Ο αυταρχισμός, η τρομοκρατία, οι φόνοι είναι συστατικό της αντιδραστικής πολιτικής του αστικού μπλοκ εξουσίας. Καθημερινά πληθαίνουν τα στιγμιότυπα κρατικής και εργοδοτικής τρομοκρατίας. Μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη (και ενώ η καπιταλιστική κρίση εντείνεται), κυβέρνηση, κράτος και εργοδότες επιλέγουν την τρομοκρατία, είτε των ΜΑΤ με νέα όπλα, είτε του δικαστή με τον τρομονόμο, είτε τις στυγνές δολοφονικές επιθέσεις όπως στην αγωνίστρια Κούνεβα.
Δίπλα τους τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια. Επικροτούν τα μέτρα παρακολούθησης και περιστολής ελευθεριών, θέτουν ζήτημα «ασφάλειας» ως «λύση» σε καυτά κοινωνικά προβλήματα, κρύβουν τις βαριές κυβερνητικές ευθύνες ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-Ε.Ε.-εργοδοτών στη βίαιη κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων, απαιτούν «ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ» για την αντιμετώπιση του «εσωτερικού Εχθρού».
Ε λοιπόν, η εθνική τους ενότητα είναι ήδη εδώ!
Μπορεί να γίνεται λόγος για χέρι-χέρι Καραμανλή με Καρατζαφέρη (συμφωνία ΝΔ-ΛΑΟΣ), αλλά η πραγματική αλυσίδα του κρατικού αυταρχισμού περιλαμβάνει ως κρίκους τα αστικά κόμματα εξουσίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, την Ε.Ε., την ακροδεξιά (ΛΑΟΣ έως Χρυσή Αυγή), τη δικαστική εξουσία, εκδότες-μεγαλοδημοσιογράφους, επιχειρηματίες, μυστικές υπηρεσίες, δυνάμεις καταστολής.
Ενώ η αγωνίστρια Κ. Κούνεβα ακόμη ζει τις επιπτώσεις της δολοφονικής επίθεσης από τραμπούκους των εργοδοτών, οι αστυνομικές αρχές κάνουν λόγο για «έγκλημα πάθους», επιχειρώντας να κουκουλώσουν την υπόθεση! Η δικαστική εξουσία εξάλλου (για μια ακόμη φορά) μεταμορφώνεται σε κολυμπήθρα του Σιλωάμ, για το φονιά Περίανδρο, που είδε την πρωτόδικη ποινή των 21 χρόνων κάθειρξης να μετατρέπεται σε 12 χρόνια ποινή.
Η δολοφονική επίθεση με πολεμικά μέσα στο Στέκι Μεταναστών, σε εκδήλωση του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης (όπως παλιότερα με χειροβομβίδα είχε παγιδευτεί αυτοκίνητο που θα επέβαιναν μέλη της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων). Είχαν προηγηθεί επιθέσεις σε μια σειρά από στέκια και καταλήψεις, από «άγνωστους» κρατικούς-παρακρατικούς μηχανισμούς.
Η σκλήρυνση της στάσης της κυβέρνησης απέναντι σε εργαζόμενους και νεολαία, έχει ως πρώτο θύμα τους μετανάστες. Τις συνεχείς δολοφονίες απελπισμένων μεταναστών στο Άουσβιτς της Πέτρου Ράλλη (κι όχι μόνο), από αστυνομικούς που ποτέ δεν τιμωρούνται, διαδέχτηκαν επιχειρήσεις-σκούπα, ολοκληρωτικής νοοτροπίας επιδρομές της ελληνικής αστυνομίας στο κέντρο της Αθήνας. Χιλιάδες μετανάστες παραμένουν υπό τις χειρότερες συνθήκες σε μπουντρούμια της Ασφάλειας και φυλακές.
Ο υπ. Εσωτερικών Π.Παυλόπουλος αφού συσκέφτηκε με τους υπουργούς της Ε.Ε. Δέχτηκε τις προτάσεις των (8) αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. που είχε στείλει στην Ιταλία, για να μοιραστούν την εμπειρία των Στρατοπέδων Συγκέντρωσης των Καραμπινιέρων του Μπερλουσκόνι αποφάσισε να φτιάξει και αντίστοιχα ελληνικά (κάποια ήδη υπάρχουν και «διαφημίζονται») στην παλιά ΝΑΤΟϊκή βάση του Ασπρόπυργου – εγκαταλειμμένη και γεμάτη ραδιενέργεια.
Φέρνουν ξανά στο προσκήνιο τα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης ως μέτρο αντιμετώπισης κεντροαριστεροί και κεντροδεξιοί ηγέτες. Άνθρωποι χωρίς χαρτιά, χωρίς υπόσταση, χωρίς μέλλον, αλλά με μόνο με παρόν «Ομηρίας» από τις κυβερνήσεις, το κυνήγι των αστυνομικών, το φόβο της Απέλασης, αντιμετωπίζονται από την πολιτισμένη Δύση με όρους που θυμίζουν Χιτλερική Γερμανία, τσουβαλιάζουν πραγματικά «υπάνθρωπους» σε Χωματερές. Τους φέρονται ως ΑΠΟΒΛΗΤΑ…
Δεν είναι σχήμα λόγου αλλά τρομερή πραγματικότητα, η καθημερινότητα των μεταναστών, σύγχρονων σκλάβων των ιμπεριαλιστικών μητροπόλεων, ανώνυμων κρίκων στην αλυσίδα παραγωγής καπιταλιστικού κέρδους, που γεμίζουν με την υπεραξία τους τις τσέπες των τραπεζιτών-βιομήχανων-μεγαλοαγροτών-εφοπλιστών-επιχειρηματιώνν του τουρισμού, αλλά δεν πρέπει να μολύνουν την - ήδη τσακισμένη - βιτρίνα της εικονικής ευημερίας.
Οι τελευταίες επιχειρήσεις σκούπας της Ελληνικής Αστυνομίας εντάσσονται σε ένα ευρύτερο σχέδιο αντιμετώπισης του «εχθρού λαού». Τα μηνύματα της εξέγερσης του Δεκέμβρη έγιναν αντιληπτά από το αστικό κατεστημένο, που δια στόματος ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ-ΜΜΕ απαίτησε και επέβαλε περισσότερη καταστολή, παρακολούθηση, καταγραφή και αστυνομικό έλεγχο σε κάθε εκδήλωση της κοινωνικής ζωής. Οι μετανάστες δεν αποτελούν μόνο δοκιμαστικό πεδίο εφαρμογής των πιο σκληρών κατασταλτικών μέτρων, αλλά ταυτόχρονα, επιχειρείται η διάσπαση των εργαζομένων, η καλλιέργεια κλίματος ρατσισμού και ξενοφοβίας.
Ποιος απορεί τώρα με την έκρηξη ρατσιστικού - φασιστικού μίσους σε γειτονιές της Αθήνας;
Ποιος απορεί με τις ρατσιστικές επιθέσεις στον Αγ. Παντελεήμονα, το Αιγάλεω, την Πάτρα, τη Ν. Ιωνία – συχνά με την κάλυψη των αστυνομικών δυνάμεων ή και τη συμμετοχή τους; Ποιος απορεί με τη δημιουργία «επιτροπών πολιτών» - καθοδηγούμενων από τα «παλικάρια» της χρυσής αυγής, τους μπράβους και τους ασφαλίτες που επιτίθονταν ξημερώματα - μαζί με τα ΜΑΤ – στους κατοίκους του πάρκου «Κύπρου και Πατησίων»;
Ποιος απορεί με τους «αγανακτισμένους πολίτες» που δανείζονται απλόχερα την επιχειρηματολογία του δημάρχου Κακλαμάνη, ενσωματώνουν και χρησιμοποιούν την ορολογία της κυβέρνησης για το πώς οι μετανάστες (οι Αφγανοί κυρίως) αποτελούν τη μελλοντική τρομοκρατική απειλή, πατάνε πάνω στις δηλώσεις του «πράσινου» Πάγκαλου (να απελάσουμε 2.000 για να συνετιστούν οι υπόλοιποι»);
Ποιος οπλίζει τα χέρια των φασιστών στις ρατσιστικές επιδρομές τους; Δεν είναι η ίδια πολιτική και οι φορείς της σε όλο το επίσημο πολιτικό φάσμα, που όπλισαν το υπηρεσιακό όπλο του Κορκονέα, τα «υπηρεσιακά» γκλομπς των τραμπούκων λιμενικών σε Πάτρα, Ηγουμενίτσα, Πειραιά, των ΜΑΤατζήδων στην Π. Ράλλη, τα όπλα και τις νάρκες του ελληνικού στρατού σε Αιγαίο - Έβρο - Ήπειρο;
Πιστεύουμε ότι το εργατικό-νεολαιίστικο-αντιπολεμικό κίνημα πρέπει τώρα να αντιδράσει.
Τα μέτρα καταστολής, η εφαρμογή των τρομονόμων, η στρατιωτικοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων, τα σενάρια και οι νόμοι για ανάληψη αστυνομικών καθηκόντων από το στρατό έχουν κοινή μήτρα: το φόβο για την οργή εργαζόμενων, νεολαίας και μεταναστών. Φοβούνται τη συνάντηση του εργατικού κινήματος με τα ολοένα αυξανόμενα κομμάτια των μεταναστών, της ακραίας εκμετάλλευσης, του διωγμού και της εξώθησης στο κοινωνικό περιθώριο.
Την επίθεση στην Κ. Κούνεβα ακολούθησαν πρωτοβουλίες και δράσεις σε όλη την Ελλάδα, η πρωτοβουλία των 90 σωματείων ενάντια στο δουλεμπόριο και οι πορείες χιλιάδων εργαζόμενων στην Αθήνα και άλλες πόλεις.
Τις επιθέσεις και τις δολοφονίες σε μετανάστες, ακολούθησαν μαζικά κινήματα και δράσεις – διαρκώς αυξανόμενα – σε όλη την Ελλάδα. Στον πόλεμο στην Παλαιστίνη και την εξάπλωση του ελληνικού στρατού σε νέα πεδία στον πλανήτη, επιχειρεί να απαντήσει το αντιπολεμικό κίνημα με νέους όρους – μακριά από την ήττα και την ενσωμάτωση του παρελθόντος.
Οι επιθέσεις σε στέκια, καταλήψεις και πολιτικούς-κοινωνικούς χώρους όχι μόνο δεν τρομοκράτησαν το κίνημα, αλλά οδήγησαν και σε δυναμικές–μαζικές αντιδράσεις. Συνεχώς περισσότεροι άνθρωποι κινητοποιούνται, επιχειρούν να πάρουν στα χέρια τους τη ζωή τους.
Να κάνουμε τους φόβους τους πραγματικότητα!
Πρέπει να μπει φραγμός στα απάνθρωπα σχέδια κυβέρνησης - Ε.Ε.
Λέμε όχι στον εθνικισμό, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Οι ρατσιστικές δολοφονικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής έχουν την νομιμοποίηση των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ, των μεγαλοδημοσιογράφων διαμορφωτών της κοινής γνώμης, βρίσκονται υπό τον έλεγχο υπηρεσιακών κέντρων που συντονίζουν μυστικές υπηρεσίες-αστυνομικές δυνάμεις-φασιστικές ομάδες.
Ο σύγχρονος κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός της αντεργατικής πολιτικής, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και του κτηνώδους κρατικού αυταρχισμού πρέπει να ανατραπεί από τους κοινούς αγώνες των εργαζομένων ανεξάρτητα το χρώμα, την εθνικότητα και το θρήσκευμα τους.
Πρέπει τώρα να κλείσουν όλα τα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης των Μεταναστών. Να μην δημιουργηθούν καινούργια. Να αναγνωριστούν όλα τα δικαιώματα στους μετανάστες.
ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΜΑΗ 2009, 17:00 ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου