ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΣΥΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ
ΓΙΑ ΣΥΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

ΧΘΕΣ ΗΤΑΝ ΝΩΡΙΣ. ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ. ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ!

«Ζούμε στη χειρότερη φυλακή, για περισσότερους από 3 μήνες σε πολύ κακές συνθήκες, χωρίς καμία συμπαράσταση εκτός από εσάς που είστε τώρα εδώ έξω. Η αστυνομία αρνείται να εξηγήσει τις πολύ κακές συνθήκες τις οποίες βιώνουμε σε αυτή τη φυλακή. Είμαστε πάνω από 1000 άτομα, γυναίκες, άντρες και πολλά παιδιά, περίπου 150. Έτσι, σαν συμπέρασμα, σας ζητάμε να κάνετε ότι μπορείτε γιατί περιμένουμε πολλά από εσάς. Χρειαζόμαστε την ελευθερία μας και τα δικαιώματά μας.
Χαιρετισμούς, οι κρατούμενοι»
(Από κείμενο ανήλικων μεταναστών κρατουμένων στην Παγανή Λέσβου. 160 από τους 1000 βρίσκονται σε απεργία πείνας)

Ασφυκτιούν τα κρατητήρια και τα ήδη υπάρχοντα στρατόπεδα συγκέντρωσης (τα λένε χώρους υποδοχής) σε όλη την ελληνική επικράτεια. Θύματα, ξανά, οι μετανάστες. Κάτω από τρομακτικές συνθήκες διαβίωσης, εκτεθειμένοι σε άθλιες συνθήκες υγιεινής, σε θανατηφόρες ασθένειες, με βαριά άρρωστους ή και νεκρούς ανάμεσά τους, γυναίκες, άνδρες, παιδιά ακόμα και βρέφη ζούνε στα κρεματόρια της «ελληνικής φιλοξενίας».

Μετά τις «σκούπες» και τις απελάσεις, τους διαρκείς ελέγχους και τους ξυλοδαρμούς, τους «τυχαίους» θανάτους, τις επιθέσεις με ρόπαλα, όπλα και μαχαίρια από τα τάγματα εφόδου της ελληνικής δημοκρατίας, τις βίαιες εκκενώσεις κτιρίων από τα αστικά κέντρα, τις «ασφαλείς αποτροπές εισόδου» στα θαλάσσια σύνορα, που καταλήγουν σε νύχτες και μέρες αγωνίας, αβοήθητοι, και σε πνιγμούς, η «μηδενική ανοχή» του ελληνικού κράτους γενικεύεται και εφαρμόζεται σε κάθε γωνία. Μοιάζει με το βάρβαρο παρελθόν των ναζιστικών-φασιστικών κρατών, έρχεται όμως από το λαμπρό μέλλον των ευρωπαϊκών αστικών δημοκρατιών.

Στους μετανάστες, πρώτα απ’ όλα, βρίσκουν εφαρμογή τα πιο σκληρά δόγματα (επίσημα και ανεπίσημα) κράτους και κεφαλαίου για την καθυπόταξη των κινημάτων και του εσωτερικού εχθρού, για την πειθάρχηση του κόσμου της εργασίας, για την εμπέδωση της «τάξης και της ασφάλειας». Οι κουκούλες της αντιτρομοκρατικής και των ΜΑΤ, μπορούν να φοράνε κουκούλες απαγωγής στους ανυπεράσπιστους μετανάστες. Μπορούν, με τη συνεργασία των δικαστικών μηχανισμών, να ουρλιάζουν για κουκουλοφόρους, να παρακολουθούν κινητά, να αφήνουν να πεθάνει στη φυλακή ο Θ. Ηλιόπουλος, να διώκουν μαθητές με τρομονόμους.

Μετά τη συγκέντρωση της καταστολής στα μεγάλα αστικά κέντρα, ο ελληνικός κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός δείχνει όλο του το μεγαλείο σε μια γενικευμένη επίθεση σε ολόκληρη τη χώρα. Το κάψιμο του καταυλισμού στην Πάτρα από δήμο, αστυνομικές δυνάμεις και «αγανακτισμένους νοικοκυραίους» (που θυμίζει εικόνες Βαγδάτης και Γάζας) συνοδεύεται από τις κρατήσεις άνω των 3000 μεταναστών, χωρίς ονόματα και δικαιώματα, στο Αγρίνιο, την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Άρτα, τα νησιά του Α. Αιγαίου, τη Θράκη, την Κρήτη και αλλού. Από δολοφονίες στο Βόλο και την Ηγουμενίτσα, το Μεταγωγών της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, στα χωρικά ύδατα Ελλάδας-Τουρκίας.

Το κράτος των σκανδάλων και της Siemens, των ΜΜΕ και των εργοδοτών, των υποκλοπών, το κράτος του Κορκονέα και του Καρατζαφέρη, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με τη «συνετή» διαχείριση ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, του ελληνικού στρατού σε 16 χώρες με ΝΑΤΟ και ΕΕ (προκαλώντας γιγαντιαία ανθρωπιστική καταστροφή) προσπαθεί να αναδείξει όλες τις βάρβαρες αρετές της αρχαίας Ελλάδας, μεταχειριζόμενο τους μετανάστες ως σκλάβους και υπ-ανθρώπους. Είναι το τελευταίο που δικαιούται να μιλά για ανθρωπιστική επιχείρηση. Ευθύνονται απόλυτα για την μόνιμη ομηρία των προσφύγων που συνεχίζουν να τους κρατούν χωρίς χαρτιά, έρμαια του κεφαλαίου που ενδιαφέρεται για φθηνό εργατικό κόστος.

Η Μανωλάδα, η Παγανή Λέσβου, οι κτηνωδίες της συνεργασίας ΜΑΤ-φασιστών στις σκούπες της Αθήνας, η επιχείρηση βουλιάγματος βάρκας με μετανάστες (που τους έσωσε βρετανικό ιστιοπλοϊκό) από το λιμενικό με τη συνεργασία του στρατού και της FRONTEX, η εργοδοτική απόπειρα δολοφονίας της Κ. Κούνεβα είναι τα μόνα αξιοθέατα της «τουριστικής, ισχυρής Ελλάδας»: προ-μεσαιωνικές συνθήκες κράτησης ή δουλειάς, για τους αποκλεισμένους, στην περιφέρεια και το κέντρο της Αθήνας καθαρό από μετανάστες, καταλήψεις, τοξικομανείς – ελεύθερο για εμπορική χρήση των φιλέτων γης από επιχειρηματίες, κατασκευαστές, εκκλησία, «καλλιτέχνες». Μια υγειονομική ζώνη, όπου οι τουρίστες της Ακρόπολης θα πίνουν καφέ με 8 ευρώ και νερό με 2.

Η κυβέρνησης της ΝΔ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΟΝ ΓΥΨΟ. «Όσοι δεν παρανομούν δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε» προπαγανδίζουν τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης αφού πλέον αποκαλύπτεται ότι μετά τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους και νεολαίους, μετά τους μετανάστες ήρθε η ώρα να φακελωθεί ολόκληρη η κοινωνία. Αυτοί είναι όμως που φοβούνται: η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της, ο κρατικός μηχανισμός και το κεφάλαιο, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί, το ΛΑΟΣ και το ΠΑΣΟΚ. Ο φόβος νέων εξεγέρσεων πιέζει για σκληρά μέτρα κρατικού αυταρχισμού.

Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ακραίων συνθηκών και της κρατικής βίας, οι κρατούμενοι μετανάστες εξεγείρονται. Στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, Λέσβο, Χίο και Σάμο, στην Ήπειρο, στα κρατητήρια και τους «χώρους υποδοχής», απελπισμένοι μετανάστες, ακόμα και παιδιά, ξεκινούν απεργίες πείνας: 160 στην Παγανή Λέσβου, 580 στη Σάμο, 26 στο ΑΤ Γλυφάδας, 4 στην Άρτα και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Συλλογικότητες, φορείς, κινήσεις κατοίκων και αγωνιστές επιχειρούν να εμποδίσουν τις μεταγωγές και τις απελάσεις, συγκρούονται με την αστυνομική βαρβαρότητα, κερδίζουν μάχες. Οι δρόμοι κοινής δράσης και αλληλεγγύης νεολαίας και μεταναστών το Δεκέμβρη, που δε βρήκαν συνολική διέξοδο, συνεχίζουν να υπάρχουν σήμερα. Δείχνουν, με τις δράσεις των αγωνιστών, τις πορείες και τις δράσεις αλληλεγγύης, ότι μπορούν να γενικευτούν σε ένα ρεύμα ανατροπής στην ελληνική κοινωνία.

Είναι ανάγκη, περισσότερο από ποτέ, οι φορείς αυτής της ελπίδας να μη μείνουν μόνοι. Σήμερα, το ζήτημα των προσφύγων και των μεταναστών είναι άρρηκτα δεμένο με την ίδια την επιβίωση εργαζομένων και νεολαίας. Πέρα από τις αδιέξοδες και αφηρημένες λογικές της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, χρειάζεται ο πιο ευρύς συντονισμός ενός μαχητικού εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος που θα βάλει τέλος στην κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, στη συνολική επίθεση κυβέρνησης και ΕΕ στα εργατικά και δημοκρατικά δικαιώματα.

Ο,ΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΙΨΕΙ

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ
ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ, ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ, ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 28/08/09, ΕΜΠ, ΚΤΙΡΙΟ ΓΚΙΝΗ, 19:30

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ