμη ημέρα στην αίθουσα του Κορυδαλλού μέχρι τέλους του έτους 1973, οπότε εκδόθηκε και η καταδικαστική απόφαση.

“Ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης που είχαν το κουράγιο τους, κάθησαν στην προτελευταία σειρά των εδωλίων, χαμένοι μέσα στους 32 κατηγορούμενους, από τους οποίους απουσίαζαν δύο, ο τέως εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Π. Θεράπος που δήλωσε ασθένεια, και ο φονιάς Τσιαπάρας που φυγοδικούσε”, θυμάται ένας από τους δικαστές, ο τότε εφέτης, Γιώργος Μαρκουλάκης, μιλώντας στην Ελευθεροτυπία.

Μετά τις δηλώσεις των κατηγορουμένων ο εισαγγελεύς Γανώσης απήγγειλε το "Κατηγορώ" και ακολούθησε η εκφώνηση των μαρτύρων, που συνολικά υπερέβαιναν τους 350 μαζί με τους μάρτυρες υπεράσπισης.
«Κατά την 10ην πρωινήν ώραν διήρχοντο άρματα μάχης εκ της οδού Πατησίων και οι υπάλληλοι του ΟΤΕ, οι οποίοι ειργάζοντο εις το νέον κτίριον, έσπευσαν εις τα παράθυρα να ίδουν τα άρματα. Τότε είδον, όπως κατέθεσαν επ’ ακροατηρίου οι μάρτυρες Παν. Ασδεράκης, Εμ. Μαρουφίδης, Ιωάννης Χατζηχριστοφής και Αλ. Βερνάρδος, ότι εις την ταράτσαν του κτιρίου της οδού Πατησίων (του OΤΕ) είχον ακροβολισθή τρεις έως τέσσερις στρατιώται και επί κεφαλής των ήτο ένας νεαρός αξιωματικός με κράνος, υψηλός, και μελαχροινός με στολήν εκστρατείας, ο οποίος με το περίστροφον εις το χέρι και επί του τοιχείου της ταράτσας επυροβόλει προς τα κάτω. Τούτο συνέβη περί την 10ην πρωινήν του Σαββάτου, 17/11/1973. Κατά την ώραν εκείνην ουδεμία διαδήλωσις εγένετο” περιγράφει τα γεγονότα μάρτυρας στη δίκη.
Την διαδικασία επιχείρησαν να καθυστερήσουν προσφυγές των κατηγορουμένων, ιδίως του Παπαδόπουλου, ο οποίος και αμφισβήτησε την αρμοδιότητα του δικαστηρίου να τον κρίνει, καθώς τότε ως πρόεδρος της δημοκρατίας ήταν “ανεύθυνος άρχων.”. Το δικαστήριο, όμως απέρριψε τα αιτήματα αυτά, χαρακτηρίζοντας την κυβέρνηση πραξικοπηματική.

“Το στασιαστικό κίνημα της 21ης Απριλίου, έργον ομάδας αξιωματικών και η εκ τούτου κατάστασις μέχρι της 23ης Ιουλίου απετέλεσε πραξικόπημα, δι' ου εσκοπείτο ο σφετερισμός της εξουσίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού. Αι εξ αυτού απορρεύσασαι κυβερνήσεις ήσαν κυβερνήσεις βίας.
“Κατά συνέπειαν και ο ιστάμενος κατηγορούμενος Γεώργιος Παπαδόπουλος, ασκήσας καθήκοντα προέδρου της δημοκρατίας κατά τον χρόνο καθ' ον ετελέσθησαν αι εις αυτόν αποδιδόμεναι διά του παραπεμπτικού βουλεύματος πράξεις, δεν ήτο νόμιμος πρόεδρος της δημοκρατίας και συνεπώς δεν προστατεύεται υπό των διατάξεων περί ανευθύνου" ήταν η ιστορική απόφαση του δικαστηρίου.
Στα τέλη, λοιπόν, του Δεκεμβρίου εκείνου εκδόθηκε η απόφαση του δικαστηρίου το οποίο κήρυξε ένοχους τους 20 από τους 32 κατηγορούμενους, ενώ αθώωσε άλλους 12. Οι κύριες ποινές που επιβλήθησαν έχουν ως εξής.

* Δημήτριος Ιωαννίδης (αρχηγός της ΕΣΑ την περίοδο της εξέγερσης): 7 φορές ισόβια για ηθική αυτουργία σε 7 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε 38 απόπειρες ανθρωποκτονιών και πρόκληση διάπραξης κακουργημάτων, καθώς και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

* Γεώργιος Παπαδόπουλος (εν ενεργεία δικτάτορας την περίοδο της εξέγερσης): 25 χρόνια κάθειρξη για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονίες από πρόθεση και απόπειρες ανθρωποκτονιών, καθώς και δεκαετής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

* Σταύρος Βαρνάβας (αντιστράτηγος Ε.Α.): 3 φορές ισόβια για ηθική αυτουργία σε 3 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε 17 απόπειρες ανθρωποκτονιών και πρόκληση διάπραξης κακουργημάτων, καθώς και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

* Νικόλαος Ντερτιλής (ταξίαρχος Ε.Α.): Ισόβια κάθειρξη και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για ανθρωποκτονία από πρόθεση του φοιτητή Μυρογιάννη.

* Άλλοι τέσσερις ανώτατοι αξιωματικοί σε 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε συνολικά 12 ανθρωποκτονίες και 56 απόπειρες ανθρωποκτονιών, καθώς και δεκαετής στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων.

* Άλλοι 12 κατηγορούμενοι σε μικρότερες ποινές, από 5 μήνες έως 10 χρόνια κάθειρξη για διάφορες κατηγορίες, κυρίως για ηθική αυτουργία σε επικίνδυνες σωματικές βλάβες. Οι ποινές κάτω του ενός έτους, ήταν εξαγοράσιμες.

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Εργατική δολοφονία στο Υπουργείο Εργασίας: ΠΕΚΟΠ

ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ & ΟΙΚΙΑΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

Γ.ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 48β ( 320 γραφείο – 3ος όροφος ) ΤΗΛ.ΦΑΞ: 210-8221083
(Ανοιχτά κάθε Τρίτη –Πέμπτη από 10,30 έως 4 ).

Σελίδα: pekop.wordpress.com
Email.pekop1999@gmail.com
Κινητά: 6978865730 – 6978844725.

Αθήνα: 23-12-2010

Ο εργασιακός μεσαίωνας δεν έρχεται, είναι εδώ!
• Η εργοδοτική και κρατική βαρβαρότητα δεν έρχεται, είναι εδώ!
• Οι εργατικές κατακτήσεις και οι εργασιακές σχέσεις δεν κινδυνεύουν, έχουν ήδη καταργηθεί!

Η δουλική κυβέρνηση της τρόικας δεν νομοθετεί μόνο στο προσκήνιο της κατοχικής βουλής την κατάργηση των δικαιωμάτων της σταθερής εργασίας.

Μέσα από το παρασκήνιο και το «βαθύ κράτος» των υπουργείων με τη συνενοχή της ανώτερης υπαλληλικής καμαρίλας (που μαζί τα έτρωγαν και συνεχίζουν να τα τρώνε) έχουν μετατρέψει τους εργαζόμενους έλληνες και μετανάστες σε αναλώσιμο υλικό!

Ο Ασίζ Εμάντ μετανάστης εργάτης από την Αίγυπτο, πατέρας τεσσάρων παιδιών καθαρίζοντας τα τζάμια του υπουργείου εργασίας στα κτήριο της Κοραή 4 έπεσε από τον τρίτο όροφο και σκοτώθηκε.
Τον συνέλεξαν πολτοποιημένο προχθές το μεσημέρι της Κυριακής 19 Δεκέμβρη.

Ο θάνατος του Ασίζ όμως δεν θεωρήθηκε σοβαρό γεγονός από τον υπεύθυνο Γενικό Γραμματέα διαχείρισης κοινοτικών και άλλων πόρων για να δημοσιοποιηθεί.

Αντίθετα μπήκαν μπροστά οι μηχανισμοί για να αποσιωπηθεί η υπόθεση και να μην αναδειχτούν οι τεράστιες ευθύνες της «ευαίσθητης» υπουργού Κατσέλη, και του πρώην υπουργού της «συμμαχίας των προθύμων» Λοβέρδου, για το μαύρο εργασιακό καθεστώς που έχουν δομήσει μέσα στο ψευδεπίγραφο υπουργείο τους που υποτίθεται προστατεύει την εργασία!

Θα έμενε μάλιστα πράγματι στο σκοτάδι η εγκληματική συνενοχή τους αν δεν παρενέβαιναν εργαζόμενοι από τους συνδέσμους του σωματείου του ΜΟΔ που δουλεύουν στο χώρο.

Τα ερωτήματα που μπαίνουν είναι αμείλικτα:
-Πως βρέθηκε ο εργαζόμενος να δουλεύει εκεί την Κυριακή, ενώ η υπηρεσία είναι κλειστή και η σύμβαση που έχουν υπογράψει με την εργολαβική εταιρεία αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά ότ騻ο καθαρισμός γίνεται μόνο από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή από τις 4 μέχρι τις 9 το απόγευμα»!
-Ποιος έδωσε κλειδιά στον άτυχο εργάτη αφού το θυρωρείο του κτηρίου παραμένει κλειστό το σαββατοκύριακο;
-Γιατί δεν υπάρχει παρουσιολόγιο για να υπογράφουν οι καθαρίστριες και καθαριστές που δουλεύουν στο υπουργείο; Σημειώνουμε ότι παρόμοιο αίτημα από την ΠΕΚΟΠ απορρίφτηκε τελευταία στιγμή από το Λοβέρδο.
-Ποιος ελέγχει τους εισερχόμενους στη Γενική Διεύθυνση του Υπουργείου;
-Υπάρχουν εργαζόμενοι που δηλώνονται ότι δουλεύουν στο συνεργείο καθαρισμού αλλά απασχολούνται σε άλλες υπηρεσίες της διεύθυνσης του Υπουργείου;
-Πόσοι εργαζόμενοι έμειναν και υποχρεώνονται να καθαρίζουν το κτήριο μετά τις περικοπές του ανεκδιήγητου Λοβέρδου;
-Ποιος «ομφάλιος λώρος» συνδέει δουλέμπορους, εργολάβους, υπουργούς και διευθυντική καμαρίλα των κρατικών εταιρειών;

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι: Πρόπερσι τέτοιες μέρες είχαμε τη βάρβαρη επίθεση κατά της Κωνσταντίνας Κούνεβα. Οι ένοχοι εξακολουθούν να κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας.
Φέτος κλαίμε τον συνάδελφο Ασίζ τραγικό θύμα της εργοδοτικής και κρατικής ασυδοσίας.

Ζητάμε την ενεργή συμπαράστασή σας για:
• Να αποκαλυφτούν, να στιγματιστούν και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι.
• Να αποβληθούν οι εργολάβοι δουλέμποροι από τις ιδιωτικές και δημόσιες επιχειρήσεις.
• Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας.
• Να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στη ζωή και στο μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.
• Να αυτοοργανωθούμε και ενωμένοι να αντιδράσουμε και να αγωνιστούμε.

Κάτω η κυβέρνηση της Τρόικας και η πολυποίκιλη «συμμαχία των προθύμων» που τη στηρίζουν.

Συγκέντρωση έξω από το κτήριο της Κοραή 4 την Τετάρτη 29 Δεκέμβρη στις 18.00

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Η διοίκηση της ΠΕΚΟΠ

πηγή: http://pekop.wordpress.com/

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

1984 - George Orwell

Δελτίο Τύπου του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών


Δελτίο Τύπου

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καταγγέλλει την παράνομη και καταχρηστική απόλυση 27 εργαζομένων από την κατασκευαστική εταιρεία VINCI Constructions στα έργα κατασκευής του αυτοκινητοδρόμου Κορίνθου-Πατρών.

Σε μια περίοδο κατάργησης όλων των εργασιακών μας δικαιωμάτων και οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν για άλλη μια φορά τα σπασμένα. Οι μεγαλοκαρχαρίες των κατασκευαστικών επιστρατεύουν τις απολύσεις παίζοντας με ανθρώπινες ζωές στο βωμό της καλύτερης συνδιαλλαγής με το ελληνικό Δημόσιο και το χρηματιστικό κεφάλαιο των τραπεζών. Η VINCI κινούμενη σε αυτό το πλαίσιο, δύο ημέρες μετά τη Γενική Απεργία της 15ης Δεκέμβρη, προβαίνει σε μαζικές απολύσεις. Πρώτο δείγμα αυτών ήταν οι 27 απολύσεις στις 17 Δεκέμβρη με πρόσχημα το πάγωμα της χρηματοδότησης του έργου από τις τράπεζες. Η ίδια η εταιρεία έχει αφήσει ήδη να διαρρεύσει ανάμεσα στους εργαζόμενους πως οι μαζικές απολύσεις θα συνεχιστούν μετά τις γιορτές, προχωρώντας σε 70 επιπλέον απολύσεις σε πρώτη φάση και έπεται συνέχεια. Η εταιρεία δε σέβεται ακόμα και το ξεδιάντροπο ανώτατο όριο απολύσεων του 5% που θέσπισε η κυβέρνηση το καλοκαίρι για να απελευθερώσει τις απολύσεις προς τέρψη των αφεντικών.

Είναι έκδηλος ο ρεβανσιστικός χαρακτήρας των απολύσεων καθώς οι εργαζόμενοι μέσω των διεκδικήσεων του σωματείου τους είχαν “ενοχλήσει” τη διοίκηση με αποκορύφωμα την πετυχημένη απεργία της 1ης Σεπτέμβρη στο εργοτάξιο της εταιρείας απαιτώντας μεταξύ άλλων στοιχειωδών μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, καταβολή των παρανόμως παρακρατηθέντων επιδομάτων και την τήρηση των συλλογικών τους συμβάσεων. Το έντονο κλίμα τρομοκρατίας μέσα στην εταιρία με συστάσεις, απειλές ακόμη και απολύσεις ήταν μια καθημερινή πραγματικότητα, ειδικά με την κινητοποίηση της 1ης Σεπτέμβρη.

Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα του συναδέλφου και μέλους του ΣΜΤ, Κ.Ζ., ο οποίος είχε αναπτύξει έντονη συνδικαλιστική δραστηριότητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι αποτελεί το μοναδικό μηχανικό ανάμεσα στους 27 απολυμένους της 17/12 και είναι ταυτόχρονα ο μοναδικός μηχανικός του έργου που είναι μέλος του ΣΜΤ. Ο συνάδελφος από την πρώτη ημέρα της πρόσληψης του διεκδίκησε όλα τα επιδόματα τα οποία παράνομα και καταχρηστικά δεν του καταβάλλονταν κόντρα στο κλίμα σιωπής που επικρατούσε ανάμεσα στα “στελέχη”. Λίγο πριν από την απόλυση του, ενώ είχε ενεργό συμμετοχή σε όλες τις δράσεις του σωματείου του, είχε δεχθεί συστάσεις προς συμμόρφωση. Η απόλυση του έγινε με συνοπτικές διαδικασίες χωρίς καν να ενημερωθούν οι προϊστάμενοι του.

Το συγκεκριμένο έργο παρέχει εργασία σε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας της Πάτρας. Ενδεχόμενη αναστολή του σημαίνει περαιτέρω οικονομική καθίζηση της περιοχής κόντρα ακόμη και σε αυτούς που δήθεν κόπτονται για την οικονομική ανάπτυξή της. Επιπλέον η μη αποπεράτωση του έργου σημαίνει ακόμη μεγαλύτερο φόρο αίματος στους δρόμους και ταλαιπωρία για το λαό στις μετακινήσεις στο χειρότερο κομμάτι εθνικού δρόμου πανευρωπαϊκά. Αντιθέτως, τα κέρδη της εταιρίας δεν αναστέλλονται αλλά αυξάνουν με την είσπραξη κομίστρων των διοδίων.

·      Καλούμε ολόκληρο το εργατικό και λαϊκό κίνημα της Πάτρας να σταθεί αλληλέγγυο στον αγώνα των εργαζομένων του αυτοκινητοδρόμου ενάντια στις απολύσεις. Οι προεκτάσεις του αγγίζουν ολόκληρη την πατρινή κοινωνία.
·      Καλούμε το Εργατικό Κέντρο Πάτρας να πάρει θέση ΤΩΡΑ και να προκηρύξει Πανπατραϊκή Απεργία.
·      Καλούμε σε κοινό συντονισμό κάθε μαχόμενη δύναμη του εργατικού κινήματος σε μια Ανοιχτή Επιτροπή Αλληλεγγύης στους απολυμένους της VINCI σε ανεξαρτησία από τον καθεστωτικό γραφειοκρατικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Πάτρας.
·      Καμιά απόλυση! Επαναπρόσληψη ΟΛΩΝ των εργαζομένων!
·      Όχι στις εργασιακές συνθήκες γαλέρας – να απαγορευτούν οι απολύσεις – δικαίωμα στη δουλειά!

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Καταγγελία

ΑΝΑΣΑ - ΕΑΑΚ Παντείου: Η τρομοκρατία δε μας σταματά, στο δρόμο του αγώνα βαδίζουμε ξανά!
17/12/2010 - 20:46
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ.

Η ΑΝΑ.Σ.Α.-Ε.Α.Α.Κ. Παντείου έχει γίνει το τελευταίο διάστημα,στόχος ακραίων επιθέσεων βίας και αποκλεισμού από το ΜΑΣ και μέλη της ΚΝΕ Παντείου. Αποκορύφωμα των επιθέσεων αυτών ήταν η άνευ προηγουμένου τρομοκρατία που δέχθηκαν μέλη του σχήματος της ΑΝΑ.Σ.Α. από μέλη της ΚΝΕ, την Δευτέρα 13/12. Η επίθεση αυτή λεκτική αλλά και σωματική έγινε έπειτα από άρνηση μελών της ΑΝΑ.Σ.Α.-Ε.Α.Α.Κ. να δώσουν το χώρο που το σχήμα μας έχει και χρησιμοποιεί για την παρέμβαση του στο Πάντειο. Η πρακτική αυτή καθόλου δεν μας εκπλήσσει,άλλωστε η ΚΝΕ Παντείου έδειξε τις διαθέσεις της,από την αρχή της χρονιάς, όταν πέντε μέλη της ξυλοκόπησαν άγρια αγωνιστή από το σχήμα μας. Φυσικά την πρακτική του τραμπουκισμού, της προσπάθειας φίμωσης και της τρομοκράτησης αγωνιστών δεν την ανέπτυξαν φέτος τα μέλη της ΚΝΕ, ούτε φυσικά την εφαρμόζουν μόνο στο Πάντειο. Είναι γνωστά τα γεγονότα βίας προς αγωνιστές της ΕΑΑΚ, γεγονότα που πολλές φορές έχουν οδηγήσει κόσμο στο νοσοκομείο, γνωστές επίσης και οι προσπάθειες μετατροπής των χώρων της σχολής μας σε γραφεία της ΚΝΕ με αφισοκολλήσεις που δεν επιτρέπουν σε καμιά άλλη αριστερή δύναμη να εκφραστεί, όλοι άλλωστε θυμόμαστε την εικόνα που παρουσίαζε το αμφ.108 την ημέρα της Γενικής Συνέλευσης, με τις ταπετσαρίες του ΜΑΣ.

Όλες οι αφορμές που δημιουργεί το ΜΑΣ για να επιτεθεί σε αγωνιστές της ΕΑΑΚ, δεν μπορούν σίγουρα να κρύψουν την πραγματική αιτία. Δεν μπορούν να κρύψουν πώς τα μέλη του ΜΑΣ εφαρμόζουν τον τραμπουκισμό ως απάντηση απέναντι στην βαθιά αποδοκιμασία του κόσμου της σχολής για το σχέδιο απομόνωσης και απαξίωσης των συλλογικών διαδικασιών του συλλόγου, αποδοκιμασία για το σχέδιο ηττοπάθειας που υλοποιεί το ΜΑΣ και βλέπει ως μόνη νικηφόρα προοπτική την ενίσχυση του κόμματος και όχι το μαζικό φοιτητικό κίνημα. Το ξύλο και η προσπάθεια εξαφάνισης κάθε άλλης αριστερής φωνής είναι η απάντηση τους στο ότι τελικά όσες αφίσες και να κολληθούν ο κόσμος του αγώνα αντιλαμβάνεται με ποια λογική μπορεί να νικήσει, και αυτό αποτυπώθηκε και στην τελευταία γενική συνέλευση του συλλόγου,αφού το πλαίσιο του ΜΑΣ καταγράφηκε τελευταίο.

Την περίοδο της πιο σκληρής επίθεσης στα δικαιώματα και της κατακτήσεις της νεολαίας και των εργαζομένων από το σφαγείο της κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, την περίοδο που το δημόσιο πανεπιστήμιο μπαίνει στο στόχαστρο , στην σχολή με τον πιο ασφυκτικό συσχετισμό από τις κυβερνητικές παρατάξεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, το ΜΑΣ επιλέγει να στοχοποιήσει και να επιτεθεί πολιτικά και φυσικά στην ΑΝΑ.Σ.Α.-Ε.Α.Α.Κ. και στους αγωνιστές της, στη δύναμη που συνεπώς μάχεται ενάντια στην ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, στην δύναμη που προσπαθεί να προωθήσει τη λογική του αγώνα, τη λογική του ανεξάρτητου μαχητικού φοιτητικού κινήματος.Δεν είναι τυχαίο λοιπόν τώρα που η Ε.Α.Α.Κ. Συμβάλει με τις δυνάμεις της στις αγωνιστικές αποφάσεις που παίρνουν οι πιο πολλές σχολές παννελαδικά, που κατεβάζουν στο δρόμο χιλιαδες αγωνιστές, που στέκονται αλληλέγγυες στο πλάι των εργαζωμένων που κόντρα στις επιταγές της κυβέρνησης που απεργούν και διαδηλώνουν, οι δυνάμεις της ΚΝΕ κα του ΜΑΣ (ένα και το αυτό) έχουν επιλέξει σε διάφορες σχολές να φιμώσουν τη φωνή της ΕΑΑΚ και να παρεμποδίσουν τη μαχητική της δράση.

Ένα είναι σίγουρο για εμάς, αν αυτές οι επιθέσεις δεν μας εκπλήσσουν, πολύ περισσότερο δεν μας τρομοκρατούν, δεν θα σταματήσουν τόσο την ΑΝΑ.Σ.Α. αλλά και πολύ περισσότερο την Ε.Α.Α.Κ. από το να παλεύει και να διεκδικεί το δικαίωμα της να μπορεί να εκφράζεται στους σύλλογους. Η ΑΝΑ.Σ.Α.-Ε.Α.Α.Κ, το χώρο αυτό που έχει κατακτήσει στη σχολή, το χώρο αυτό που τον αναγνωρίζει ο κόσμος της σχολής, δε θα τον χαρίσει σε κανέναν, δε θα της τον πάρει κανένας, δε θα τον αμφισβιτίσει κανένας. Εμείς οι αγωνιστές του σχήματος της ΑΝΑ.Σ.Α.-Ε.Α.Α.Κ. θα συνεχίσουμε να παλεύουμε και να γιγαντώνουμε την φωνή της αντίστασης. Θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε στην προσπάθεια φίμωσης και διάλυσης του φοιτητικού μας συλλόγου, θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για μαζικές γενικές συνελεύσεις που θα αποτελούν πραγματική διαδικασία συζήτησης του συλλόγου. Πολύ περισσότερο, τέλος ,θα συνεχίσουμε να παλεύουμε ώστε να ορθωθεί πύργος αντίστασης απέναντι στην πολιτική του μνημονίου. Πύργος που θα βάλει μπλόκο στα σχέδια της Διαμαντοπούλου, σχέδια που δρομολογούν το κλείσιμο της σχολής μας και σε αυτό μας τον αγώνα καλούμε όλο τον κόσμο της σχολής, καλούμε και το ΜΑΣ να παρατήσει τον δρόμο της απομόνωσης,της ηττοπάθειας,του τραμπουκισμού και να γυρίσει ξανά στις γενικές συνελεύσεις και στα ενιαία πλαίσια αγώνα, στα πλαίσια εκείνα που έφεραν και το 2006-7 το σύλλογο στις κινητοποιήσεις.

Στην εποχή που ο λαός μας δέχεται την πιο σκληρή επίθεση η αριστερά δεν έχει λόγω ύπαρξης αν δεν μπορεί να υπηρετήσει τα συμφέροντα της πληττόμενης πλειοψηφίας, δεν έχει λόγω ύπαρξης αν αναζητά εχθρούς στο εσωτερικό της, αν δεν δίνει νικηφόρα προοπτική, αν δεν στοχεύει στην ανατροπή. Εμείς βάζουμε διαχωριστικές από την αριστερά της ήττας, της απομόνωσης και του τραμπουκισμού. Συνεχίζουμε στο δρόμο του αγώνα, αναζητώντας κοινό κινηματικό βηματισμό για την συγκρότηση ενός πραγματικά ανεξάρτητου, μαζικού, μαχητικού φοιτητικού κινήματος νεολαίας που θα μπλοκάρει και ανατρέψει τα σχέδια και τους νόμους τους.

Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδερφέ μου από τον κόσμο,εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.

http://www.alfavita.gr/../test_foto/alfavi2863.jpg

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Να κλιμακώσουμε τoν αγώνα

















Να κλιμακώσουμε τoν αγώνα
για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ του εργασιακού μεσαίωνα
για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – ΕΚΤ- κεφαλαίου

Εργαζόμενοι/εργαζόμενες, άνεργοι, νέοι και νέες
Χαιρετίζουμε την μαζική συμμετοχή των εργαζομένων και της νεολαίας στην πανεργατική απεργία της Τετάρτης 15/12 ενάντια στο νόμο Κατσέλη που ξεκληρίζει τα εργασιακά δικαιώματα και τις συλλογικές συμβάσεις, ενάντια στην αντεργατική πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου.

Η κυβέρνηση όλο το προηγούμενο διάστημα προκειμένου να κάμψει τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων και να βαθύνει -  προωθήσει την αντεργατική πολιτική του κεφαλαίου:

1. εφάρμοσε  την τακτική της προληπτικής καταστολής χτυπώντας τις διαδηλώσεις των εργαζομένων και των φοιτητών. Χτύπησε και πάλι την πορεία των εργαζομένων στην Αθήνα
2. επιστράτευσε τα ΜΜΕ για την στήριξη της βάρβαρης αντεργατικής πολιτικής της
3. επιστράτευσε τον αστικοποιημένο – υποταγμένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, που προσπαθούν να μας πείσουν για το «μονόδρομο» του μνημονίου. Ως απολογητές και συνεργάτες της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης δεν προκήρυσσαν εδώ και μήνες απεργία παρά τις δυο αναθεωρήσεις του μνημονίου     

Οι εργαζόμενοι και η νεολαία όμως βγήκαν μαζικά στους δρόμους πραγματοποιώντας στην Πάτρα και σε όλες τις πόλεις τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις και απεργιακές κινητοποιήσεις της μεταπολίτευσης.
Δεν ενέδωσαν στους εκβιασμούς!

Ειδικά στην Πάτρα:
1. οι εργαζόμενοι διαδήλωσαν δυναμικά ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης – τρόικας, συμμετείχαν μαζικά στην απεργία και στις διαδηλώσεις
2. οι αγωνιστικές, ταξικές δυνάμεις προετοίμασαν και περιφρούρησαν την απεργία σε μια σειρά από εργασιακούς χώρους
3. «έφτυσαν» τον τοπικό ξεπουλημένο - αστικοποιημένο συνδικαλισμό του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, απαγόρευσαν στον πρόεδρο του ΕΚΠ και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ να εκφωνήσει λόγο και να μετατρέψει για ακόμα μια φορά τους διαδηλωτές σε «κοινό για το μπαλκόνι του και την κυβέρνησή του». Έκαναν πορεία χωρίς αυτούς!
4. Μετέτρεψαν την απεργιακή συγκέντρωση από συγκέντρωση των ξεπουλημένων γραφειοκρατιών και απολογητών της κυβέρνησης του κεφαλαίου σε πραγματική συγκέντρωση των εργατών και των σωματείων τους.  

Καλούμε τις αγωνιστικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος, όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία να κλιμακώσουν με κατεύθυνση απεργίας διαρκείας την πάλη τους μέσα από τις συνελεύσεις των συνδικάτων και των συλλόγων, τη μόνη δύναμη που μπορεί να επιβάλλει και να πετύχει νίκες και κατακτήσεις.  ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΛΟ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ.

Αυτός ο αγώνας μπορεί να φέρει αποτέλεσμα!
Μπορεί να ανατρέψει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κυβέρνηση του κεφαλαίου, να διώξει την Τρόικα, μαζί μ’ αυτούς να διώξει και την αντεργατική πολιτική. Ανοίγει παράλληλα το δρόμο ώστε να βγουν στο προσκήνιο τα συνολικά συμφέροντα της εργατικής τάξης, για την απαλλαγή της από τα δεσμά της εκμετάλλευσης του κεφαλαίου, για την ανατροπή του καπιταλισμού.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία σε πορεία την Παρασκεύη 17/12/10 στις 18:00 από το Παράρτημα    
        Πάτρα, 15 Δεκέμβρη 2010

νεολαία ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ                                    
ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ - ΝΑΡ   

Γενική Απεργία - 15 Δεκεμβρίου 2010

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Μονόδρομος οι αγώνες των εργαζομένων




Μονόδρομος οι αγώνες των εργαζομένων

Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και νέες
 
    Είναι κάτι παραπάνω από προφανής η επίθεση σε βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας που βρίσκεται σε εξέλιξη τους τελευταίους μήνες.
    
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κυβέρνηση του κεφαλαίου που υπηρετεί τα συμφέροντά του, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της Ε.Ε και του ΔΝΤ, στοχεύει στην πιο βαθιά εκμετάλλευση των εργαζομένων.
    Είναι προϋπόθεση γι’ αυτούς, προκειμένου να βγει από την κρίση του το ελληνικό κεφάλαιο και να αυξηθεί η κερδοφορία του είναι να πληρώσουν οι εργαζόμενοι.
    Ο ι   ε ρ γ α ζ ό μ ε ν ο ι  όμως  δ ε ν   δ η μ ι ο ύ ρ γ η σ α ν   τ η ν    κ ρ ί σ η.

   Σε αυτήν την κατεύθυνση η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πήρε και παίρνει μια σειρά από αντεργατικά μέτρα - τομές επιχειρώντας να σαρώσει όσα κέρδισαν οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους από τη μεταπολίτευση και μετά. Οι αντεργατικές αυτές τομές με πρόσχημα το μνημόνιο, έρχονται για να μείνουν. Θέλουν να δημιουργήσουν έναν μόνιμο κοινωνικό μεσαίωνα που θα βασίζεται στη βαθύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, με εγγυητή ένα αυταρχικό και αντιδραστικό κράτος στρατηγείο.
   Βασικές κατευθύνσεις του μνημονίου ήταν και είναι οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών αλλά όχι περικοπές προς το κεφάλαιο.
   Την ίδια στιγμή που απαλλάσσουν το κεφάλαιο από τη φορολογία των κερδών του, αυξάνουν διαρκώς τον ΦΠΑ φέρνοντας σε ακόμα δυσκολότερη θέση την εργατική – λαϊκή οικογένεια.
  
   Η υλοποίηση του μνημονίου του κεφαλαίου επιβάλλει το πάγωμα (μέχρι το 2014) και τη μείωση των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Στο δημόσιο τομέα με την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού, την κατάργηση των επιδομάτων και την επιβολή του νέου μισθολογίου.

û     Στον ιδιωτικό τομέα, με την σύμπραξη της υποταγμένης ΓΣΕΕ, ετοιμάζεται η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Θέλουν με αυτόν τον τρόπο να χτυπήσουν τα συνδικάτα και την συλλογική δύναμη των εργαζομένων προκειμένου να επιβάλλουν μειώσεις στους μισθούς, απελευθέρωση των απολύσεων, αύξηση των ωρών εργασίας, κατάργηση του πενθημέρου με δουλειά Σάββατο και Κυριακή, γενίκευση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, διευθέτηση του χρόνου εργασίας – απλήρωτες υπερωρίες.
û     Ακόμα πιο βάρβαρη είναι η επίθεση στην εργαζόμενη νεολαία για την οποία θα ισχύει το σύμφωνο πρώτης απασχόλησης με μισθούς έως και 30% κάτω από το βασικό μισθό που προβλέπει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
û     Οι αλλαγές που επιχειρούνται στην εκπαίδευση αποσκοπούν στο νέο αυτό μοντέλο εργασίας του ευέλικτου – άγρια εκμεταλλευόμενου εργαζόμενου, που πρώτα θα πλήξει του νέους ενώ παράλληλα αυξάνουν τους ταξικούς φραγμούς, υποτάσσουν πλήρως τα πανεπιστήμια στις ανάγκες του κεφαλαίου.       
û     Οι αναδιαρθρώσεις στις ΔΕΚΟ (που ήδη έχουν ξεκινήσει με τον ΟΣΕ), η απελευθέρωση της ενέργειας και η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, οι αλλαγές στο τραπεζικό σύστημα με τις συγχωνεύσεις τραπεζών (ΑΓΡΟΤΙΚΗ, Ταμείο Παρακαταθηκών, Ταμιευτήριο) με προοπτική την ιδιωτικοποίησή τους, στο βαθμό που δεν εμποδιστούν από τους αγώνες των εργαζομένων, θα σημάνουν κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, μείωση μισθών 30 – 40%, μετατάξεις – απολύσεις, αλλαγές στο σύνολο των εργασιακών σχέσεων.  
û     Η κυβέρνηση επειδή βλέπει ότι δεν πρόκειται να «κάνει περίπατο» αλλά θα συναντήσει μπροστά της τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, ετοιμάζει ήδη μια σειρά από μέτρα περιορισμού των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών (π.χ νομοσχέδιο για τις κάμερες στους δημόσιους χώρους) και υλοποιεί την τακτική της προληπτικής καταστολής χτυπώντας αναίτια τις διαδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις. Θέλει να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και τη νεολαία και να αποτρέψει την ανάπτυξη μαχητικών – ανατρεπτικών αγώνων.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ!
Κάτω ο υποταγμένος συνδικαλισμός.
Μαζικοί συλογικοί ανυποχώρητοι αγώνες στα χέρια των εργατών!

   Όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκανε ότι μπορούσε για να διασπάσει την εργατική τάξη και τους αγώνες της. Προκειμένου να περάσει τις αντεργατικές τομές με το χαμηλότερο δυνατό κόστος, επιστράτευσε τα ΜΜΕ για να μας πείσουν πως για το δημοσιονομικό έλλειμμα φταίνε … οι δημόσιοι υπάλληλοι.
   Στην ουσία ήθελε και θέλει να διχάσει το εργατικό κίνημα κατασκευάζοντας «εμφυλίους» μεταξύ των εργαζομένων: εργαζόμενοι του δημοσίου και εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, νέοι και παλιοί εργαζόμενοι κτλ. Για μας είναι σαφές πως η χειροτέρευση της θέσης οποιουδήποτε εργαζόμενου αποτελεί πλήγμα συνολικά για την εργατική τάξη και ενισχύει το συσχετισμό προς όφελος του κεφαλαίου.
 
·            Βασικός συμμέτοχος της πολιτικής της κυβέρνησης είναι ο αστικοποιημένος – γραφειοκρατικός συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ.
·          Προσκολλημένοι στην λογική της εθνικής ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης, που μόνο προς όφελος του κεφαλαίου μπορεί να είναι και όχι των εργαζομένων, καθήλωσαν αγωνιστικά τα συνδικάτα αποδεχόμενοι ουσιαστικά τις κεντρικές επιλογές του κεφαλαίου – κυβέρνησης – ΕΕ - ΔΝΤ.
   Με διάφορους τρόπους υπονόμευσαν τις απεργιακές κινητοποιήσεις προκειμένου αυτές να εκτονωθούν. Αρνήθηκαν πολλές φορές την κήρυξη απεργιών και γενικής απεργίας ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
  
û     Οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ Σύριζα στο εργατικό κίνημα δεν μπόρεσαν να διαχωριστούν πολιτικά και οργανωτικά από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Η φιλο – ΕΕ λογική ή η λογική της εξάρτησης που εκφράζουν δυνάμεις του, αδυνατούν να έρθουν σε ρήξη συνολικά με τις επιλογές του κεφαλαίου καλλιεργώντας παράλληλα αυταπάτες για μια φιλολαϊκότερη πολιτική της κυβέρνησης.
û     Το ΚΚΕ, μέσω του ΠΑΜΕ, παρά την αγωνιστική του πρακτική σε περιπτώσεις, αδυνατεί να δώσει προοπτική στους αγώνες. Για το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ δεν μπορούν να νικήσουν σήμερα οι αγώνες αλλά να ενισχυθεί (και εκλογικά) το ΚΚΕ στο δρόμο της λαϊκής οικονομίας – εξουσίας χωρίς ανατροπή του καπιταλισμού. Γι’ αυτό αρνείται αφενός να θέσει άμεσους πολιτικούς στόχους, με σημαντικότερο αυτόν της ανατροπής της κυβέρνησης και κάθε ανάλογου διαχειριστή, και αφετέρου περιχαρακώνεται από κάθε αγωνιστική διάθεση και δύναμη στο εργατικό κίνημα πλην του ΠΑΜΕ. 

Οι αγώνες των εργαζομένων μπορούν να τους ανατρέψουν και να νικήσουν!
                Δεν είναι μονόδρομος το μνημόνιο όπως έσπευσε να δηλώσει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ.
   Για μας, ο μόνος μονόδρομος είναι η μετωπική συσπείρωση της ανατρεπτικής κομμουνιστικής αριστεράς που θα συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις σε ένα αναγεννημένο και ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, σε πολιτικό διαχωρισμό από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, και στην προσπάθεια συγκρότησης ανεξάρτητου κέντρου αγώνα.

Για να κερδίσουν οι αγώνες μας
·          Απαιτείται σήμερα να κλιμακωθεί η μάχη μέσα από τα συνδικάτα, τους συλλόγους και κάθε μορφή οργάνωσης των εργαζομένων και της νεολαίας που εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.
·          Απαιτείται σήμερα η αμφισβήτηση συνολικά των όρων αναπαραγωγής του κεφαλαίου μέσα από ένα συνεκτικό πρόγραμμα πάλης για:
ü     Ανατροπή της κυβέρνησης του κεφαλαίου προκειμένου να φύγουν τα μέτρα, το μνημόνιο το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, να μην έρθουν νέα και να υπερασπιστούμε – διευρύνουμε τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης.
ü     Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την αντεργατική Ευρωπαϊκή Ένωση και θα θέτει της βάσεις για την διάλυσή της.
ü     Εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο.
ü     Άρνηση πληρωμής του χρέους από την εργατική τάξη. Το χρέος ανήκει στο κεφάλαιο που το δημιούργησε. 
ü     Δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας. 

Καλούμε τους εργαζόμενους και τους νέους να δώσουν τη μάχη μέσα από τα συνδικάτα και τους συλλόγους, μέσα από τις συνελεύσεις τους, προκειμένου να κλιμακωθούν οι αγώνες για :
Ø   Υπογραφή συλλογικών συμβάσεων
Ø   Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Να ανακληθούν ΤΩΡΑ όλες οι απολύσεις
Ø   Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, 5 ήμερο – 35 ωρο
Ø   Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων 
Ø   Κατάργηση κάθε μορφής ευέλικτης εργασίας 

ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ – ΝΑΡ
νεολαία ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

6 Δεκέμβρη 2010: Αγώνας Ελευθερίας ενάντια στο Τρομοκράτος

Τα γεγονότα της 6ης Δεκέμβρη 2010 και το πρωτοφανές σχέδιο καταστολής σε όλη την Ελλάδα. Δράσεις αλληλεγγύης στο εξωτερικό.
Αθήνα
Πρωινή μαθητική πορεία:
Απο νωρίς το πρωί πραγματοποιήθηκαν αυθόρμητες συγκεντρωσεις και πορείες μαθητών σε διάφορες συνοικίες της Αθήνας, με σκοπό τη μαζική κάθοδο στο κέντρο, απορρίπτοντας στην πράξη την τυπική 3ωρη αποχή απο τα μαθήματα και βγαίνοντας στο δρόμο απαντώντας με ολική αποχή. Συγκεντρώσεις και πορείες πραγματοποιήθηκαν στο Περιστέρι (όπου πραγματοποιήθηκε επίθεση ενάντια στο ΑΤ της περιοχής, καθώς σπάστηκε και ένα περιπολικό), στη Φιλαδέλεφεια, στο Αιγάλεω –όπου 200 ερίπου μαθητές έκλεισαν κεντρικούς δρόμους και κινήθηκαν απειλητικά ενάντια στο Ά ΑΤ. Επίσης υπήρξαν συμπλοκές σώμα με σώμα με αστυνομικούς, όταν οι τελευταίοι προσπάθησαν να συλλάβουν κάποιους μαθητές.

ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ του κεφαλαίου, του μνημονίου ΕΕ – ΔΝΤ – ΕΚΤ



Μονόδρομος οι αγώνες των εργαζομένων
Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και νέες
 
    Είναι κάτι παραπάνω από προφανής η επίθεση σε βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας που βρίσκεται σε εξέλιξη τους τελευταίους μήνες.
    Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κυβέρνηση του κεφαλαίου που υπηρετεί τα συμφέροντά του, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της Ε.Ε και του ΔΝΤ, στοχεύει στην πιο βαθιά εκμετάλλευση των εργαζομένων.
    Είναι προϋπόθεση γι’ αυτούς, προκειμένου να βγει από την κρίση του το ελληνικό κεφάλαιο και να αυξηθεί η κερδοφορία του είναι να πληρώσουν οι εργαζόμενοι.
    Ο ι   ε ρ γ α ζ ό μ ε ν ο ι  όμως  δ ε ν   δ η μ ι ο ύ ρ γ η σ α ν   τ η ν    κ ρ ί σ η.

   Σε αυτήν την κατεύθυνση η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πήρε και παίρνει μια σειρά από αντεργατικά μέτρα - τομές επιχειρώντας να σαρώσει όσα κέρδισαν οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους από τη μεταπολίτευση και μετά. Οι αντεργατικές αυτές τομές με πρόσχημα το μνημόνιο, έρχονται για να μείνουν. Θέλουν να δημιουργήσουν έναν μόνιμο κοινωνικό μεσαίωνα που θα βασίζεται στη βαθύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, με εγγυητή ένα αυταρχικό και αντιδραστικό κράτος στρατηγείο.
   Βασικές κατευθύνσεις του μνημονίου ήταν και είναι οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών αλλά όχι περικοπές προς το κεφάλαιο.
   Την ίδια στιγμή που απαλλάσσουν το κεφάλαιο από τη φορολογία των κερδών του, αυξάνουν διαρκώς τον ΦΠΑ φέρνοντας σε ακόμα δυσκολότερη θέση την εργατική – λαϊκή οικογένεια.
  
   Η υλοποίηση του μνημονίου του κεφαλαίου επιβάλλει το πάγωμα (μέχρι το 2014) και τη μείωση των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Στο δημόσιο τομέα με την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού, την κατάργηση των επιδομάτων και την επιβολή του νέου μισθολογίου.

û     Στον ιδιωτικό τομέα, με την σύμπραξη της υποταγμένης ΓΣΕΕ, ετοιμάζεται η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Θέλουν με αυτόν τον τρόπο να χτυπήσουν τα συνδικάτα και την συλλογική δύναμη των εργαζομένων προκειμένου να επιβάλλουν μειώσεις στους μισθούς, απελευθέρωση των απολύσεων, αύξηση των ωρών εργασίας, κατάργηση του πενθημέρου με δουλειά Σάββατο και Κυριακή, γενίκευση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, διευθέτηση του χρόνου εργασίας – απλήρωτες υπερωρίες.
û     Ακόμα πιο βάρβαρη είναι η επίθεση στην εργαζόμενη νεολαία για την οποία θα ισχύει το σύμφωνο πρώτης απασχόλησης με μισθούς έως και 30% κάτω από το βασικό μισθό που προβλέπει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
û     Οι αλλαγές που επιχειρούνται στην εκπαίδευση αποσκοπούν στο νέο αυτό μοντέλο εργασίας του ευέλικτου – άγρια εκμεταλλευόμενου εργαζόμενου, που πρώτα θα πλήξει του νέους ενώ παράλληλα αυξάνουν τους ταξικούς φραγμούς, υποτάσσουν πλήρως τα πανεπιστήμια στις ανάγκες του κεφαλαίου.       
û     Οι αναδιαρθρώσεις στις ΔΕΚΟ (που ήδη έχουν ξεκινήσει με τον ΟΣΕ), η απελευθέρωση της ενέργειας και η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, οι αλλαγές στο τραπεζικό σύστημα με τις συγχωνεύσεις τραπεζών (ΑΓΡΟΤΙΚΗ, Ταμείο Παρακαταθηκών, Ταμιευτήριο) με προοπτική την ιδιωτικοποίησή τους, στο βαθμό που δεν εμποδιστούν από τους αγώνες των εργαζομένων, θα σημάνουν κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, μείωση μισθών 30 – 40%, μετατάξεις – απολύσεις, αλλαγές στο σύνολο των εργασιακών σχέσεων.  
û     Η κυβέρνηση επειδή βλέπει ότι δεν πρόκειται να «κάνει περίπατο» αλλά θα συναντήσει μπροστά της τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, ετοιμάζει ήδη μια σειρά από μέτρα περιορισμού των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών (π.χ νομοσχέδιο για τις κάμερες στους δημόσιους χώρους) και υλοποιεί την τακτική της προληπτικής καταστολής χτυπώντας αναίτια τις διαδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις. Θέλει να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και τη νεολαία και να αποτρέψει την ανάπτυξη μαχητικών – ανατρεπτικών αγώνων.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ!
Κάτω ο υποταγμένος συνδικαλισμός.
Μαζικοί συλογικοί ανυποχώρητοι αγώνες στα χέρια των εργατών!

   Όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκανε ότι μπορούσε για να διασπάσει την εργατική τάξη και τους αγώνες της. Προκειμένου να περάσει τις αντεργατικές τομές με το χαμηλότερο δυνατό κόστος, επιστράτευσε τα ΜΜΕ για να μας πείσουν πως για το δημοσιονομικό έλλειμμα φταίνε … οι δημόσιοι υπάλληλοι.
   Στην ουσία ήθελε και θέλει να διχάσει το εργατικό κίνημα κατασκευάζοντας «εμφυλίους» μεταξύ των εργαζομένων: εργαζόμενοι του δημοσίου και εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, νέοι και παλιοί εργαζόμενοι κτλ. Για μας είναι σαφές πως η χειροτέρευση της θέσης οποιουδήποτε εργαζόμενου αποτελεί πλήγμα συνολικά για την εργατική τάξη και ενισχύει το συσχετισμό προς όφελος του κεφαλαίου.
 
·            Βασικός συμμέτοχος της πολιτικής της κυβέρνησης είναι ο αστικοποιημένος – γραφειοκρατικός συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ.
·          Προσκολλημένοι στην λογική της εθνικής ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης, που μόνο προς όφελος του κεφαλαίου μπορεί να είναι και όχι των εργαζομένων, καθήλωσαν αγωνιστικά τα συνδικάτα αποδεχόμενοι ουσιαστικά τις κεντρικές επιλογές του κεφαλαίου – κυβέρνησης – ΕΕ - ΔΝΤ.
   Με διάφορους τρόπους υπονόμευσαν τις απεργιακές κινητοποιήσεις προκειμένου αυτές να εκτονωθούν. Αρνήθηκαν πολλές φορές την κήρυξη απεργιών και γενικής απεργίας ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
  
û     Οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ Σύριζα στο εργατικό κίνημα δεν μπόρεσαν να διαχωριστούν πολιτικά και οργανωτικά από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Η φιλο – ΕΕ λογική ή η λογική της εξάρτησης που εκφράζουν δυνάμεις του, αδυνατούν να έρθουν σε ρήξη συνολικά με τις επιλογές του κεφαλαίου καλλιεργώντας παράλληλα αυταπάτες για μια φιλολαϊκότερη πολιτική της κυβέρνησης.
û     Το ΚΚΕ, μέσω του ΠΑΜΕ, παρά την αγωνιστική του πρακτική σε περιπτώσεις, αδυνατεί να δώσει προοπτική στους αγώνες. Για το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ δεν μπορούν να νικήσουν σήμερα οι αγώνες αλλά να ενισχυθεί (και εκλογικά) το ΚΚΕ στο δρόμο της λαϊκής οικονομίας – εξουσίας χωρίς ανατροπή του καπιταλισμού. Γι’ αυτό αρνείται αφενός να θέσει άμεσους πολιτικούς στόχους, με σημαντικότερο αυτόν της ανατροπής της κυβέρνησης και κάθε ανάλογου διαχειριστή, και αφετέρου περιχαρακώνεται από κάθε αγωνιστική διάθεση και δύναμη στο εργατικό κίνημα πλην του ΠΑΜΕ. 

Οι αγώνες των εργαζομένων μπορούν να τους ανατρέψουν και να νικήσουν!
                Δεν είναι μονόδρομος το μνημόνιο όπως έσπευσε να δηλώσει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ.
   Για μας, ο μόνος μονόδρομος είναι η μετωπική συσπείρωση της ανατρεπτικής κομμουνιστικής αριστεράς που θα συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις σε ένα αναγεννημένο και ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, σε πολιτικό διαχωρισμό από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, και στην προσπάθεια συγκρότησης ανεξάρτητου κέντρου αγώνα.

Για να κερδίσουν οι αγώνες μας
·          Απαιτείται σήμερα να κλιμακωθεί η μάχη μέσα από τα συνδικάτα, τους συλλόγους και κάθε μορφή οργάνωσης των εργαζομένων και της νεολαίας που εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.
·          Απαιτείται σήμερα η αμφισβήτηση συνολικά των όρων αναπαραγωγής του κεφαλαίου μέσα από ένα συνεκτικό πρόγραμμα πάλης για:
ü     Ανατροπή της κυβέρνησης του κεφαλαίου προκειμένου να φύγουν τα μέτρα, το μνημόνιο το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, να μην έρθουν νέα και να υπερασπιστούμε – διευρύνουμε τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης.
ü     Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την αντεργατική Ευρωπαϊκή Ένωση και θα θέτει της βάσεις για την διάλυσή της.
ü     Εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο.
ü     Άρνηση πληρωμής του χρέους από την εργατική τάξη. Το χρέος ανήκει στο κεφάλαιο που το δημιούργησε. 
ü     Δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας. 

Καλούμε τους εργαζόμενους και τους νέους να δώσουν τη μάχη μέσα από τα συνδικάτα και τους συλλόγους, μέσα από τις συνελεύσεις τους, προκειμένου να κλιμακωθούν οι αγώνες για :
Ø   Υπογραφή συλλογικών συμβάσεων
Ø   Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Να ανακληθούν ΤΩΡΑ όλες οι απολύσεις
Ø   Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, 5 ήμερο – 35 ωρο
Ø   Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων 
Ø   Κατάργηση κάθε μορφής ευέλικτης εργασίας 

ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ – ΝΑΡ
νεολαία ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ