Συνέλευση της επιτροπής ενάντια στα διόδια

Εγκληματικές ευθύνες της Μαρφίν

Πόρισμα - καταπέλτης χαρακτηρίστηκε –και όχι άδικα– το πόρισμα της Επιθεώρησης Εργασίας (που βγήκε προχθές στη δημοσιότητα) αναφορικά με τις ευθύνες της Μαρφίν στον τραγικό θάνατο τριών εργαζομένων στο υποκατάστημά της στη Σταδίου, στις 5 Μάη, ύστερα από δολοφονική εμπρηστική επίθεση.

 Και τι δεν περιλαμβάνει: Η μοναδική έξοδος κινδύνου στο υποκατάστημα ήταν κλειδωμένη, ενώ το τηλεχειριστήριο που θα μπορούσε να την ανοίξει αγνοούνταν! Το κτίριο δεν διέθετε πιστοποιητικό πυρασφάλειας ενώ υπήρχε παντελής έλλειψη εκπαίδευσης των υπαλλήλων και σχεδίου διάσωσης για την αντιμετώπιση φωτιάς. Κατά τα άλλα, ο πολύς Α. Βγενόπουλος θέλει «να σώσει τη χώρα». Μάλιστα, πιθανόν να θρηνούσαμε περισσότερα θύματα, εάν –για καθαρά συμπτωματικούς λόγους εξαερισμού– δεν είχε μείνει ανοικτή μια πόρτα στο δεύτερο όροφο, από την οποία απέδρασαν από το φλεγόμενο κτίριο 14 υπάλληλοι. Δηλαδή, δεν φτάνει που η διοίκηση της Μαρφίν έκλεισε 27 εργαζόμενους σε μέρα γενικής απεργίας σε ένα υποκατάστημα δίπλα στο πέρασμα της διαδήλωσης, αποδεικνύεται ότι αυτό το κτίριο ήταν κυριολεκτικά κλουβί θανάτου. Για όλους αυτούς τους λόγους το υπεράνω υποψίας Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) επέβαλε …«το μέγιστο από τη νομοθεσία προβλεπόμενο πρόστιμο, ύψους πενήντα χιλιάδων ευρώ». Και μπορεί οι 50.000 ευρώ να είναι ένα αστείο ποσό, αλλά υπογραμμίζει τις ευθύνες της διοίκησης της Μαρφίν.

Έτσι αποκαλύπτεται ότι η μεγαλύτερη προβοκάτσια κατά του μεγαλειώδους απεργιακού ξεσηκωμού της 5ης Μάη φέρει και τις εγκληματικές ευθύνες της συγκεκριμένης εργοδοσίας.

Οι τρομερές ευθύνες της Μαρφίν δεν απαλλάσσουν ούτε κατά διάνοια όσους σχεδίασαν και υλοποίησαν –κρυμμένοι πίσω από κουκούλες– τη δολοφονική επίθεση, μια ενέργεια απολύτως εχθρική και ξένη προς το μαζικό κίνημα και την Αριστερά. Προξενεί μάλιστα εντύπωση το γεγονός ότι η έρευνα της αστυνομίας για την ανακάλυψη των αυτουργών έχει βαλτώσει. Ίσως κάποιοι να θέλουν να παραμείνει αυτή η υπόθεση στο σκοτάδι.

www.prin.gr

ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ΤΣΙΡΑΚΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - Ε.Ε. -ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ

ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Οι δηλώσεις του στελέχους του ΠΑΣΟΚ και προέδρου της ΓΣΕΕ Γ .Παναγόπουλου ότι «φοβάται ανεξέλεγκτες αντιδράσεις», σε συνδυασμό με τη δέσμευσή του μέσω του Ρόιτερς προς κυβέρνηση και επιχειρηματίες, Έλληνες και Ξένους,   ότι «δεν πρόκειται να γίνουν απεργίες που να διαταράξουν το επενδυτικό περιβάλλον», αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά αυτό που γνωρίζουν όλοι οι εργαζόμενοι: Αποφασιστική συμβολή στο να περάσουν τα συντριπτικά αντεργατικά μέτρα έχει η ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ, τα ΜΜΕ και οι μεγαλοδημοσιογράφοι.

Ο λόγος του προέδρου της ΓΣΕΕ είναι αποκαλυπτικός: θεωρώντας το Μνημόνιο τετελεσμένο γεγονός(!) σπέρνει τη μοιρολατρία και την απογοήτευση στους εργαζόμενους. Και συνεχίζει : «Έχουμε κάνει τόσες πολλές απεργίες, παρ' όλα αυτά οι σκληρές πολιτικές, αυτές που προβλέπονται στο Μνημόνιο Ε.Ε.-ΔΝΤ, έχουν εφαρμοστεί και δεν υπάρχουν προφανείς εναλλακτικές λύσεις», τονίζοντας με τη σειρά του ότι το Μνημόνιο είναι Μονόδρομος.

Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ δεν παραδέχεται ότι ο ίδιος και η παράταξή του, η λογική της υποταγής των εργατικών αναγκών στις ανάγκες της εθνικής =αστικής οικονομίας και ανάπτυξης, η αντιμετώπιση των ελλειμμάτων ως κοινό πρόβλημα μεταξύ του κόσμου των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-επιχειρηματιών με την πρωτόγνωρη κερδοφορία και τις μίζες, είναι «κοινό πρόβλημα» του κόσμου της εργασίας που πάντα του ζητούνται θυσίες, είναι καταχρεωμένος, βρίσκεται υπό το ζυγό της ανεργίας και της φτώχειας, μετρά εκατοντάδες νεκρούς εργάτες σε Μεγάλα Έργα και ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ. H ομολογία του Πάγκαλου «μαζί τα φάγαμε τα λεφτά» σημαίνει:  ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ-ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ!

ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, κυβερνητική και κρατική συνδικαλιστική γραφειοκρατία, όχι μόνο δε θέλησαν να μπλοκάρουν τα μέτρα και δε θέλουν να ανατρέψουν την αντεργατική πολιτική, την κυβέρνηση του Κοινωνικού Μεσαίωνα και του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, το αντικοινωνικό Μνημόνιο Κυβέρνησης-Ε.Ε.-ΔΝΤ-Τραπεζιτών-βιομηχάνων, αλλά τα μέτρα σχεδίασαν μαζί Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου-Παναγόπουλος και τα εφαρμόζουν μαζί.

Η ήττα του εργατικού κινήματος ήταν κυρίως αποτέλεσμα των δικών τους επιλογών και σχεδιασμών. Ο ρόλος των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ήταν να ελέγξουν τις εργατικές αντιδράσεις, να απονευρώσουν το πολιτικό περιεχόμενο σε μια εποχή που ο καθένας κατανοεί ότι δεν έχει να περιμένει τίποτε από το ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-Ε.Ε.-ΔΝΤ, αντίθετα υπάρχουν οι όροι να παλέψουμε ενωμένοι ενάντια τους.

Έβαλαν απεργίες ντουφεκιές χωρίς εργατικά αιτήματα, προσπάθησαν να διασπάσουν τους εργαζόμενους κάνοντας διαφορετικές κινητοποιήσεις ή μην βάζοντας καν κοινές απεργίες, άφησαν εκτός αγώνα τους εργαζόμενους στις μεγάλες εταιρείες του ευρύτερου δημόσιου τομέα (που τώρα παλεύουν μόνοι τους ενάντια στις Ιδιωτικοποιήσεις, με ευθύνη των συνδικαλιστών ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ σε ΟΣΕ-ΟΤΕ-ΔΕΗ-ΕΛΤΑ-ΥΔΡΕΥΣΗ κλπ), δεν είπαν κουβέντα για τα πιο άγρια εκμεταλλευόμενα τμήματα της εργατικής τάξης τους νέους απασχολήσιμους, τους μετανάστες και τους περιστασιακά απασχολήσιμους ανέργους.

Αντίθετα, έβρισαν τους εργαζόμενους  των STAGE  και όταν είδαν τους εκατοντάδες χιλιάδες απεργούς της 5^ης Μαΐου, τρόμαξαν. Τρόμαξαν, γιατί κατανόησαν το βάθος της εργατικής οργής, της αγανάκτησης του κόσμου μας που συνειδητοποιεί ότι θα πληρώσει αυτός για τα κέρδη των πλουσίων, ότι του πουλούν ξανά φούμαρα καθώς εκμεταλλεύονται την κρίση για να πάρουν αντεργατικά μέτρα αιώνιας υποταγής μας, που διαφορετικά θα είχαν μεγάλη δυσκολία να τα επιβάλλουν. Τρόμαξαν, γιατί διαπίστωσαν ότι οι εργαζόμενοι διαδηλωτές επιθυμούσαν να συγκρουστούν, να ανατρέψουν τα αντεργατικά μέτρα, να απαιτήσουν να φύγουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που έκλεψαν μέσω δανεισμού ακόμη και την μελλοντικά παραγόμενη υπεραξία, πριμοδότησαν τραπεζίτες-μιντιάρχες-εργολάβους-εφοπλιστές-εμπόρους και βιομήχανους όπλων και τώρα στέλνουν το λογαριασμό στους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τη νεολαία. Κάνοντας περαίωση στη ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ που θα καταδίωκαν..

Έτσι λοιπόν όλη αυτή η μαφιόζικη παρέα των κομμάτων εξουσίας, των καναλιών και μεγαλοδημοσιογράφων, των εργοδοτών και δημοσκόπων βλέπει με αγαλλίαση τον Παναγόπουλο της ΓΣΕΕ να υπογράφει το ΜΝΗΜΟΝΙΟ, να εντάσσει τις εργατικές διεκδικήσεις στα ληστρικά για τους εργαζόμενους όρια του Μνημονίου, να ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ τις ΑΠΕΡΓΙΕΣ.

ΠΛΕΟΝ ΟΛΟΙ ΚΑΤΑΝΟΟΥΜΕ ΟΤΙ

• Η ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ δεν είναι των εργαζομένων αλλά συνεργάτης της εκάστοτε κυβέρνησης, της Ε.Ε. και των εργοδοτών, για να αυξήσουν την κερδοφορία τους, εμποδίζοντας το ξέσπασμα εργατικών αγώνων .
• Η ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ δεν υπερασπίζει τα εργατικά συμφέροντα, αλλά την κυβερνητική πολιτική και τα κέρδη των εταιρειών. Υπόγραψαν και υπογράφουν το πάγωμα μισθών, την λιτότητα, τα αντιασφαλιστικά εκτρώματα. ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ φάγανε μαζί την περιουσία των Ασφαλιστικών ταμείων στο Χρηματιστήριο.
• Η ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ δεν παλεύει ενάντια στα Αντεργατικά μέτρα, αλλά θέλει να Καθυποτάξει, Ελέγξει τους εργατικούς αγώνες, να τους οδηγήσει στην ήττα, να περάσει μαζί με την κυβέρνηση-Ε.Ε.-ΚΕΦΑΛΑΙΟ-ΜΜΕ τα μέτρα.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΕ-ΜΜΕ-ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ-ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΣΤΡΑΤΟΣ-ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ-ΔΙΚΑΣΤΕΣ

το μαύρο Αστικό Μπλοκ Εξουσίας.

Δίπλα στη βία της απόλυσης, της ανεργίας, των περικοπών, της διάλυσης της δημόσιας Υγείας -Παιδείας-Ασφάλισης, της αισχρής προπαγάνδας του MEGA-ANTENNA-SKAI-ET1-ALTER, των ραδιοφώνων, των εφημερίδων τους και των αναλυτών (συχνά μεγαλοδημοσιογράφοι-εκδότες που απολύουν χαμηλόμισθους δημοσιογράφους),  υπάρχει η ακραία κρατική βία και τρομοκρατία.

Τέλος καλοκαιριού ψηφίστηκε στο Θερινό Τμήμα της Βουλής  η ακόμη μεγαλύτερη αντιδραστική μετάλλαξη του Τρομονόμου, χαρακτηρίζοντας τρομοκρατία τη μαχητική πολιτική και συνδικαλιστική δράση. Πλέον τρομοκράτες θεωρούνται οι «κατηγορούμενοι που επιθυμούν να βλάψουν σοβαρά μια χώρα ή έναν διεθνή οργανισμό, να εκφοβίσουν σοβαρά τον πληθυσμό ή να εξαναγκάσουν παρανόμως δημόσια αρχή ή έναν διεθνή οργανισμό σε πράξη ή παράλειψη». Δηλαδή, οι φορτηγατζήδες που αγωνίζονται για την ανατροπή του πρόσφατα ψηφισμένου νόμου που τους καταστρέφει και φέρνει τις μεγάλες εταιρείες μεταφορών είναι Τρομοκράτες.

Ενώ όλες οι Απεργίες χαρακτηρίζονται Παράνομες και Καταχρηστικές, η κυβέρνηση και οι δικαστές σέρνουν στο εδώλιο τους αγωνιστές μαθητές των καταλήψεων, τους νέους και εργαζόμενους που συνέλαβαν παράνομα στην Εξέγερση του Δεκέμβρη 2008, τους διαδηλωτές ενάντια στην Σύνοδο της Ε.Ε. στη Θεσσαλονίκη το 2003.

Όλο το κίνημα έχει μπει στο στόχαστρο της Καταστολής και υπό τη δαμόκλεια σπάθη της Αστικής Δικαιοσύνης, που αποκαλύπτεται τυφλή μόνο όταν στέκεται έναντι των εγκλημάτων της εργοδοσίας.

Η δημοκρατία  Έκτακτης Ανάγκης, ο σύγχρονος Κοινοβουλευτικός Ολοκληρωτισμός των εθνών κρατών, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ αντιλαμβάνεται κι αντιμετωπίζει ως Εσωτερικό Εχθρό τον κόσμο της εργασίας και τα κοινωνικά κινήματα. Οι Ειδικές Δυνάμεις στο Μεγάλο Πεύκο, εκπαιδεύονται στην ρίψη χημικών και δακρυγόνων, σε μάχες σώμα με σώμα, για να υπερασπίσουν την Ασφάλεια του Αστικού Καθεστώτος Εξουσίας. Ο φόβος γενικευμένων κοινωνικών εκρήξεων εντοπίζεται χρονικά στο διάστημα 11 Νοεμβρίου έως τα Χριστούγεννα και συνδέεται με την κατάθεση του Προϋπολογισμού, που θα περιλαμβάνει νέα σκληρά και εξοντωτικά αντεργατικά μέτρα.  Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και ΠΡΟΠΟ, προετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν κοινωνικά κινήματα, την οργή και την αγανάκτηση των οποίων δε θα μπορέσουν να σταματήσουν οι ορδές των ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ, και θα απαιτηθεί η συμβολή του Στρατού για να τα καταστείλει.

ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΡΗΞΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ,

ΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ ΚΑΙ Η Ε.Ε.-ΔΝΤ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΝΙΚΗΤΕΣ

Απαιτείται τώρα η δημιουργία ενός νέου εργατικού κινήματος, με τους εργαζόμενους πρωταγωνιστές στον ενωμένο οικονομικό και πολιτικό αγώνα της εργατικής τάξης, θέτοντας στην άκρη και απέναντι την κρατική-κυβερνητική συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Ενός εργατικού κινήματος που θα ασκήσει Εργατική Πολιτική, θα απαιτήσει την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών αναγκών και δικαιωμάτων. Που δε θα συνδιαχειριστεί την οικονομική και πολιτική κρίση τους,  αλλά θα βαθύνει τα αδιέξοδα του καπιταλισμού από ανατρεπτική, επαναστατική σκοπιά. Φέρνοντας στο προσκήνιο την ανάγκη κατάργησης του συστήματος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και της ατομικής ιδιοκτησίας.

Ενός εργατικού κινήματος της πραγματικής ενότητας της τάξης που θα συμπεριλάβει και θα παλέψει για τα κοινά αιτήματα των εργαζόμενων ανεξάρτητα την εθνικότητα-φυλή-θρησκεία,  τους απασχολήσιμους, τους άνεργους, την νεολαία και τους συνταξιούχους.

Απέναντι στη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και την κυβέρνηση να Οικοδομήσουμε ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα από ταξικά πρωτοβάθμια σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, επιτροπές αγώνα, εργατικές κινήσεις, επιτροπές ανέργων, μετανάστες που να συμβάλλει στην ανάπτυξη εργατικών αγώνων και στην αλληλεγγύη των τμημάτων της τάξης που πλήττονται.

Ενός εργατικού κινήματος ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ-ΡΗΞΗΣ-ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ. Με  Πολιτικούς Στόχους:

• Να ανατραπεί το σύνολο της Αντεργατικής Πολιτικής, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και κάθε καθεστωτικός διαχειριστής.
• Να Ανατραπεί το Μνημόνιο Κυβέρνησης-Ε.Ε.-ΔΝΤ.
• Να δημιουργηθεί τώρα και υπάρχουν οι όροι για αυτό, ένα μαχητικό εργατικό κίνημα για την Αντικαπιταλιστική Αποδέσμευση από την Ε.Ε. 

Καλώντας σε Πανευρωπαϊκή κοινή πάλη τους εργαζόμενους Σε Ευρώπη και Βαλκάνια, αφού οι σχεδιασμοί των εθνικών κρατών και της καπιταλιστικής-ιμεπριαλιστικής  Ε.Ε. είναι κοινοί.

• Να προτάξουμε το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΑΣ, ΤΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ ΣΑΣ. ΝΑ ΣΒΗΣΤΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ. Δημόσιες αξιοπρεπείς υπηρεσίες σε όλους τους τομείς. Εργασία  για όλους με αξιοπρεπή μισθό που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες κάθε εργαζόμενου. Με μείωση του χρόνου εργασίας για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Με επίδομα ανεργίας στο ύψος του βασικού μισθού.
• Μπλοκάρισμα όλων των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Άμεση επιστροφή των στρατευμάτων που βρίσκονται σε επεμβατικές-κατοχικές αποστολές των ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ. Να Φύγει η ΕΛΔΥΚ-ΤΟΥΡΔΥΚ από την Κύπρο.
• Κανένας νέος Μισθοφόρος. Καμιά πρόσληψη στην Αστυνομία και στις Ένοπλες Δυνάμεις.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437

Diktiospartakos.blogspot.com      

ΓΣΕΕ: «Ζήτω το μνημόνιο!»

Ξεσαλώνουν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας το παράδειγμα του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, κάθε φορά που απευθύνονται σε ξένους είτε αυτοί είναι επιχειρηματίες και πολιτικοί είτε μέσα ενημέρωσης. Οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ ολοφύρονται και θρηνούν στις οθόνες των ελληνικών τηλεοράσεων για το κακό που μας κάνουν, αλλά μόλις έρθουν σε επαφή με ξένους υπερηφανεύονται για το... «ξίγκι» που έχουν οι μισθοί και οι συντάξεις των Ελλήνων και πώς η κυβέρνηση Παπανδρέου αφαιρεί το «λίπος» αυτό!

Τα ίδια έκανε μιλώντας στο πρακτορείο Ρόιτερς ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος. «Δεν υπάρχουν προφανείς εναλλακτικές λύσεις στις σκληρές πολιτικές που προβλέπονται στο μνημόνιο ΕΕ - ΔΝΤ και οι οποίες έχουν εφαρμοστεί!» απεφάνθη το κορυφαίο συνδικαλιστικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Έσπευσε μάλιστα να προσθέσει ότι «δεν υπάρχει σχέδιο για γενική απεργία στο προσεχές μέλλον»!

Τι να πει κανείς; Άλαλα τα χείλη των εμβρόντητων ασεβών επικριτών του! Συνδικαλιστής ηγέτης με σύνθημα «Ζήτω το μνημόνιο, κάτω οι απεργίες!» δεν έχει ξαναεμφανιστεί σε τούτη τη χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας» και της γελοιοποίησης των πάντων από τα πολιτικά (και όχι μόνο!) λαμόγια του ΠΑΣΟΚ.

Ένα τέτοιο σπάνιο «διαμάντι» του συνδικαλισμού, όχι απλό βουλευτή, αλλά κατευθείαν ...εξωκοινοβουλευτικό υπουργό θα έπρεπε να τον κάνει αμέσως ο Παπανδρέου, αν δεν ήταν τόσο μικρόψυχος και φθονερός τύπος! Αυτό θα είχε άλλωστε και χρηστική αξία, καθώς μετά τα όσα είπε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ούτε με... τανκ δεν μπορεί να ξαναεμφανιστεί σε εργατική συγκέντρωση!

Το μόνο που ενδέχεται να ανακόψει την υπουργική καριέρα του Γ. Παναγόπουλου πλέον είναι το γεγονός πως είναι, δυστυχώς, μοναδικός και αναντικατάστατος! Πού να βρεθεί άλλος τέτοιος;

www.prin.gr

Τα διόδια της οργής

"Το κίνημα για ελεύθερη και ασφαλή μετακίνηση δεν είναι μόδα, αλλά στοιχειώδης αντίδραση ενάντια σε μια από τις πολλές μορφές κοροϊδίας κι εκμετάλλευσης. "

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΤΖΙΑΝΤΖΗ

 'Ενας αγγλονιγηριανός συγγραφέας, ο Μπεν Όκρι, περιγράφει σε ένα μυθιστόρημά του (Επικίνδυνη αγάπη, 1996) την περιπέτεια της μετάβασης ενός νέου υπαλληλάκου από μια παραγκούπολη στην περιφέρεια του Λάγος μέχρι το κέντρο της πόλης, όπου εργάζεται. Χαράματα και τριακόσιοι άνθρωποι στην αφετηρία πολιορκούν ένα λεωφορείο, αλλά από αυτούς μόνο καμιά ογδονταριά θα καταφέρουν να μπουν. Είναι τόσο σφοδρή η μάχη για την επιβίβαση, που ο νέος καταφέρνει τελικά να μπει αλλά με απώλεια τα κουμπιά του πουκάμισού του, καθώς άλλοι απελπισμένοι επίδοξοι επιβάτες, στην προσπάθειά τους να μη μείνουν απ’ έξω, είχαν γαντζωθεί από το ύφασμα.

Ο νέος αντιμετωπίζει ένα δίλημμα. Να πάει στο γραφείο κουρελής ή να αλλάξει πουκάμισο και να πάρει το επόμενο λεωφορείο; Διαλέγει την πρώτη λύση και, όταν φτάνει, τον κατσαδιάζουν άγρια – δεν θυμάμαι αν τον απολύουν.

Αυτά συμβαίνουν στον Τρίτο Κόσμο, όχι στην Ελλάδα του 2010. Εδώ η διαδρομή Πειραιάς - Κηφισιά με τον Ηλεκτρικό μπορεί να διαρκέσει μέχρι και μιάμιση ώρα ενώ, στις ώρες της αιχμής, ο συνωστισμός στους σταθμούς μετεπιβίβασης θυμίζει Νιγηρία. Μαζοχιστής είναι ή γίνεται όποιος ταξιδεύει με τρένο στην Πελοπόννησο, ενώ δεν προλαβαίνει να στεγνώσει το αίμα που τακτικά ποτίζει το τμήμα της εθνικής οδού Κόρινθος - Πάτρα, όπου συχνά η κυκλοφορία διεξάγεται σε μία μόνο λωρίδα.

Και όμως, η εταιρεία που έχει την εκμετάλλευση του τμήματος της Eθνικής Oδού από την Ελευσίνα έως την Πάτρα ζητά, με αγωγή της, 1.500 ευρώ, πρόστιμο για ηθική βλάβη, από 25 οδηγούς που αρνήθηκαν να πληρώσουν διόδια! Πώς γίνεται να πληρώνεις χρήματα για το δικαίωμα διέλευσης από ένα  σφαγείο; Δεν είναι θέμα «ποιότητας ζωής» ή απλώς «καθημερινότητας», αλλά ζωής ή θανάτου.

Το κίνημα για ελεύθερη και ασφαλή μετακίνηση δεν είναι μόδα, αλλά στοιχειώδης αντίδραση ενάντια σε μια από τις πολλές μορφές κοροϊδίας κι εκμετάλλευσης. Το κακό είναι, όπως συμβαίνει και με πολλά άλλα κινήματα, ότι κυλά στη δική του μοναχική κοίτη και δεν έχει –μέχρι στιγμής– γίνει οργανικό κομμάτι ενός μεγάλου ποταμού. Χύνεται και αυτό στη μεγάλη θάλασσα, όπως και άλλα ρυάκια της δίκαιης λαϊκής οργής, προτού προλάβει να συνενωθεί μαζί τους.

 

www.prin.gr

Cosco: Μαύρη εργασία στο λιμάνι του Πειραιά

Από την 1η Ιουνίου που τελείωσε η περίοδος συγκατοίκησης μεταξύ Οργανισμού Λιμένα Πειραιά και Κόσκο/ ΣΕΠ, η τελευταία διαχειρίζεται μόνη της τον προβλήτα 2. 

ΦΩΤΕΙΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Η απουσία περιοριστικών ρυθμίσεων από τη σύμβαση παραχώρησης που υπέγραψε με την προηγούμενη κυβέρνηση και που αντιθέτως με τα λεγόμενά της πριν τις εκλογές, επικύρωσε η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προς το χειρότερο τροποποιήσεις του εργατικού δικαίου, της δίνουν τη δυνατότητα να δημιουργήσει εντός των ορίων της μία ζώνη επισφαλούς εργασίας με στοιχεία «μαύρης εργασίας». Αρχικά η ΣΕΠ προσέλαβε ένα μικρό αριθμό χειριστών. Αργότερα υπέγραψε μία κατ’ αρχήν διετή συμφωνία με τη Διακίνηση ΑΕ για να της παρέχει προσωπικό. Η Διακίνηση προμηθεύεται αυτό το προσωπικό μέσω πέντε υπεργολάβων. Ο καθένας από αυτούς έχει έως 50 άτομα προσωπικό.

Οι χειριστές μηχανημάτων υπογράφουν ατομικές συμβάσεις εργασίας και θεωρούνται μισθωτοί. Οι οδηγοί και οι εργάτες θεωρούνται ημερομίσθιοι. Από 1η Αυγούστου με τη «σύμφωνη γνώμη» τους, οι συμβάσεις τους άλλαξαν και από εργαζόμενοι έγιναν εκ περιτροπής απασχολούμενοι. Οι χειριστές απασχολούνται 4 ημέρες την εβδομάδα ενώ οι οδηγοί και οι εργάτες 3 ημέρες την εβδομάδα και έως 12 ημέρες το μήνα. Οι αμοιβές των χειριστών των εργολάβων είναι 25% χαμηλότερες από εκείνων που έχει προσλάβει απευθείας η ΣΕΠ.

Κανείς από αυτούς δεν θεωρείται λιμενεργάτης. Οι εργάτες δεν έχουν ενταχθεί στις συμβάσεις των φορτοεκφορτωτών. Ως εκ τούτου, δεν εντάσσονται στα βαρέα και ανθυγιεινά. Αμείβονται και ασφαλίζονται ως ανειδίκευτοι εργάτες. Το μεροκάματό τους είναι 50 ευρώ, εκ των οποίων τα 16 είναι μαύρα.

Οι εργαζόμενοι στους εργολάβους κατά κανόνα ειδοποιούνται τηλεφωνικά ένα 2ωρο πριν πιάσουν δουλειά. Ουσιαστικά είναι σε 24ωρη ετοιμότητα 7 ημέρες την εβδομάδα. Η υποτιθέμενη σχέση εργολαβίας είναι μία πλαστή εικόνα, γιατί στην ουσία η ΣΕΠ και η Διακίνηση αποφασίζουν ποιους θα προσλάβουν οι εργολάβοι. Η μέθοδος χρησιμοποιείται για να φοροδιαφεύγουν και κυρίως για να μπορούν να κρατούν το σύνολο του προσωπικού σε μία κατάσταση διαρκούς φόβου και ανασφάλειας.

 

www.prin.gr

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ και ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ

Οι εργαζόμενοι στην Γαλλική εταιρεία VINCI, απέναντι στους εκβιασμούς και στην τρομοκρατία της εργοδοσίας, πραγματοποίησαν 24ωρη Απεργία την Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010 με αιτήματα:

- Καλύτερες συνθήκες εργασίας

-Καταβολή όλων των επιδομάτων με αναδρομική ισχύ που παράνομα δεν δίνονται

-Καταβολή όλων των υπερωριών που παράνομα δεν αποδόθηκαν

-Λύση στο θέμα της μετακίνησης των εργαζομένων

-Προσλήψεις για κάλυψη όλων των κενών θέσεων εργασίας

-Καλυτέρευση των αμοιβών των εργαζομένων της νυχτερινής βάρδιας με την προσθήκη 1 επιπλέον ώρας

-Αναλυτικές αποδείξεις πληρωμών

Με μεγάλη δυναμική συνεχίζεται η απεργία των μεταναστών εργατών στη Σκάλα Λακωνίας

Δυναμικά συνεχίζουν την απεργία τους οι μετανάστες στη Σκάλα Λακωνίας, μετά το πογκρόμ που εξαπολύθηκε εναντίον τους τη Δευτέρα. Είναι οι πρώτη φορά που εργάτες μετανάστες προχωρούν τόσο μαζικά σε απεργία. Αρχικά, τριακόσιοι περίπου μετανάστες κατασκήνωσαν την Τετάρτη 15 Σεπτέμβρη στην κεντρική πλατεία του χωριού προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, ενώ όσο περνούσε η ώρα προσχωρούσαν στην κινητοποίηση και μετανάστες, εργάτες από τα γύρω χωριά. Τελικά, 1500 αγρεργάτες βγήκαν στο δρόμο σε μια μαχητική διαδήλωση με τα πανό της Ένωσης Μεταναστών Εργατών και με κεντρικό σύνθημα «εργάτες ενωμένοι ποτέ νικημένοι», αναγκάζοντας το δήμο να παρέμβει ώστε να ανοίξουν τα σπίτια από τα οποία τους είχαν διώξει.

Πριν την πορεία προηγήθηκε απεργιακή συνέλευση στην πλατεία όπου βρίσκονταν με τις κουβέρτες στρωμένες στο χώμα όσοι αντιμετώπισαν την έξωση από τα σπίτια τους. Η συνέλευση εξέλεξε επιτροπή της Ένωσης Μεταναστών Εργατών καθώς πάνω από 700 αγρεργάτες εγγράφηκαν επί τόπου στο σωματείο, σύμφωνα με ανακοίνωση της Κίνησης Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή. Ταυτόχρονα στο χώρο 475 μετανάστες έκαναν αίτηση απόδοσης άδειας παραμονής και ασύλου.
Όπως επισήμανε ο Πέτρος Κωνσταντίνου, μέλος της Κίνησης Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή, η επιτροπή εκπροσώπησε τους απεργούς στις επαφές με τον δήμο και την αστυνομία όπου και μετέφερε τα αιτήματα:

• Άμεση επιστροφή στις κατοικίες τους όλων των μεταναστών που εκδιώχθηκαν από τα σπίτια και τα καταλύματα τους. Ανθρώπινες συνθήκες στέγασης. Όχι «40 ευρώ το κεφάλι» για ενοίκιο.
• Άμεση απόδοση νομιμοποιητικών εγγράφων-ασύλου στους Πακιστανούς μετανάστες λαμβάνοντας υπόψη τις καταστροφικές πλημμύρες στη χώρα.
• Αύξηση του μεροκάματου. Κανένας κάτω από το κατώτατο μεροκάματο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Σε μια προσπάθεια του δήμου να δείξει το «ανθρώπινο» πρόσωπό του, πρότεινε ως κατάλυμα για τους μετανάστες ένα παλιό σφαγείο. Οι απεργοί ωστόσο αρνήθηκαν κατηγορηματικά, απαιτώντας να ξαναγυρίσουν στα σπίτια που διέμεναν πριν τις εξώσεις. Υπό το βάρος της μαζικότητας της κινητοποίησης που υποστηρίχτηκε κι από κατοίκους της περιοχής, ο Δήμος αναγκάστηκε να παρέμβει ώστε να επιστρέψουν οι μετανάστες στα σπίτια τους. Αλλά και η αστυνομία τελικά αποδέχτηκε την παραλαβή των αιτήσεων ασύλου και ήδη σήμερα έγιναν αποδεκτές οι πρώτες 30. Κάθε μέρα θα γίνονται δεκτές τουλάχιστον 30 αιτήσεις.
Αν και η κινητοποίηση της 15ης Σεπτεμβρίου αποτέλεσε μια πρώτη νίκη των μεταναστών αγρεργατών, το βασικό αίτημα των απεργών παραμένει η αλλαγή στο καθεστώς πληρωμής, με 35 ευρώ κατώτατο μεροκάματο. Γι’ αυτό, αποφάσισαν να συνεχίσουν την απεργία με αποχή από τις συγκομιδές...

πηγή tvxs

Ανακοίνωση της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση - Οργανώσεις Πάτρας

Δεν χωρά αμφιβολία ότι η περίοδος που διανύουμε αποτελεί την περίοδο της πιο άγριας επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας μεταπολιτευτικά. Η επίθεση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, του ΔΝΤ και της ΕΕ, αποκαλύπτεται καθημερινά στις περικοπές των μισθών, στην επίθεση στα συλλογικά δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, δείχνει το αποκρουστικό της πρόσωπο στα αυξανόμενα νούμερα της ανεργίας που κατά βάση πλήττουν τους νέους και τις νέες. Αποκαλύπτεται στην περαιτέρω υπαγωγή του Πανεπιστημίου στις ανάγκες του κεφαλαίου αλλά και στην λειτουργία των ίδιων των πανεπιστημίων ως επιχειρήσεις. Αποκαλύπτεται στις περικοπές των δαπανών για την εκπαίδευση συνολικά, στην προώθηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και στο σύνολο των λειτουργιών της. Αποκαλύπτεται στις επιδιώξεις του ελληνικού κεφαλαίου και στην κυβέρνηση που το εκπροσωπεί, μέσω του μνημονίου Β’ και την σύμβαση πρώτης εργασίας – σκληρής εκμετάλλευσης που ετοιμάζουν για τους σημερινούς φοιτητές - αυριανούς εργαζόμενους. 

            Η ένταση και η έκταση της επίθεσης θέτουν αναβαθμισμένα καθήκοντα τόσο για τις οργανώσεις της ριζοσπαστικής επαναστατικής αριστεράς όσο και για τα μέτωπα που αυτές συγκροτούν. Σήμερα είναι περισσότερο αναγκαία παρά πότε, σήμερα, που βαθαίνει σε έκταση και ένταση η επίθεση του κεφαλαίου, να σφυρηλατηθεί μια ισχυρή πολιτική ενότητα των δυνάμεων της επαναστατικής αριστεράς, και μέσα στα πανεπιστήμια. Ενότητα όχι επίπλαστη, όχι στο μίνιμουμ, όχι στο «αντί» αλλά με θετικό πρόσημο και πρόταση, ενότητα που δεν θα διασπάται στο πρώτο εκλογικό αδιέξοδο και στους μικροϋπολογισμούς της μιας ή της άλλης οργάνωσης (βλ. εξελίξεις στο Σύριζα) σαν αποτέλεσμα μιας χαλαρής πολιτικής συμφωνίας κορυφής. 

            Η ενότητα που απαιτούν οι καιροί μπορεί να χτιστεί μόνο στις καθημερινές μάχες και πάνω σε μια συνολική πολιτική πρόταση – πρόγραμμα πάλης που θα οικοδομεί τον αντικαπιταλιστικό επαναστατικό πόλο στην αριστερά και το ανατρεπτικό ρεύμα στην κοινωνία. Για να φύγει η κυβέρνηση και μαζί της να φύγουν τα μέτρα της ίδιας και της τρόικας, για την αντικαπιταλιστική έξοδο από την Ε.Ε, για την άρνηση του χρέους από την πλευρά της εργατικής τάξης, για να διαγραφούν όλα τα χρέη των εργαζομένων προς τις τράπεζες και κάθε λογής τοκογλύφο, για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις και για κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων φόρων για την εργατική τάξη. 

            Αυτά κατά τη γνώμη μας είναι τα καθήκοντα της επαναστατικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς την περίοδο που διανύουμε. Αυτά τα καθήκοντα απαιτούνται να μεταφραστούν σε πρόγραμμα πάλης της ΕΑΑΚ στα πανεπιστήμια, σε αγώνα κλιμακούμενο και ανυποχώρητο από την πλευρά του φοιτητικού κινήματος. 

            Για να προχωρήσει στα πανεπιστήμια αυτή η ανατρεπτική κατεύθυνση των αγώνων, απαιτείται ο πιο βαθύς και συντροφικός διάλογος μεταξύ των αντιλήψεων που συναπαρτίζουν την ΕΑΑΚ. Οι ανατρεπτικές ριζοσπαστικές διαθέσεις, αντιλήψεις που μπορούν να εκκινούν από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες, από διαφορετικά ιδεολογικά ρεύματα αποτέλεσαν τον τροφοδότη της ύπαρξης της ΕΑΑΚ 20 χρόνια τώρα και αποτέλεσαν επίσης και το σημείο διαφοροποίησής της από την λογική και την πρακτική της παράταξης ή του χαλαρού δικτύου – άθροισμα παρατάξεων οργανώσεων. 

            Σε αυτές τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες και με αυτά τα αναβαθμισμένα καθήκοντα για την επαναστατική αντικαπιταλιστική αριστερά γενικά και την ΕΑΑΚ ειδικά, οι λογικές και οι πρακτικές παραμάγαζων, σχημάτων που αποτελούν ιδιοκτησία οργανώσεων μόνο απογοήτευση μπορούν να φέρουν και αποστράτευση ενώ είναι αντιπαραθετικές με την αναγκαιότητα και τη δυνατότητα ανάπτυξης μαχητικού και ανατρεπτικού φοιτητικού κινήματος. Οι πρακτικές των οργανώσεων ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ στο σχήμα Αντίλογος της ΕΑΑΚ, το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» και οι πρακτικές τραμπουκισμού και ξύλου, μόνο διαλυτικά μπορούν να λειτουργήσουν. Θυμίζουν μαύρες σελίδες της ιστορίας της ΕΑΑΚ με πρωταγωνιστές πάλι τις ίδιες οργανωμένες αντιλήψεις που αντιλαμβάνονται την ΕΑΑΚ και τα σχήματα της ως ιδιοκτησία της μιας ή της άλλης οργάνωσης και αδυνατούν να αναγνωρίσουν την αναγκαιότητα μετωπικής συγκρότησης στη βάση του εργατικού πολιτισμού συζήτησης και διαπάλης των ιδεών, αρνούνται επί της ουσίας την διαδικασία και τα αποτελέσματα της σύνθεσης.

            Ή θα αναστραφούν οι συγκεκριμένες πρακτικές από τις οργανώσεις που τις υιοθετούν ή θα αναλάβουν την ευθύνη για τον πολυκατακερματισμό της ΕΑΑΚ και τα αποτελέσματα που αυτός συνεπάγεται. Δεν θέλουμε να πιστεύουμε ότι υπάρχει και κάποια σκοπιμότητα σε αυτήν την (τεχνητή) αντιπαράθεση. Για μας είναι σαφές πως αυτές οι πρακτικές και η καθυστέρηση στο περιεχόμενο και τις μορφές πάλης που συνεπάγονται μόνο σε βάρος του φοιτητικού και του νεολαιίστικου κινήματος είναι. 

«Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει την δικιά σου μελαγχολία…και έρχεται η στιγμή για να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις»

Καλούμε τους αγωνιστές της ΕΑΑΚ να απομονώσουν πολιτικά τις εν λόγω πρακτικές καθώς και το πολιτικό τους υπόβαθρο. Αν δεν προσπεράσουν οι σύντροφοι τις αγκυλώσεις τους θα τους προσπεράσει το ίδιο το κίνημα. Οι αναγκαιότητες αλλά και οι δυνατότητες της εποχής που είναι εξαιρετικά αισιόδοξες, επιβάλλουν να μην είμαστε κρυμμένοι και ταμπουρωμένοι στο δικό μας μελαγχολικό μικρόκοσμο – μαγαζάκι.

νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση 

οργανώσεις Πάτρας

ΔΕΘ: μαζική ήταν η πρώτη απάντηση

Χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι συμμετείχαν στις διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη, το Σάββατο 11 Σεπτέμβρη, στα εγκαίνια της ΔΕΘ.

Πολύ μαζική ήταν η Ταξική Συγκέντρωση στην Καμάρα, που  οργάνωσαν πρωτοβάθμια σωματεία, επιτροπές αγώνα και συλλογικότητες της αριστεράς. Ακολούθησε μαχητική πορεία πρός την είσοδο της ΔΕΘ. Αστυνομοκρατούμενη πόλη η Θεσσαλονίκη, με προκλητική παρουσία και συμπεριφορά των δυνάμεων καταστολής απέναντι στους διαδηλωτές.

. 

Οι εξελίξεις και τα σχέδια κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, τα νέα μέτρα που θα εμφανιστούν και το προχώρημα των λεγόμενων αντιδραστικών «διαρθρωτικών αλλαγών» απαιτεί τη δράση για ένα δεύτερο γύρο εργατικών αγώνων. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει στη ΔΕΘ μιλώντας για «κοινωνικό πακέτο» και εννοεί νέες ενισχύσεις για τους τραπεζίτες, τους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές.

Στόχος του εργατικού και λαϊκού κινήματος πρέπει να είναι η συνολική ανατροπή της επίθεσης απέναντι στους εργαζόμενους, του μνημονίου κυβέρνησης – ΕΕ –ΔΝΤ (παλαιού και «επικαιροποιημένου») και των αντεργατικών νόμων που το συνοδεύουν.

Την αντίσταση και ανάπτυξη της πάλης των εργαζόμενων, δεν μπορούν και δεν θέλουν να την οργανώσουν οι συμβιβασμένες ηγεσίες και οι δυνάμεις που κυριαρχούν στη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Αντίθετα, η ΓΣΕΕ υπέγραψε με το ΣΕΒ την προδοτική συμφωνία για τις ΣΣΕ, υπέγραψε ουσιαστικά το ίδιο το μνημόνιο κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Ο υποταγμένος συνδικαλισμός δρα για την αποκλιμάκωση και σχεδιασμένη διάσπαση των αγώνων.

Για να αναπτυχθούν αποτελεσματικοί αγώνες πρέπει οι εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, ώστε να έρθουν στην ημερήσια διάταξη τα εργατικά δικαιώματα που χτυπιούνται βάναυσα (μισθοί, ασφάλιση, σταθερή εργασία, δημόσια αγαθά, δημοκρατία στους χώρους δουλειάς), κόντρα στις απαιτήσεις της κερδοφορίας. Για να μην πληρώσει ο λαός την κρίση, τα ελλείμματα, το χρέος και τους καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς.

Η ΔΕΘ ήταν μια πρώτη πολιτική και κινηματική μάχη στην αρχή ενός δεύτερου γύρου κινητοποιήσεων.

Νέο Αριστερό Ρεύμα 

Σαν σήμερα έφυγε ο σύντροφος Κώστας Κάππος

Σαν σήμερα, το Σεπτέμβρη του 2005, έφυγε ο σύντροφος Κώστας Κάππος. Αναδημοσιεύουμε αφιέρωμα του nkapatras.blogspot.com

Κώστας Κάππος: "Τράβα το δρόμο σου και άσε τους άλλους να μιλάνε"

Ήταν τέτοιες μέρες, Σεπτέμβρης του 2005, όταν έφευγε από τη ζωή ο σύντροφος, ο αγωνιστής του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος Κώστας Κάππος. Με την στάση ζωής του, την αγωνιστική του δράση, την ανυπότακτη ορθοστασιά του, σφράγισε τις μεγαλύτερες στιγμές του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα.

Γεννήθηκε το 1937 στο Άνω Μπέλεσι ή Κεφαλόβρυσο στα ορεινά της Αργολίδας. Προερχόμενος από αριστερή οικογένεια σε ηλικία 18 ετών οργανώνεται στη νεολαία της ΕΔΑ. Σπούδασε στην Ανωτάτη Βιομηχανική και εργάστηκε ως λογιστής.

Κατά διάρκεια της δικτατορίας, εξορίστηκε στη Γυάρο και στη Λέρο, ενώ με την επιστροφή του από την ξερονήσια της εξορίας διατέλεσε μέλος του γραφείου του κεντρικού συμβουλίου της ΚΝΕ.

Το 1974 συλλαμβάνεται και βασανίζεται από την ΕΑΤ - ΕΣΑ. Υπήρξε ένας από τους βασικούς μάρτυρες στη δίκη των βασανιστών της χούντας.


Εκλέχτηκε βουλευτής του ΚΚΕ το 1974 και έκτοτε εκλεγόταν ανελλιπώς μέχρι το 1989.

Το 1989, σε μια χρονική περίοδο που κρινόταν το μέλλον του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα και παγκοσμίως, κράτησε ψηλά τη σημαία των επαναστατικών ιδεών αρνούμενος να υποταχτεί, καταγγέλλοντας τη συγκυβέρνηση (κυβέρνηση Τζανετάκη): "Ψήφισα λευκό γιατί είμαι αντίθετος στη συνεργασία του Συνασπισμού με τη Νέα Δημοκρατία"...."Πιστεύω επίσης ότι η συνεργασία αυτή είναι ολέθρια για τo ΚΚΕ...το ΚΚΕ τείνει να υποταχτεί σε μικροαστικές και αστικές "εκσυγχρονιστικές θέσεις"....Αποκορύφωμα αυτής της στάσης υποταγής είναι η στήριξη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας από τον Συνασπισμό...Βεβαίως, είμαι κατά της συνεργασίας του Συνασπισμού και με το ΠΑΣΟΚ..."

Συμμετέχει στην ίδρυση του ΝΑΡ από το οποίο και αποχωρεί λίγο αργότερα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του εργάστηκε στο Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ).

Σπουδαίο είναι το θεωρητικό έργο του Κώστα Κάππου. Σε αυτό συμπεριλαμβάνονται σειρά άρθρων, συνεντεύξεων, μελετών και βιβλίων. Συμβολή στην ανάπτυξη της επαναστατικής θεωρίας εκτός των άλλων, αποτελούν και δύο από τα πιο πρόσφατα έργα του "Κριτική του Σοβιετικού Σχηματισμού" (2000), "Η Επανάσταση που έρχεται" (2007).

σχειτκά links:

* http://www.kostaskappos.gr/
* http://www.u-topia.gr/issues/24/151
* http://www.narnet.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=231&Itemid=69
* http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/09/blog-post_10.html
* http://www.u-topia.gr/issues/68/192
*http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=3013474&textCriteriaClause=%2B%CE%9A%CE%91%CE%A0%CE%A0%CE%9F%CE%A3

nkapatras.blogspot.com

ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΡΟΣΟΧΗ: Η ΕΥΠ ΚΟΙΜΑΤΑΙ. Ή μάλλον αγρυπνεί ενάντια στον εχθρό λαό.

Οι μυστικές υπηρεσίες στην χώρα μας πάντα έθεταν στο στόχαστρο τους τον εσωτερικό εχθρό, αναλαμβάνοντας ένα πλήθος δραστηριοτήτων. Αλληλοδιαπλεκόμενες με τις αμερικανικές και βρετανικές, δευτερευόντως, αντίστοιχες υπηρεσίες, υπηρέτησαν με πάθος τα προτάγματα του Μετεμφυλιακού κράτους και την αντιμετώπιση του «Κομμουνιστικού κινδύνου». Επιπλέον, στο στόχαστρο τους πάντα ήταν οι μειονότητες, αφού λογίζονταν ως αποσταθεροποιητικός και αποσχιστικός κίνδυνος, ενώ ο ρόλος επικυριαρχίας του ελληνικού κράτους στην Κύπρο άναψε το πράσινο φως σε σειρά αμαρτωλών κινήσεων.

Κάλεσμα Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Πάτρας για ΔΕΘ

Το σωματείο μισθωτών τεχνικών Πάτρας πήρε απόφαση και καλεί στην διαδήλωση για τη διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης μαζί με τα πρωτοβάθμια σωματεία σε ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και πορεία από την Καμάρα το Σάββατο 11/9, στις 18:00.



Το χρέος να πληρώσουν οι καπιταλιστές και η εργοδοσία – κοινωνική στάση πληρωμών

Κάτω η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ

Απαγόρευση και ανάκληση των απολύσεων

Ανεξάρτητος, ταξικός, ακηδεμόνευτος, συνδικαλισμός από τα κάτω

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΝΕΩΝ ΜΑΧΗΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΓΏΝΩΝ

Η φετινή ΔΕΘ δεν θα είναι μια από τα ίδια.

Για τους πάνω, την αντιδραστική συμμαχία κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, ο Σεπτέμβρης είναι αφετηρία του νέου
κύματος της επίθεσης, του μνημόνιου Νο 2, που φιλοδοξεί να ισοπεδώσει άμεσα ότι άφησε όρθιο το
νομοθετικό πραξικόπημα του προηγούμενου Μαΐου: εξοντωτική λιτότητα σε μισθούς και συντάξεις,
νέα δυσβάσταχτη φορολογία για τα λαϊκά στρώματα, έκρηξη των απολύσεων και άγρια περικοπή των
επιδομάτων ανεργίας, επιβολή της μερικής απασχόλησης και των ατομικών συμβάσεων εργασίας,
πωλητήριο σε όλες τις ΔΕΚΟ, καταβαράθρωση της δημόσιας υγείας και παιδείας, παράδοση των «κλειστών
επαγγελμάτων» στις πολυεθνικές.

Στη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός όχι απλά θα πάει με άδειο καλάθι, αλλά ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη
δηλώνοντας ότι « θα πει όλη την αλήθεια». Αυτό με απλά λόγια σημαίνει επιθετική επιχειρηματολογία,
του τύπου «τα μέτρα είναι απαραίτητα για να βγούμε από την κρίση» και «έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και
χρόνια» αλλά και σκληρή αντιμετώπιση όλων των αγωνιζόμενων κλάδων, βαφτίζοντας όποιον αντιστέκεται
σε συντεχνία. «Θα σώσουμε την χώρα από την χρεοκοπία» δηλώνει ο πρωθυπουργός ξεχνώντας φυσικά
να πει ότι έχει ήδη οδηγήσει την εργατική οικογένεια στην φτώχεια και την χρεοκοπία και σηκώνοντας
τα λάβαρα του «νέου πατριωτισμού» που είναι ο πατριωτισμός των τραπεζών, των βιομηχάνων ,των
εφοπλιστών και των άλλων πραγματικών συντεχνιών που κερδίζουν και από την κρίση.

Ήδη η πρώτη εβδομάδα του Σεπτέμβρη μπήκε με το κλείσιμο από τον ΔΟΛ των εκδόσεων Ελληνικά
Γράμματα (πετώντας στο δρόμο 100 εργαζόμενους), την απόλυση συνδικαλιστή μισθωτού τεχνικού και το
στήσιμο βιομηχανίας μηνύσεων και συλλήψεων στους εργαζόμενους και αλληλέγγυους αγωνιστές που
επί μήνες παλεύουν την εργοδοτική τρομοκρατία στο εστιατόριο banquet στη Θεσσαλονίκη.

Για τους κάτω, το ερώτημα είναι αμείλικτο:
Ή ο αντίπαλος θα προχωρά ακάθεκτος σαρώνοντας οτιδήποτε έχει απομείνει όρθιο, ή οι εργαζόμενοι θα
σηκώσουν το ανάστημα τους και θα αντιδράσουν με ένα δεύτερο γύρο μαχητικών εργατικών αγώνων
για την ανατροπή της επίθεσης, της κυβέρνησης και συνολικά του σύγχρονου καθεστώτος της εργοδοτικής
αυθαιρεσίας και τρομοκρατίας.

Η ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση πρωτοβάθμιων σωματίων και άλλων επιτροπών και πρωτοβουλιών
αγώνα θέλει να γίνει το προανάκρουσμα του δεύτερου γύρου των εργατικών αγώνων σπάζοντας το κλίμα
παθητικοποίησης που έχουν επιβάλει κυβέρνηση, ΜΜΕ και συνδικαλιστική γραφειοκρατία.

Eνάντια στο συμβιβασμό της ΓΣΕΕ, την προδοτική συμφωνία της για την ΕΓΣΣΕ, την αποκλιμάκωση και
σχεδιασμένη διάσπαση των αγώνων και την περιφρόνηση της εργατικής βάσης.

Για να πάρουν οι εργαζόμενοι την υπόθεση στα χέρια τους, για να έρθουν στην ημερήσια διάταξη τα
εργατικά δικαιώματα που χτυπιούνται βάναυσα (μισθοί, ασφάλιση, σταθερή εργασία, δημόσια αγαθά,
δημοκρατία στους χώρους δουλειάς), κόντρα στις απαιτήσεις της τρόικας. Για να μην πληρώσει ο λαός την
κρίση, τα ελλείμματα, το χρέος και τους καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 6ΜΜ ΚΑΜΑΡΑ

Ένα μη πολιτικό κείμενο για την πολιτική

Το κείμενο που ακολουθεί το έστειλε ο Θόδωρος Τσελεπής στις εφημερίδες Αυγή, Δρόμο, Εποχή και Πριν ζητώντας συμβολικά κοινή δημοσίευση σε όσες εφημερίδες δημοσίευσαν την απεργία της περασμένης Τετάρτης. Δεν είχαμε παρά να σεβαστούμε την επιθυμία του και να τον ευχαριστήσουμε για αυτό το καθαρά πολιτικό κείμενο ψυχής.
Χειμώνας του ΄85 στη Θεσσαλονίκη. Απεργία των σκουπιδιάρηδων. (έτσι τους λέγαμε τότε). Εγώ 15χρονος κνίτης, μαθητής λυκείου. Πιασμένος σε «αλυσίδα» με συντρόφους μεγαλύτερους να προσπαθούμε να εμποδίσουμε τους στρατιώτες να μαζέψουν τα σκουπίδια. Ντρεπόμουν. Αλλά πιο πολύ ντρεπόμουν να πω πως ντρεπόμουν.
Τα χρόνια πέρασαν. Έχω 2 γιους, ο ένας 15χρονος. Δεν είμαι πλέον Κνίτης είμαι ένας ανένταχτος-αντιεξουσιαστής-αριστερός τρομάρα μου, που ψάχνει την Αριστερά. Χρόνια τώρα με στήνει στο ραντεβού, αλλά εγώ επιμένω να την περιμένω.
Σεπτέμβριος του 2010, Αχαΐα. 40χρονος πλέον, πρόεδρος του Σωματείου «Η Γαλαρία», ηλεκτροσυγκολλητής, εργαζόμενος στη VINCI. Την Τετάρτη είχαμε απεργία. Τα αίτια πολλά. Τα αιτήματα διάφορα. Καλύτερες συνθήκες, επιδόματα, τρομοκρατία, εκβιασμοί.
Λίγο πριν ξημερώσει, άρχισαν να έρχονται στα τούνελ κάτι «παλιόπαιδα» με μηχανές και αυτοκίνητα. Κάτι αξύριστα αγόρια με χαίτη και σκουλαρίκια. Ο Νίκος (μεγαλύτερος αυτός) και η Σοφία από το συντονιστικό. Πέρναγε η ώρα και έρχονταν όλο και περισσότερα λιανόπαιδα. Και μαζί κορίτσια, όμορφα κορίτσια. Και στάθηκαν μαζί μας στην πύλη. Δεν ήθελαν να τους κεράσουμε ούτε καφέ. Ένιωθαν πως έκαναν το χρέος τους.
Οι συνάδελφοί μου τα έχασαν. Ντρέπονταν που δεν ήταν όλοι οι εργαζόμενοι που απεργούσαν μαζί μας. Και ήθελαν να αγκαλιάσουν όλα αυτά τα παιδιά που στέκονταν μαζί μας χωρίς να ξέρουν ούτε το όνομα μας.
Τετάρτη 1 Σεπτέμβρη 2010: η ωραιότερη μέρα της ζωής μου. Δεν κερδίσαμε τίποτα. Δεν ξέρω αν θα κερδίσουμε τίποτα και στο μέλλον. Όμως για πρώτη φορά δεν ένιωσα μόνος. Ένιωσα, όμως, σύντροφος. Πόσο καιρό είχα να πω αυτή τη λέξη. Για ένα διάστημα ντρεπόμουν να την ξεστομίσω. Την είχαν κουρελιάσει γραφειοκράτες, καρεκλοκένταυροι και εργατοπατέρες. Αυτοί όμως ήταν πραγματικοί Σύντροφοι.
Ήταν οι Σύντροφοί μου που δουλεύουμε μαζί στις γαλαρίες και στα συνεργεία της VINCI. Ήταν οι Σύντροφοί μου από διάφορους χώρους, νέα παιδιά που βοήθησαν να πετύχει η απεργία και να μην δουλέψει κανείς
Λυπάμαι συνάδελφοι αν δεν μπορέσει να κερδίσει το Σωματείο ένα επίδομα παραπάνω, αλλά κερδίσαμε σε ανθρωπιά αξιοπρέπεια και κυρίως αλληλεγγύη.
Δεν ξέρω πόσα από αυτά τα παιδιά θα κάνουν καριέρα, θα αποχτήσουν χρήμα, θα γίνουν πρώην αντιεξουσιαστές, πρώην αριστεροί, οικογενειάρχες με εξοχικό και γκόμενα. Ίσως όλα, ίσως κανένα. Μα θα έρθουν άλλα στη θέση τους και στην θέση μας. Και η ζωή θα συνεχίζεται με τους λίγους ρομαντικούς να παλεύουν για μια καλύτερη ζωή.
Συγνώμη παιδιά που δεν ξέρω τα ονόματα σας, αλλά σας ευχαριστώ και εγώ και οι συνάδελφοι μου. Συγνώμη και σε όσους περίμεναν να διαβάσουν ένα «πολιτικό» κείμενο.
ΥΓ: Ραντεβού ρε μαλλιάδες στην Δ.Ε.Θ. και μακριά από γραφειοκράτες. Να ξέρατε τι χάσατε όσοι δεν ήσασταν μαζί μας. Και σεις ποντικοί που περιμένετε στη γωνία την προσωπική μου άποψη εξέφρασα στο κείμενο αυτό.

Τσελεπής Θόδωρος
Ηλεκτροσυγκολλητής,
πρόεδρος σωματείου Γαλαρία


http://galaria2010.blogspot.com/

ΜΕΤΚΑ: Πέρασαν τη πύλη του εργοστασίου με ψηλά το κεφάλι!

Μετά την απόρριψη της χθεσινής ανακοπής των ασφαλιστικών μέτρων που είχε καταθέσει η εργοδοσία, οι δικαιωμένοι εργάτες παρουσιάστηκαν σήμερα το πρωί στις 6.45 και πέρασαν τη πύλη του εργοστασίου προκειμένου να πιάσουν δουλειά.
Η σημερινή νίκη, μετά από σχεδόν επτά μήνες αναμονής, μαχητικών διαδηλώσεων κινητοποιήσεων, πλατιάς κοινωνικής συμπαράστασης και αλληλεγγύης, χρήση και των νόμιμων αστικών οδών, οδηγούν στη δικαίωση ότι οι τρεις απολύσεις ήταν παράνομες, καταχρηστικές και επί της ουσίας συνδικαλιστικές διώξεις.
Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Εργαζομένων-Ανέργων άνοιξε το Φλεβάρη το μέτωπο του αγώνα, κοινωνικοποιώντας σε όλη τη Μαγνησία το ζήτημα, οι εργάτες παρέμειναν σε αντίσκηνα στη πύλη της Μέτκα για πάνω από είκοσι ημέρες  κερδίζοντας πλατιά συμπαράσταση.
Παρά τη νίκη, όλα τα ζητήματα της κατάρρευσης της βιομηχανικής ζώνης μένουν ανοιχτά καθώς η καπιταλιστική οικονομική κρίση και η χρεοκοπία του δημοσίου βουλιάζει μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις. Τα ζητήματα για ολόκληρη την εργατική τάξη μένουν ανοικτά καθώς σε λίγο δεν θα υπάρχει ούτε ένα σπίτι που να μην έχει ένα & δυο ανέργους.
Ο αγώνας συνεχίζεται σε όλα τα μέτωπα με σχέδιο και τόλμη.

http://ergatis.wordpress.com/

ΠΟΓΚΡΟΜ ΜΗΝΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΛΛΗΨΕΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ BANQUET ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟ BANQUET»

Σήμερα Πέμπτη 2/9, η αστυνομία ύστερα από αλλεπάλληλες μηνύσεις της εργοδοσίας του ρεστοράν Banquet προχωρεί σε διώξεις και συλλήψεις εργαζομένων από την «Επιτροπή Αλληλεγγύης στους εργαζόμενους του Banquet». Η εργοδοσία στο Banquet, αφού αρνήθηκε να καταβάλει τα δεδουλευμένα (μισθούς, επιδόματα, υπερωρίες, νυχτερινά, αργίες), αφού έβαλε ανθρώπους της να δείρουν τρεις εργαζόμενους της Επιτροπής Αλληλεγγύης, αφού έκλεισε το μαγαζί για πάνω από δυόμισι μήνες ώστε να εξοντώσει οικονομικά τους εργαζόμενους, ξανάνοιξε πρόσφατα το εστιατόριο, προχωρώντας σε ακόμη περισσότερες απολύσεις εργαζομένων και ξεκινώντας μία βιομηχανία μηνύσεων με ψευδείς κατηγορίες ενάντια σε εργαζόμενους του εστιατορίου Banquet και σε εργαζόμενους που στέκονται αλληλέγγυοι στον δίκαιο αγώνα τους. Την Τρίτη 31/8 συνελήφθη ο συνάδελφος εργαζόμενος στο εστιατόριο Banquet Γ.Κ.

Δικαιώθηκαν οι απολυμένοι της ΜΕΤΚΑ

Με ψηλά το κεφάλι, όπως το είχαν πει άλλωστε ευθύς εξ αρχής και ύστερα από πολύμηνους αγώνες, ετοιμάζονται να επιστρέψουν στις θέσεις τους οι τρεις εργαζόμενοι της ΜΕΤΚΑ, που από τον προηγούμενο Φεβρουάριο ταλαιπωρήθηκαν εξαιτίας των απολύσεων που έλαβαν από την εταιρία.

Οι εργαζόμενοι ποτέ δεν έκαναν αποδεκτούς στη συνείδησή τους, τους λόγους των απολύσεων που επικαλέστηκε η εταιρία