ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ... ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
Οι αγώνες μας μπορούν και πρέπει να νικήσουν
Η παγκόσμια κρίση του ολοκληρωτικού καπιταλισμού αναδεικνύει τα αδιέξοδα και τη στρατηγική ανεπάρκεια της πολιτικής του κεφαλαίου. Στη προσπάθεια για μια «νέα φυγή προς τα εμπρός» για το ξεπέρασμα της κρίσης τους, ταυτόχρονα ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΕΕ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ εξαπολύουν νέα κύμα επιθέσεων στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας.
Αυτή η πολιτική δεν αποτελεί μια προσωρινή ή έκτακτη λύση αλλά κεντρική πολιτική επιλογή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας. Με πυλώνες την προώθηση και εμβάθυνση της επίθεσης σε παιδεία, εργασία προωθούν το βάθεμα των αντιδραστικών αλλαγών και τη περαιτέρω θωράκιση του πολιτικού συστήματος απέναντι στις νέες εργατικές εξεγέρσεις του μέλλοντος. «Συνεπείς» αρωγοί σε αυτήν την κατεύθυνση τα τελευταία χρόνια, έχουν υπάρξει τόσο οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ οι οποίες πρωτοστάτησαν στην επιβολή και γενίκευση ελαστικών σχέσεων εργασίας, όσο και ο αστικοποιημένος συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ με την άνευ όρων αποδοχή αυτών των σχέσεων εκμετάλλευσης (δηλώσεις Παναγόπουλου για διατήρηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα).
Οι αλλαγές στην εκπαίδευση έρχονται να λειτουργήσουν σαν προθάλαμος στις αλλαγές στο εργασιακό τοπίο. Δημιουργώντας έτσι ένα νέο μοντέλο εργαζόμενου, επανακαρτίσιμου, εξειδικεύσιμου,αναλώσιμου, απασχολήσιμου που θα ικανοποιεί τις ανάγκες του κεφαλαίου. Ιδιωτικοποιήσεις, μαζικές απολύσεις, κατάργηση της μονιμότητας και πέρασμα στο μοντέλο της πιο ευέλικτης και ελαστικής εργασίας που τείνει να γίνει καθεστώς. Μείωση μισθών μέσω της σύνδεσής τους με τη παραγωγικότητα (bonus), μείωση των συντάξεων και κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης καθώς και των βαρέων και ανθυγιεινών. Ενοποίηση ασφαλιστικών ταμείων με ταυτόχρονη μείωση των ασφαλιστικών υπηρεσιών (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη), αποτελούν κάποιες από τις αλλαγές στο εργασιακό περιβάλλον, στις εργασιακές σχέσεις. Αυτές είναι κάποιες από τις κυριότερες κατευθύνσεις που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και τις ΝΔ προωθούν σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ, υπηρετώντας πιστά τις ανάγκες του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. Οι πρώτοι που πλήττονται από αυτή την αντεργατική επίθεση είναι το κομμάτι των νέων εργαζόμενων, το πλειοψηφικό κομμάτι της νεολαίας που καλείται να ενταχθεί ή ήδη βρίσκεται στην αγορά εργασίας με τους χειρότερους όρους.
Είναι το κομμάτι αυτό που αμείβεται με 600-700 ευρώ το πολύ, χωρίς ένσημα, ασφάλεια, ελεύθερο χρόνο, βλέποντας να μη μπορεί να καλύψει ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες του. Ωθώντας έτσι χιλιάδες νέους στο κυνήγι μιας δεύτερης δουλειάς ή μιας δουλειάς μέχρι τελικής πτώσης προκειμένου να μπορέσουν να πάρουν έναν ελαφρώς αυξημένο μισθό. Είναι το κομμάτι εκείνο που βλέπει τον εαυτό του ως περαστικό από τη δουλειά του. Βλέποντας την εργασιακή περιπλάνηση και ανασφάλεια, την ανεργία να του φορτώνεται στη πλάτη των «ελλιπών» ή «ανεπαρκών» ικανοτήτων- προσόντων του.Τα ελαστικά ωράρια, οι κυλιόμενες βάρδιες και ρεπό. Το σπαστό ωράριο και οι συνηθισμένες πλέον «έκτακτες» υπερωρίες κάνουν το χρόνο δουλειάς ατελείωτο. Η προσωρινότητα αποτελεί ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της νέας εργατικής βάρδιας στο σήμερα. Οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, οι προσλήψεις μέσω διαφόρων προγραμμάτων (ΟΑΕΔ, stage) για την απόκτηση μιας εργασιακής εμπειρίας χτίζουν ένα καθεστώς ομηρείας για χιλιάδες νέους εργαζόμενους καθημερινά.
Αυτό που σήμερα απαιτείται είναι να βάλουμε, όχι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αλλά στους δρόμους του αγώνα, τις ανάγκες μας μπροστά. Να αρθρώσουμε ένα λόγο απαίτησης και διεκδίκησης που να μας ενώνει με βάση τα συμφέροντά μας, που να εμφανίζει μια νέα πρόταση για τα κοινωνικά και οικονομικά μας δικαιώματα. Να μιλήσουμε για μια σύγχρονη χάρτα αναγκών και δικαιωμάτων της εργαζόμενης νεολαίας στη δουλειά και στη ζωή. Να τολμήσουμε να αντιστρέψουμε τους δείκτες των χρηματιστηρίων, ανεβάζοντας τους δείκτες του δικού μας πλούτου, του ελεύθερού μας χρόνου. Να ιεραρχήσουμε αντίστροφα τους στόχους της κοινωνίας, βάζοντας στην κορυφή της πυραμίδας τις δικές μας ανάγκες ως μοναδικό κριτήριο. Την ανάγκη για την απελευθέρωση του ελεύθερου χρόνου από τα δεσμά του εργάσιμου, έτσι ώστε καθένας από εμάς να μπορεί να συμβάλλει και να συναποφασίζει σε ότι αφορά την εργασία μας, τα κοινωνικά προβλήματα αναπτύσσοντας συλλογικές δραστηριότητες, ενώ παράλληλα να νιώθει ικανός να χρησιμοποιήσει τον ελεύθερό του χρόνο δημιουργικά
• Μία, Σταθερή και μόνιμη δουλειά. Όχι στην ελαστική εργασία, στην ημί-απασχόληση, στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Απαγόρευση των απολύσεων, καμία συζήτηση για κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο. Συνεχές, ενιαίο, μειωμένο ωράριο. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους. Κατάργηση των ελαστικών και των σπαστών ωραρίων, της επιμήκυνσης του χρόνου εργασίας.Αυξήσεις στους μισθούς με βάση τις πραγματικές ανάγκες.
• Άμεσα βασικός μισθός τουλάχιστον στα 1500 ευρώ.
• Για κάθε εταιρεία που κλείνει ή μεταφέρεται αλλού, απαλλοτρίωση των ατομικών και εταιρικών περιουσιακών στοιχείων του ιδιοκτήτη και εξασφάλιση της εργασίας, χωρίς επιδοτήσεις στους ιδιοκτήτες και ανεξάρτητα από την τύχη της επιχείρησης. Εργατικός έλεγχος στη παραγωγή
• Δημόσια και δωρεάν κοινωνική ασφάλιση – υγεία για εργαζόμενους και ανέργους. Κατάργηση της εργατικής ασφαλιστικής εισφοράς, να πληρώσουν κράτος και εργοδότες. Κατάργηση του Φ.Π.Α. Δραστική μείωση των ορίων συνταξιοδότησης. Τα χρόνια της ανεργίας να πιάνονται στα συντάξιμα χρόνια. Επίδομα ανεργίας ίσο με το βασικό μισθό χωρίς προϋποθέσεις (αριθμός ενσήμων, απόλυση κλπ.).
• Δωρεάν εισιτήρια για τις μετακινήσεις για όλους..
• Πλήρη δημοκρατικά δικαιώματα στους χώρους δουλειάς. Όχι στην τρομοκράτηση, παρακολούθηση και χαφιεδισμό των εργαζόμενων στους χώρους δουλειάς. Έξω το κράτος και οι εργοδότες από τον εργατικό συνδικαλισμό και τις διαδικασίες του.
• Ασφάλιση-περίθαλψη για όλους τους εργαζόμενους, Έλληνες και μετανάστες, χωρίς κανένα περιορισμό ενσήμων. Ίσα κοινωνικά, πολιτικά, εργασιακά δικαιώματα για τους μετανάστες.
• Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Ίσα μορφωτικά και επαγγελματικά δικαιώματα για όλους.
Από μια τέτοια σκοπιά να απαντήσουμε στο σύγχρονο μεσαίωνα που ζούμε στη δουλειά. Ενάντια στην εργοδοσία και στα ηγετικά επιτελεία του ελληνικού κεφαλαίου (ΣΕΒ κλπ.). Ενάντια στις κυβερνήσεις που ενορχηστρώνουν και θεσμοθετούν την επίθεση στα δικαιώματά μας. Ενάντια στην Ε.Ε. που συντονίζει και προωθεί το ευρωπαϊκό όραμα-εφιάλτη της αιώνιας λιτότητας, του ευρώ και του συμφώνου σταθερότητας. Ενάντια στις λογικές που πρεσβεύουν ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, στο όνομα της ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικής δραστηριότητας και στην υπονόμευση των εργατικών συμφερόντων μας, υπογράφοντας αυξήσεις πείνας, υποκλινόμενοι σε όλα τα παραπάνω επιτελεία.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΣΤΗ ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 16/11 ΩΡΑ 21:00 ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Πρωτοβουλία για τη δημιουργία συλλογικότητας στη νέα βάρδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου