Ψεκάστε, σκουπίστε , τελειώσατε ;
Ζούμε αυτές τις μέρες την γνωστή τακτική να “ψεκάζονται” με το χημείο του Κράτους οι όποιες αγωνιστικές φωνές, να “σκουπίζονται” τα κομμάτια που περιθωριοποιεί το ίδιο το κράτος και το κεφάλαιο με τους πολέμους και τις πολιτικές τους με απώτερο σκοπό να “τελειώνουν” με όποια αντίσταση και ανατρεπτική διάθεση ή κίνηση συναντούν στην βάρβαρη επίθεσή τους. Τελευταίο επεισόδιο σε αυτά είναι η επιχείρηση σκούπα που έγινε στους μετανάστες που ζουν σε άθλιες συνθήκες στον σταθμό τρένων του ΟΣΕ “Αγ.Ανδρέα” αλλά και στους γύρω χώρους. Οι δυνάμεις καταστολής προχώρησαν στη σύλληψη 70 μεταναστών σε ρόλο ανοιχτής κρατικής τρομοκρατίας. Και αυτό 2 μέρες μετά την πορεία που έκαναν οι μετανάστες για να διεκδικήσουν το δικαίωμα στο αυτονόητο μια αξιοπρεπή ζωή, αυτονόητο που διεκδικεί το σύνολο των εργαζομένων και της νεολαίας σήμερα, ειδικά όταν η χρεοκοπία του συστήματος τους στέλνει όλο και περισσότερα κομμάτια εργαζομένων να ζουν στο κοινωνικό μεσαίωνα.
Η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ τον αναδιαμορφώνει σε μια επιχείρηση που θα κερδοφορεί σε βάρος τόσο των εργαζομένων της, ξεπουλώντας την περιουσία του οργανισμού αλλά και ουσιαστικά καταργώντας ένα φθηνό μέσο μετακίνησης ως τέτοιο. Ο σταθμός του Αγ.Ανδρέα προοριζόταν για μίσθωση στον δήμο Πατρέων για την δημιουργία δημοτικού πάρκινγκ για το ευρύτερο ξεζούμισμα πέρα από τα παρκόμετρα που έχουν μετατρέψει τους δρόμους σε άλλη μια πηγή κερδών για τον Δήμο σε βάρος μας. Με αυτόν τον τρόπο δεν ευσταθούν οι δηλώσεις του Δήμου πως δεν έχει σχέση με τα γεγονότα και πως δεν είναι αρμοδιότητά του. Πέρα όμως από το συγκεκριμένο ο Δήμος και η Νομαρχία είναι τα “πρωτοπαλίκαρα” εφαρμογής της πολιτικής τόσο της ΕΕ όσο και των κυβερνήσεων. Αυτή είναι η “αφορμή” για την επιχείρηση σκούπα ενάντια στους μετανάστες. Κοντά στη στάση του Δήμου και της Νομαρχίας οφείλουμε να δούμε και τη στάση του Υπουργείου, της Κυβέρνησης και της ΕΕ, αλλά δεν παύουμε να αντιλαμβανόμαστε πως η βασική πολιτική ευθύνη για το νέο αυτό πογκρόμ πέφτει επάνω στο Δήμο της Πάτρας και απαιτούμε την άμεση παραίτηση του Δημάρχου Φούρα και του αντιδημάρχου του, Ζαφειρόπουλου.
Οι διάφοροι «φιλάνθρωποι» τύπου Βούγια την μια ημέρα επισκέπτονται «κέντρα φιλοξενίας» με κάμερες και δημοσιογράφους και καταγγέλλουν τις απαράδεκτες συνθήκες και την άλλη μέρα δίνουν πολιτική εντολή στην αστυνομία να συλλάβει μαζικά ανθρώπους για να τους οδηγήσεις στα ίδια κέντρα – φυλακές. Αναρωτιόμαστε ποίος είναι ρόλος δήθεν φιλάνθρωπων συμβούλων του Υπουργείου (παχυλά επιδοτούμενων από την ΕΕ) τύπου Αλ-Σάλαχ που τη μία μέρα έρχονται στον καταυλισμό των Αφρικανών αδερφών μας για να γυρίζουν επιδοτούμενα ντοκιμαντέρ και να προβάλλουν την φιλανθρωπία τους και την άλλη ημέρα ο πολιτικός τους προϊστάμενος δίνει εντολή για να συλλάβουν ακριβώς τα ίδια πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στο ντοκιμαντέρ– μακριά από τις κάμερες αυτή τη φορά.
Το κίνημα αλληλεγγύης πρέπει να αναρωτηθεί εν τέλει ποιος είναι ο ρόλος όλων αυτών των συνασπισμών και κινήσεων που στο όνομα των μεταναστών πουλάνε φιλανθρωπία και αντιρατσισμό στηρίζοντας παράλληλα πλήρως τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς και έχοντας συνεχή και αδιατάραχτη σχέση με την τοπική εξουσία.
Για μας το θέμα της αλληλεγγύης στους μετανάστες δεν είναι ένα θέμα που πρέπει να βλέπουμε σαν φιλανθρωπία αλλά σαν την ίδια υπόθεση της αλληλεγγύης ανάμεσα στους εργαζόμενους ανάμεσα σε ανθρώπους με κοινά προβλήματα. Η κοινωνική καταστροφή που δημιουργεί το κεφάλαιο στις ζωές των εργαζομένων μέσα σε αυτήν την κρίση είναι ο δρόμος του προκειμένου να βγει από αυτή και να μπορέσει να αναπτυχθεί και να κερδοφορήσει. Αυτό είναι που οδηγεί μεγάλα κομμάτια κόσμου στη μετανάστευση, στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης, αλλά και στον “ξεριζωμό” για λόγους επιβίωσης.
Για μας οι μετανάστες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη χώρα μας αποτελούν κομμάτι της εργαζόμενης τάξης από τη μια εξαιτίας των λόγων που τους οδήγησαν στη μετανάστευση αλλά και από την άλλη επειδή αυτή τη στιγμή υφίστανται όλη την βάρβαρη επίθεση που συντελείται σε όλες της πτυχές της καθημερινότητάς μας. Η μαζική ανεργία, η μαύρη εργασία, η επίθεση στις λαϊκές ελευθερίες είναι παραδείγματα για το ότι βιώνουμε την ίδια βάρβαρη επίθεση. Οι μετανάστες δεν είναι το πρόβλημα της εγκληματικότητας είναι άνθρωποι που έχουν πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα στις χώρες καταγωγής τους και ο πραγματικός λόγος για τον οποίο βρίσκονται στην Ελλάδα, είναι ότι αναζητούν μια καλύτερη και ασφαλή ζωή. Το κεφάλαιο “ξεπερνά τα σύνορα” και επιδιώκει παντού την επίθεση στους εργαζόμενους, μετανάστες και ντόπιους. Γι' αυτό το λόγο ο αγώνας πρέπει να είναι κοινός.
Την επίθεση αυτή, που είναι τακτικό φαινόμενο στην πόλη μας, θα την κάνουμε κανόνα; Μετά την παράδοση του καταυλισμού των Αφγανών στην Ηρώων Πολυτεχνείου στις φλόγες θα επιτρέψουμε και άλλη βαρβαρότητα ; Μπορούν οι εργαζόμενοι να κλείσουν τα μάτια και τα αυτιά μπροστά στα πογκρόμ των μεταναστών, μπροστά στις σκούπες της αστυνομίας και την επί της ουσίας εξαφάνιση 70 ανθρώπων; Το ευτύχημα είναι ότι και εκείνοι έχουν αντιρρήσεις. Εκείνοι, τους οποίους η σιδερένια «ορθολογικότητα» του συστήματος καταδικάζει στην εξαφάνιση. Εκείνοι, που διαρκώς περιθωριοποιούνται, που χάνουν σε αυτό το δρόμο ταχύτητας, που μπερδεύουν τους κανόνες του παιχνιδιού, που πετάγονται από το τρένο της ανάπτυξης. Με δύο λόγια, εκείνοι που περισσεύουν αλλά που κανένα συμπονετικό «σοσιαλιστικό» αλά ΠΑΣΟΚ σύστημα δεν τόλμησε να θεσπίσει για αυτούς μια μαζική και ανώδυνη μορφή ευθανασίας, δεν είναι καθόλου διαθέσιμοι να προχωρήσουν σε έναν πειθήνιο αφανισμό αλλά γαντζώνονται από τη ζωή και απαιτούν ό,τι και οι άλλοι. Με κάθε μέσο. Αυτό που μένει, είναι να βρουν τους φυσικούς τους συμμάχους στους δρόμους δίπλα τους.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και την νεολαία της Πάτρας να σταθούν αλληλέγγυοι στους μετανάστες. Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωσή τους, να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματά τους για σίτιση, στέγαση και δουλειά.
Όποιος είναι εδώ , είναι από εδώ ! Άμεση νομιμοποίηση των μεταναστών !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου