http://diktiospartakos.blogspot.com/2010/01/blog-post_7153.html
Ανθρωποι πεινασμένοι και διψασμένοι, πολλοί τραυματισμένοι, δίχως στέγη και χωρίς εικόνα για το τι θα ξημερώσει αύριο. Παντού. Στα κράσπεδα των δρόμων, στις πλατείες, στις αλάνες.
Οσοι εγκλωβίστηκαν σε ερείπια έχουν ελάχιστες ελπίδες. Δύο 24ωρα μετά το πλήγμα των 7 Ρίχτερ, σχεδόν καμία έρευνα δεν γινόταν από επαγγελματίες και παρά τη δέσμευση σύσσωμης της διεθνούς κοινότητας για βοήθεια, προβλήματα στο αεροδρόμιο και ένα διαλυμένο λιμάνι καθιστούσαν την προώθησή της εξαιρετικά δύσκολη.
«Επικρατεί χάος! Πρόκειται για έναν επιχειρησιακό εφιάλτη». Λακωνικά αλλά εύγλωττα περιέγραψε την κατάσταση στην Αϊτή η εκπρόσωπος ανθρωπιστικών προγραμμάτων του ΟΗΕ Ελίζαμπεθ Μπάιρς. Παρά τη γιγάντια κινητοποίηση από το εξωτερικό, οι ισοπεδωμένες υποδομές -αεροδρόμιο που δεν είχε πύργο ελέγχου για ώρες, χωρίς προσωπικό να ξεφορτώσει αεροπλάνα με βοήθεια και με εναέριο χώρο σε «συμφόρηση», που οδήγησε σε διακοπή πτήσεων- εμπόδιζαν κάθε προσπάθεια. Οσοι εγκλωβισμένοι κατάφεραν να βγουν από τα ερείπια ζωντανοί το οφείλουν σε συνανθρώπους τους που έσκαβαν με τα χέρια.
Παιδιά αναζητούν τους γονείς τους
Στις γεμάτες με συντρίμμια σπιτιών γειτονιές, που κάποτε ήταν γεμάτα ζωή, πτώματα. (Για 50.000 μιλά τώρα ο Ερυθρός Σταυρός βάσει υπολογισμών εθελοντών του, αλλά κανείς δεν μπορεί ακόμα να έχει ασφαλή εικόνα.) Πτώματα. Και ζωντανοί-νεκροί που αναζητούσαν τους δικούς τους. Και παιδιά, πολλά, μόνα. Η βρετανική οργάνωση Save The Children εκτίμησε ότι 2 εκατομμύρια ανήλικοι έχουν υποστεί σωματικά και κυρίως ψυχικά τραύματα. Τα παιδιά, όπως και οι μεγάλοι, πλαγιάζουν ανάμεσα σε πτώματα. «Είναι σοκαρισμένα... πολλά από αυτά έχασαν τους γονείς τους και θα αναγκαστούν να τα βγάλουν πέρα μόνα τους», σκιαγράφησε ζοφερά την εικόνα ο εκπρόσωπος της οργάνωσης, Γκάρεθ Οουεν.
Διαλυμένες πόρτες σπιτιών έγιναν φορεία και φορτηγά μετατράπηκαν σε ασθενοφόρα. Με ό,τι είχαν, ντόπιοι και ξένοι γιατροί που βρίσκονταν στη χώρα στο πλαίσιο συμφωνιών για βοήθεια, αλλά και μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων, πάλευαν να γιατρέψουν, να ανακουφίσουν. Χωρίς εξοπλισμό, ηλεκτρικό και νερό.
Στο χάος που επικρατεί έγιναν και λεηλασίες, ενώ αναφέρθηκαν πυροβολισμοί, χωρίς να μπορεί να εντοπιστεί η προέλευσή τους. Σε κάποια στιγμή χθες, πλήθη ανθρώπων μετακινήθηκαν από την παράκτια περιοχή προς το εσωτερικό, ύστερα από φήμες για επικείμενο τσουνάμι. Διευθύντρια ξενοδοχείου είπε ότι οι φήμες τροφοδοτήθηκαν για να «διευκολυνθούν» οι λεηλασίες. Οι κυανόκρανοι δεν επιτηρούν την τάξη. Είναι περισσότερο αναγκαίοι στις ομάδες που κάνουν έρευνα στα ερείπια, στην ανακούφιση επιζησάντων, στην πρόληψη μεταδοτικών ασθενειών. Τα Ηνωμένα Εθνη ανακοίνωσαν τον θάνατο 36 εργαζομένων τους, πολιτικού και στρατιωτικού προσωπικού. «Δυστυχώς θα βρούμε και άλλα πτώματα», είπε εκπρόσωπός τους.
Η συμφορά της Αϊτής κινητοποίησε όλη τη διεθνή κοινότητα, κυβερνήσεις, οργανισμούς, οργανώσεις, επιχειρήσεις και πολίτες. Ο Μπαράκ Ομπάμα προανήγγειλε «μία από τις μεγαλύτερες προσπάθειες ανακούφισης πληγέντων στην πρόσφατη ιστορία» και στέλνει 5.500 στρατιώτες και πεζοναύτες, αεροπλάνα και πάνω από δέκα πλοία, ανάμεσά τους ένα πλωτό νοσοκομείο με 12 χειρουργεία. Το αρχικό ποσό που εκταμιεύεται είναι 100 εκατ. δολάρια.
Μεγάλη διεθνής διάσκεψη
«Μεγάλη διεθνή διάσκεψη» για την ανοικοδόμηση και την ανάπτυξη, δήλωσε ότι θα συγκαλέσει ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, του οποίου η χώρα στέλνει μεταξύ άλλων δύο πλοία με ιατρικό εξοπλισμό. Την ερχόμενη Δευτέρα συγκαλείται εκτάκτως συμβούλιο υπουργών Ανάπτυξης των «27» για τον συντονισμό των προσπαθειών σε επίπεδο αρωγής προς την Αϊτή. Η νέα επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάθριν Αστον, δεσμεύτηκε σε μακροπρόθεσμη εμπλοκή. Οι Αϊτινοί «μπορούν να βασίζονται πάνω μας», είπε.
Αρκεί να ζήσουν για να δουν αυτή τη μέρα.
Ομάδες διάσωσης σπεύδουν σε βοήθεια
Γιατροί σωστικές ομάδες και εξοπλισμός από όλο τον κόσμο πηγαίνουν στην Αϊτή σε μια προσπάθεια να σώσουν όσους θάφτηκαν ζωντανοί από τον καταστροφικό σεισμό των 7 Ρίχτερ. Αξιωματούχοι φοβούνται ότι οι νεκροί μπορεί να φτάσουν πολλές δεκάδες χιλιάδες.
«Σαν να 'χει γίνει σφαγή»
«Μία σορός κείτεται έξω από το νοσοκομείο της Ειρήνης, στο Πορτ-ο-Πρενς. Ομως, η εικόνα μέσα και τον προαύλιο χώρο είναι ακόμα πιο τρομακτική.
Σαν να έχει γίνει σφαγή. Βρώμικα ασπροσέντονα καλύπτουν κάποια νεκρά σώματα, άλλα είναι ακουμπισμένα στο έδαφος, μέλη μπερδεμένα με άλλων σε έναν θανάσιμο εναγκαλισμό. Πολλές από τις σορούς ανήκουν σε ενηλίκους, να, όμως, εδώ ένα μωρό ανάσκελα, με πρησμένη κοιλιά. Φορά ένα ασημογάλαζο μπλουζάκι κι είναι αφημένο στην άκρη του πεζοδρομίου, εγκαταλελειμμένο. Ενας άνδρας γυρίζει στο άλλο πλευρό. Ανοίγει μια κουβέρτα, που έχει ακουμπήσει στο έδαφος και ξαπλώνει ξανά. Οι ζωντανοί κοιμούνται ανάμεσα στους πεθαμένους».
Μάθιου Πράις, BBC
«Πόνος χωρίς αναισθητικό»
«Θέλω το σώμα της γυναίκας μου» εκλιπαρούσε επί ματαίω ο Λάιονελ Ντέρβιλ, που ήθελε να θάψει τη γυναίκα του στη γενέτειρά τους.
Κανείς όμως, στις εγκαταστάσεις των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, δεν δίνει μεγάλη σημασία στον 38χρονο πατέρα 4 παιδιών που έχει ανταλλακτήριο συναλλάγματος εδώ. Οι γιατροί έχουν, αντίθετα, πέσει πάνω στους επιζήσαντες που πλημμυρίζουν τον χώρο. Είναι δύσκολο να πει κανείς τι είναι χειρότερο. Ο πόνος των δεκάδων θυμάτων πίσω από την ψηλή εξωτερική πόρτα ή οι σκηνές έξω από αυτήν; Μια γυναίκα σφάδαζε στο λιθόστρωτο έξω από την πόρτα, έχοντας ένα κομμάτι ξύλου καρφωμένο στο πόδι της. Μια γιαγιά σιωπηρά υπέμενε τον πόνο από το δεξί της πόδι που είχε γυρίσει σαν βίδα. Το αναισθητικό εδώ είναι ένα... μακρινό όνειρο. Κι έπειτα ήταν και τα σώματα των νεκρών -δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες- που άρχισαν να αποσυντίθενται κάτω από τα λευκά σεντόνια.
Σάιμον Ρομέρο, The New York Times
Ανθρωποι πεινασμένοι και διψασμένοι, πολλοί τραυματισμένοι, δίχως στέγη και χωρίς εικόνα για το τι θα ξημερώσει αύριο. Παντού. Στα κράσπεδα των δρόμων, στις πλατείες, στις αλάνες.
Οσοι εγκλωβίστηκαν σε ερείπια έχουν ελάχιστες ελπίδες. Δύο 24ωρα μετά το πλήγμα των 7 Ρίχτερ, σχεδόν καμία έρευνα δεν γινόταν από επαγγελματίες και παρά τη δέσμευση σύσσωμης της διεθνούς κοινότητας για βοήθεια, προβλήματα στο αεροδρόμιο και ένα διαλυμένο λιμάνι καθιστούσαν την προώθησή της εξαιρετικά δύσκολη.
«Επικρατεί χάος! Πρόκειται για έναν επιχειρησιακό εφιάλτη». Λακωνικά αλλά εύγλωττα περιέγραψε την κατάσταση στην Αϊτή η εκπρόσωπος ανθρωπιστικών προγραμμάτων του ΟΗΕ Ελίζαμπεθ Μπάιρς. Παρά τη γιγάντια κινητοποίηση από το εξωτερικό, οι ισοπεδωμένες υποδομές -αεροδρόμιο που δεν είχε πύργο ελέγχου για ώρες, χωρίς προσωπικό να ξεφορτώσει αεροπλάνα με βοήθεια και με εναέριο χώρο σε «συμφόρηση», που οδήγησε σε διακοπή πτήσεων- εμπόδιζαν κάθε προσπάθεια. Οσοι εγκλωβισμένοι κατάφεραν να βγουν από τα ερείπια ζωντανοί το οφείλουν σε συνανθρώπους τους που έσκαβαν με τα χέρια.
Παιδιά αναζητούν τους γονείς τους
Στις γεμάτες με συντρίμμια σπιτιών γειτονιές, που κάποτε ήταν γεμάτα ζωή, πτώματα. (Για 50.000 μιλά τώρα ο Ερυθρός Σταυρός βάσει υπολογισμών εθελοντών του, αλλά κανείς δεν μπορεί ακόμα να έχει ασφαλή εικόνα.) Πτώματα. Και ζωντανοί-νεκροί που αναζητούσαν τους δικούς τους. Και παιδιά, πολλά, μόνα. Η βρετανική οργάνωση Save The Children εκτίμησε ότι 2 εκατομμύρια ανήλικοι έχουν υποστεί σωματικά και κυρίως ψυχικά τραύματα. Τα παιδιά, όπως και οι μεγάλοι, πλαγιάζουν ανάμεσα σε πτώματα. «Είναι σοκαρισμένα... πολλά από αυτά έχασαν τους γονείς τους και θα αναγκαστούν να τα βγάλουν πέρα μόνα τους», σκιαγράφησε ζοφερά την εικόνα ο εκπρόσωπος της οργάνωσης, Γκάρεθ Οουεν.
Διαλυμένες πόρτες σπιτιών έγιναν φορεία και φορτηγά μετατράπηκαν σε ασθενοφόρα. Με ό,τι είχαν, ντόπιοι και ξένοι γιατροί που βρίσκονταν στη χώρα στο πλαίσιο συμφωνιών για βοήθεια, αλλά και μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων, πάλευαν να γιατρέψουν, να ανακουφίσουν. Χωρίς εξοπλισμό, ηλεκτρικό και νερό.
Στο χάος που επικρατεί έγιναν και λεηλασίες, ενώ αναφέρθηκαν πυροβολισμοί, χωρίς να μπορεί να εντοπιστεί η προέλευσή τους. Σε κάποια στιγμή χθες, πλήθη ανθρώπων μετακινήθηκαν από την παράκτια περιοχή προς το εσωτερικό, ύστερα από φήμες για επικείμενο τσουνάμι. Διευθύντρια ξενοδοχείου είπε ότι οι φήμες τροφοδοτήθηκαν για να «διευκολυνθούν» οι λεηλασίες. Οι κυανόκρανοι δεν επιτηρούν την τάξη. Είναι περισσότερο αναγκαίοι στις ομάδες που κάνουν έρευνα στα ερείπια, στην ανακούφιση επιζησάντων, στην πρόληψη μεταδοτικών ασθενειών. Τα Ηνωμένα Εθνη ανακοίνωσαν τον θάνατο 36 εργαζομένων τους, πολιτικού και στρατιωτικού προσωπικού. «Δυστυχώς θα βρούμε και άλλα πτώματα», είπε εκπρόσωπός τους.
Η συμφορά της Αϊτής κινητοποίησε όλη τη διεθνή κοινότητα, κυβερνήσεις, οργανισμούς, οργανώσεις, επιχειρήσεις και πολίτες. Ο Μπαράκ Ομπάμα προανήγγειλε «μία από τις μεγαλύτερες προσπάθειες ανακούφισης πληγέντων στην πρόσφατη ιστορία» και στέλνει 5.500 στρατιώτες και πεζοναύτες, αεροπλάνα και πάνω από δέκα πλοία, ανάμεσά τους ένα πλωτό νοσοκομείο με 12 χειρουργεία. Το αρχικό ποσό που εκταμιεύεται είναι 100 εκατ. δολάρια.
Μεγάλη διεθνής διάσκεψη
«Μεγάλη διεθνή διάσκεψη» για την ανοικοδόμηση και την ανάπτυξη, δήλωσε ότι θα συγκαλέσει ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, του οποίου η χώρα στέλνει μεταξύ άλλων δύο πλοία με ιατρικό εξοπλισμό. Την ερχόμενη Δευτέρα συγκαλείται εκτάκτως συμβούλιο υπουργών Ανάπτυξης των «27» για τον συντονισμό των προσπαθειών σε επίπεδο αρωγής προς την Αϊτή. Η νέα επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάθριν Αστον, δεσμεύτηκε σε μακροπρόθεσμη εμπλοκή. Οι Αϊτινοί «μπορούν να βασίζονται πάνω μας», είπε.
Αρκεί να ζήσουν για να δουν αυτή τη μέρα.
Ομάδες διάσωσης σπεύδουν σε βοήθεια
Γιατροί σωστικές ομάδες και εξοπλισμός από όλο τον κόσμο πηγαίνουν στην Αϊτή σε μια προσπάθεια να σώσουν όσους θάφτηκαν ζωντανοί από τον καταστροφικό σεισμό των 7 Ρίχτερ. Αξιωματούχοι φοβούνται ότι οι νεκροί μπορεί να φτάσουν πολλές δεκάδες χιλιάδες.
«Σαν να 'χει γίνει σφαγή»
«Μία σορός κείτεται έξω από το νοσοκομείο της Ειρήνης, στο Πορτ-ο-Πρενς. Ομως, η εικόνα μέσα και τον προαύλιο χώρο είναι ακόμα πιο τρομακτική.
Σαν να έχει γίνει σφαγή. Βρώμικα ασπροσέντονα καλύπτουν κάποια νεκρά σώματα, άλλα είναι ακουμπισμένα στο έδαφος, μέλη μπερδεμένα με άλλων σε έναν θανάσιμο εναγκαλισμό. Πολλές από τις σορούς ανήκουν σε ενηλίκους, να, όμως, εδώ ένα μωρό ανάσκελα, με πρησμένη κοιλιά. Φορά ένα ασημογάλαζο μπλουζάκι κι είναι αφημένο στην άκρη του πεζοδρομίου, εγκαταλελειμμένο. Ενας άνδρας γυρίζει στο άλλο πλευρό. Ανοίγει μια κουβέρτα, που έχει ακουμπήσει στο έδαφος και ξαπλώνει ξανά. Οι ζωντανοί κοιμούνται ανάμεσα στους πεθαμένους».
Μάθιου Πράις, BBC
«Πόνος χωρίς αναισθητικό»
«Θέλω το σώμα της γυναίκας μου» εκλιπαρούσε επί ματαίω ο Λάιονελ Ντέρβιλ, που ήθελε να θάψει τη γυναίκα του στη γενέτειρά τους.
Κανείς όμως, στις εγκαταστάσεις των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, δεν δίνει μεγάλη σημασία στον 38χρονο πατέρα 4 παιδιών που έχει ανταλλακτήριο συναλλάγματος εδώ. Οι γιατροί έχουν, αντίθετα, πέσει πάνω στους επιζήσαντες που πλημμυρίζουν τον χώρο. Είναι δύσκολο να πει κανείς τι είναι χειρότερο. Ο πόνος των δεκάδων θυμάτων πίσω από την ψηλή εξωτερική πόρτα ή οι σκηνές έξω από αυτήν; Μια γυναίκα σφάδαζε στο λιθόστρωτο έξω από την πόρτα, έχοντας ένα κομμάτι ξύλου καρφωμένο στο πόδι της. Μια γιαγιά σιωπηρά υπέμενε τον πόνο από το δεξί της πόδι που είχε γυρίσει σαν βίδα. Το αναισθητικό εδώ είναι ένα... μακρινό όνειρο. Κι έπειτα ήταν και τα σώματα των νεκρών -δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες- που άρχισαν να αποσυντίθενται κάτω από τα λευκά σεντόνια.
Σάιμον Ρομέρο, The New York Times
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου