κερδοφορίας το κεφαλαίου»
Πάλη για τη συλλογική σύμβαση – αγώνας για την αξιοπρέπειά μας
Ο αγώνας στα χέρια των πρωτοβάθμιων σωματείων
Οι πρώτοι τέσσερις μήνες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, προαναγγέλλουν την
πιο σκληρή επιδρομή των τελευταίων δεκαετιών στα δικαιώματα των τεχνικών
κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ, τοποθετεί τα εργατικά δικαιώματα στο γύψο της ΕΕ, των
αγορών και της εργοδοσίας και φέρνει μαζί του μια καταιγίδα νομοσχεδίων
για τις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό, τη φορολογία, τη δημόσια
διοίκηση, τις ιδιωτικοποιήσεις κα. Με ένα μοναδικό στα σύγχρονα πολιτικά
πράγματα της χώρας Διάγγελμα, ο πρωθυπουργός «ενημέρωσε» για: Την
εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών με εκείνα των
ανδρών και παράλληλα ότι αυξάνουν για όλους τα όρια ηλικίας. Το γενικό
πάγωμα των μισθών στο Δημόσιο και στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα. Την
αύξηση του φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα. Την περικοπή των δημόσιων
δαπανών και το πάγωμα των προσλήψεων Δημόσιο. Ακόμα έστειλε
τελεσίγραφο στους εργαζόμενους, στους αγρότες και την νεολαία,
προειδοποιώντας ότι «δεν έχουμε περιθώρια ως έθνος και ως λαός να
αντέξουμε παρατεταμένα μπλόκα, στάσεις και απεργίες δεν έχουμε περιθώρια
για μικροοδιευθετήσεις και συντεχνιακές διεκδικήσεις»!
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μαζί με τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ, το ΣΕΒ και τα ΜΜΕ,
προσπαθεί να μας πείσει ότι η κρίση είναι ‘δημοσιονομική’, και αφορά τα
δημόσια ελλείμματα. Ότι ‘έχουμε χρέη’, ότι ‘πρέπει να κάνουμε θυσίες όλοι
για να μη χρεοκοπήσει η οικονομία μας’. Όμως η κρίση αυτή δεν είναι
δημοσιονομική. Είναι συνολική κρίση του ίδιου του συστήματος, που
επιδιώκουν να την ξεπεράσουν με την οριστική ισοπέδωση κατακτήσεων και
δικαιωμάτων. Τα ελλείμματα, που διογκώθηκαν από τη χαριστική πολιτική
απέναντι στις τράπεζες και στην εργοδοσία, τώρα «οφείλουν» να μειωθούν
στο 3%, πράγμα αδύνατον, εκτός εάν πέσει κάτω από το όριο της φτώχειας το
σύνολο του κόσμου της εργασίας.
Σε αυτά τα πλαίσια η κυβέρνηση προετοιμάζει –μέσα από προσχηματικό
διάλογο – την τρίτη και πιο αντιδραστική τομή στο Ασφαλιστικό: Με τη
θεσμοθέτηση βασική σύνταξη επιβίωσης 400- 500 ευρώ, περνάμε στο νέο
μοντέλο συντάξεων, το οποίο θα εγγυάται μόνο τα ελάχιστα όρια. Με την
επέκταση των «επαγγελματικών ταμείων» και την ενίσχυση του
ανταποδοτικού χαρακτήρα της Ασφάλισης, θα πληρώνουμε πρόσθετες
εισφορές χωρίς καμιά εγγύηση για το ύψος των συντάξεων που θα δίνουν
αυτά τα Ταμεία. Με την ώθηση στην ιδιωτική ασφάλιση μέσα και από την
καρατόμηση των υγειονομικών παροχών των ταμείων. Ετοιμάζει νέα
ενοποίηση ταμείων με κατεύθυνση τη συγκρότηση τριών ομάδων, Μισθωτοί,
Αυτοαπασχολούμενοι, Αγρότες, ώστε τα πλεονασματικά Ταμεία να καλύψουν
αυτά που έχουν οικονομικά προβλήματα. Παρατείνει τον εργάσιμο χρόνο και
πετσοκόβει περισσότερο τα ΒΑΕ. Ουσιαστικά έχουμε απόσυρση του κράτους
και της εργοδοσίας από το κόστος της ασφάλισης και φόρτωμα του
μεγαλύτερου μέρους στους ίδιους τους εργαζόμενους, όταν υπάρχουν πάνω
από ένα εκατομμύριο ανασφάλιστοι εργαζόμενοι, η μαύρη εργασία και η
εισφοροδιαφυγή οργιάζουν.
Την ώρα που δύο στους τρεις ανέργους, (500.000 σε σύνολο 750.000
καταγεγραμμένων), είναι αποκλεισμένοι από το πενιχρό επίδομα των 454
ευρώ, το ΠΑΣΟΚ ενισχύει πολλαπλά τις επιχειρήσεις με ζεστό χρήμα από το
ταμείο κοινωνικής αλληλεγγύης (λεφτά και εισφορές των εργαζομένων),
χαρίζει δάνεια και εισφοροχρέη. Διατηρεί το μειωμένο συντελεστή
φορολόγησης των κερδών και προωθεί νέες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο,
απαλλάσσει τις επιχειρήσεις, από τις εργατικές εισφορές των
νεοπροσλαμβανόμενων για τέσσερα χρόνια έως και 100%. Όμως, η κυβέρνηση
του ΠΑΣΟΚ δεν αρκείται μόνο στο ζεστό χρήμα προς τις επιχειρήσεις. Με το
νομοσχέδιο για τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, κρατά σε ισχύ και
διευρύνει όλο το μαύρο καθεστώς των αντεργατικών νόμων στην αγορά
εργασίας. Η «επικοινωνιακή πολιτική» της κυβέρνησης δεν μπορεί να κρύψει
ότι και με το νέο νομοσχέδιο, βάζει όρια μόνο στα δικαιώματα των
εργαζομένων, ενώ οι επιχειρήσεις θα μπορούν να έχουν φτηνούς
εργαζόμενους με «μπλοκάκι», να θέτουν σε διαθεσιμότητα το προσωπικό
τους, των οποίων το εισόδημα θα μειώνεται στο μισό, να επιβάλλουν
λιγότερες μέρες εργασίας χωρίς απολαβές, να καταστρατηγούν το οχτάωρο
μέσα από τη λεγόμενη διευθέτηση, κλπ. Παράλληλα απολύει χιλιάδες
συμβασιούχους, αναβαθμίζει τα stage στον ιδιωτικό τομέα. Η ανεργία θα
ξεπεράσει το 15%, ενώ η εργοδοτική τρομοκρατία και οι απολύσεις έχουν
απογειωθεί.
Η κυβέρνηση θέλει να επιβάλλει πραγματική μείωση και όχι απλά πάγωμα
μισθών: Μέσω αυξήσεων κάτω από τον πληθωρισμό, τη μη εφαρμογή των
ΣΣΕ, την αύξηση των εργατικών εισφορών, την κατάργηση επιδομάτων στο
δημόσιο. Έχουμε γενική αύξηση φόρων, πιθανή αύξηση του ΦΠΑ, απόλυτη
μείωση των κοινωνικών δαπανών. Σε μια χώρα που έχει το χαμηλότερο
ποσοστό φορολογίας κεφαλαίου σε όλη την Ευρώπη και ο πλούτος
φοροδιαφεύγει προκλητικά (μόνο ο ανείσπρακτος ΦΠΑ - που έχει πληρωθεί
στις επιχειρήσεις - ξεπερνάει τα 6.5 δις €), αμφισβητείται ακόμη και το
αφορολόγητο όριο. Σε αυτή την πραγματικότητα, η κατάργηση της
φορολόγησης βάσει συντελεστών στους μηχανικούς, θα πλήξει πρώτα απ΄
όλους, τους αυτοαπασχολούμενους και τους μισθωτούς με δελτίο παροχής
υπηρεσιών.
Ακόμα η κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική της πλήρης αποδέσμευσης-
υπονόμευσης των επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων από το
πτυχίο, τον χρόνο και το περιεχόμενο των σπουδών: Με την αδειοδότηση των
κολεγίων, την επέκταση της πιστοποίησης για την άσκηση διαφόρων πεδίων
των τεχνικών επαγγελμάτων και των μηχανικών.
Σ’ αυτό το πλαίσιο καλούνται οι εργαζόμενοι τεχνικοί καλούνται να
πληρώσουν το «μερίδιό τους» για την κρίση. Η κατάσταση στον κλάδο με
πρόσχημα την οικονομική κρίση των επιχειρηματιών έχει επιδεινωθεί απότομα.
Η αμοιβή με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών που συνεπάγεται για τον εργαζόμενο
την ανασφάλεια του ελεύθερου επαγγελματία και την εργασιακή πειθαρχία
του μισθωτού, μας καθιστά εξαιρετικά ευάλωτους στις απολύσεις και στην
εργοδοτική τρομοκρατία. Οι απολύσεις παίρνουν δραματικές διαστάσεις στον
κλάδο και δεν αφορούν κάποια ειδική κατηγορία εργαζόμενων: Πολλές φορές
η εργοδοσία ξεκινά από τις πιο ευάλωτες κατηγορίες (πχ εργαζόμενοι με
συμβάσεις ορισμένου χρόνου, δελτία παροχής υπηρεσιών κλπ), για να
καταλήξει σε όλους τους εργαζόμενους. Την ίδια στιγμή, αρκετές εταιρείες του
κλάδου δεν εφαρμόζουν την κλαδική συλλογική σύμβαση, στο όνομα της
«πτώσης» των κερδών. Όλα αυτά πανε μαζί με τη χειροτέρευση των όρων
εργασίας, τις καθυστερήσεις πληρωμών, την αύξηση των απλήρωτων
υπερωριών, τη δουλειά τα σαββατοκύριακα. Την ίδια ώρα τα κέρδη των
μεγαλύτερων εταιρειών του κλάδου συνεχίζουν να αυξάνονται εν μέσω
κρίσης.
Η μόνη διέξοδος είμαστε ΕΜΕΙΣ
Δεν μπορούμε πλέον να περιμένουμε τίποτα από τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις
που ψήφισαν αντεργατικούς νόμους, εφάρμοσαν ο ένας τους νόμους του
άλλου, ενοποίησαν προς τα κάτω τα ταμεία, μείωσαν τις συντάξεις, αύξησαν
το ποσοστό των αποθεματικών που επενδύεται σε μετοχές υψηλού ρίσκου και
σύνθετα χρηματιστηριακά προϊόντα. Οι εργαζόμενοι δεν έχουμε να κάνουμε
ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ για τη διέξοδο από την κρίση, στα ερείπια των κοινωνικών μας
δικαιωμάτων.
Η μόνη διέξοδος είμαστε ΕΜΕΙΣ και οι αγώνες μας, η
συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, οι παραγωγοί κάθε πλούτου.
Στις κρίσιμες αυτές περιστάσεις για το εργατικό κίνημα η ΓΣΕΕ, όχι μόνο δεν
οργανώνει στοιχειώδεις αντιστάσεις, αποδέχεται πλήρως το ρόλο του
εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ εμφανίζεται
ως συνέταιρος της κυβέρνησης και των βιομηχάνων. Με το κατ’ όνομα
διεκδικητικό πλαίσιο που κατέθεσε ενόψει της διαπραγμάτευσης για τη νέα
Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, κινείται στην κυρίαρχη πολιτική
της διάσπασης των εργαζομένων, και αναπαράγει σε ένα πρωτοφανές επίπεδο
το δίπολο από τη μια οι «κατώτεροι μισθοί» και από την άλλη οι λοιπές
κατηγορίες μισθωτών. Κινείται ανοιχτά απεργοσπαστικά και δεν προκηρύσσει
για απεργία στις 10 Φλεβάρη, που απεργεί το δημόσιο και πολλά σωματεία
και ομοσπονδίες του ιδιωτικού τομέα. Αρνείται ακόμα και να αποφασίσει
απεργία για τις αρχές Μάρτη, ώστε να γίνει καλύτερη προετοιμασία και να
υπάρξει ενιαία δράση με την ΑΔΕΔΥ. "Προκηρύσσει απεργία στις 24 Φλεβάρη
και διασπά την ενιαία απεργιακή έκφραση των εργαζόμενων. Αποθαρρύνει και
αποδυναμώνει κάθε απόπειρα εργατικής αμφισβήτησης της κυβερνητικής
πολιτικής, και επιχειρεί να εγκλωβίσει και να εκτονώσει τη λαϊκή
δυσαρέσκεια.
Να μην τους κάνουμε το χατίρι! Απέναντι στον εργοδοτικό συνδικαλισμό, την
ανοιχτή υπονόμευση των αγώνων και τη διαλυτική τακτική, χρειάζεται άμεσα
η συγκρότηση ενός μετώπου πρωτοβάθμιων σωματείων, που με αγωνιστικό,
ενωτικό τρόπο θα βάλει φρένο στην αντεργατική επιδρομή, θα διεκδικεί τα
δικαιώματά και τις ανάγκες μας. Η θετική παρακαταθήκη της απεργίας στις 17
Δεκέμβρη, έδειξε ότι στην κοινωνία υπάρχουν αποθέματα αγωνιστικότητας,
οργής, διεκδίκησης.
Καμία στάση αναμονής, με τους αγώνες μας να επιβάλλουμε:
Απαγόρευση των απολύσεων, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
Αξιοπρεπείς συλλογικές συμβάσεις - αυξήσεις στους μισθούς με βάση τις
ανάγκες μας, 1400 ευρώ κατώτατο μισθό.
Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου, διπλασιασμός του αφορολόγητου για
τους μισθωτούς, κατάργηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων στα είδη λαϊκής
ανάγκης
Επίδομα ανεργίας ίσο με τον βασικό μισθό, σε όλο το διάστημα ανεργίας και
στους μισθωτούς που αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών. Άμεση μείωση
των εισφορών των εργαζόμενων, καμιά εισφορά για τους ανέργους.
Αποφασίζουμε:
1. Δίνουμε αποφασιστικά τη μάχη για την επιτυχία της απεργία στις 10
Φλεβάρη, με απεργιακή κινητοποίηση, σε συντονισμό με πρωτοβάθμια
σωματεία και προσυγκέντρωση στα Προπύλαια στις 10.30 πμ. Στις 24 Φλεβάρη
να μετατρέψουμε την απεργία σε μάχη συνολικής καταδίκης της αντιλαϊκής
πολιτικής και διεκδίκησης, με οργάνωση της απεργίας από τα πρωτοβάθμια
σωματεία, ενάντια στις προθέσεις της ηγεσίας της ΓΣΕΕ.
2. Το σωματείο μας επιμένει σταθερά στην ανάγκη του συντονισμού των
σωματείων και όπως και σε παλιότερες προσπάθειες θα βοηθήσει με όλες του
τις δυνάμεις στην ανάπτυξή του. Από κοινού με τα πρωτοβάθμια σωματεία να
προχωρήσουμε σε απογευματινή κινητοποίηση μετά τις 10 Φλεβάρη και σε
συντονισμένη απεργιακή κλιμάκωση.
3. Καταγγέλλουμε την προηγούμενη συλλογική σύμβαση και ξεκινάμε τη
διαπραγμάτευση νέας για το 2010 και αποφασίζουμε καμπάνια στους χώρους
(με προκήρυξη και αφίσα) και κλαδική απεργία στο τέλος Μάρτη.
4. Ιδρύουμε ταμείο αλληλοβοήθειας για τη στήριξη απολυμένων συναδέλφων.
http://antistasigr.blogspot.com/2010/02/50210.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου