Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΟΑΣΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ1-2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

1 με 2 Δεκέμβρη θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, με τη συμμετοχή 56 υπουργών εξωτερικών, η ετήσια διάσκεψη των κρατών μελών του ΟΑΣΕ. Στην Αθήνα υπάρχει έντονη κινητικότητα, ενώ υπήρξε και τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του πρωθυπουργού Γ.Παπανδρέου και της υπ. εξωτερικών των ΗΠΑ Χ.Κλίντον, που ίσως συμμετάσχει στις διαδικασίες της Συνόδου. Υψηλές οι προσδοκίες του ελληνικού αστικού κόσμου για να αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας σε περιφερειακή ιμπεριαλιστική δύναμη και γεφυροποιό των ιμπεριαλιστικών διαφορών, ιδιαίτερα των όσων σχετίζονται με τον πόλεμο της ενέργειας μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας-Ε.Ε., αλλά και την συγκυρία εξέτασης του αιτήματος εισόδου της Τουρκίας στην Ε.Ε. σε συνδυασμό με την κινητικότητα επίλυσης του Κυπριακού και των ελληνοτουρκικών διαφορών.

Ενδιάμεσος σταθμός σ' αυτήν την πορεία αποτέλεσε η λεγόμενη «Διαδικασία της Κέρκυρας»: άτυπη σύνοδος του οργανισμού αυτού που έγινε με πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης. Η πολιτική σημασία της συνάντησης που θα γίνει το Δεκέμβρη φωτίζεται επαρκώς αν δει κανείς το τι συζητήθηκε τον προηγούμενο Ιούνιο στην Κέρκυρα.

Η Ντ. Μπακογιάννη ως οικοδεσπότης της συνόδου υπογράμμιζε τα εξής στις συνεντεύξεις που έδινε εκείνες τις μέρες: «Ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη είναι ο μεγαλύτερος διαπεριφερειακός διακυβερνητικός οργανισμός ασφάλειας στον κόσμο. Καλύπτει όλη τη γεωγραφική έκταση από το Βανκούβερ στο Βλαδιβοστόκ και περιλαμβάνει όλες τις χώρες της Ευρασίας και τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά». Το πολιτικό διακύβευμα σύμφωνα με την πρώην υπουργό εξωτερικών είναι ότι «η κατάσταση ασφάλειας στην τεράστια γεωγραφική έκταση που καλύπτει ο ΟΑΣΕ είναι κρίσιμη για την παγκόσμια ασφάλεια και σταθερότητα».

Η ίδια σημειώνει μετά τη σύνοδο: «συμφωνήσαμε να ανανεώσουμε τους μηχανισμούς που διαθέτουμε προκειμένου να αντιμετωπίσουμε παραδοσιακές και νέες προκλήσεις... τα παραδοσιακά θέματα ασφάλειας παραμένουν ανεπίλυτα, ενώ εμφανίζονται διαρκώς νέες προκλήσεις και απειλές». Ενδεικτικές απειλές για τον ΟΑΣΕ είναι «η εμβαθυνόμενη οικονομική κρίση που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την κοινωνική συνοχή, η ασφάλεια, η λαθρομετανάστευση, η παράνομη διακίνηση προσώπων, η τρομοκρατία». Και συνεχίζει λέγοντας: «δε χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να αναγνωρίσουμε ότι η τρέχουσα χρηματοπιστωτική κρίση πιθανότατα είναι η πλέον άμεση και σοβαρή απειλή στη διεθνή ασφάλεια που αντιμετωπίζουμε... Ο μόνος τρόπος που τα συμμετέχοντα κράτη του ΟΑΣΕ θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση, είναι να επιδείξουν αλληλεγγύη».

Το Βήμα έγγραφε 21 Ιουνίου 2009: ανομολόγητος πόθος της κ. Μπακογιάννη είναι η «Διαδικασία της Κέρκυρας» να οδηγήσει κατά την Υπουργική Σύνοδο της Αθήνας, τον Δεκέμβριο, στην έναρξη ενός δομημένου διαλόγου για την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας. Κατά την ίδια εφημερίδα «η κατάληξη ενός τέτοιου διαλόγου θα μπορούσε να είναι μια αναθεώρηση της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι που υπεγράφη το 1975, «ένα Ελσίνκι Ρlus». Τι έγινε στο Ελσίνκι; Επιτεύχθηκε μια συμφωνία για την ασφάλεια στα πλαίσια των ισορροπιών του ψυχρού πολέμου, όμως από το τέλος της δεκαετίας του 1980, με μια διεθνή πραγματικότητα εντελώς διαφορετική, η συζήτηση έχει αποκτήσει ένα νέο περιεχόμενο, όπως και η ίδια η φυσιογνωμία του ΟΑΣΕ.

Ο ΟΑΣΕ (αρχικά ΔΑΣΕ, Διάσκεψη για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη) ξεκίνησε ως διάσκεψη κρατών – ως πολιτική βαλβίδα ρύθμισης των ανταγωνισμών στα πλαίσια του ψυχρού πολέμου, στη λογική της «Ειρηνικής Συνύπαρξης» και στην υπαγωγή του κοινωνικού προβλήματος στα ποικίλα κρατικά συμφέροντα. Σήμερα ο ΟΑΣΕ δεν υπόκειται στις παλιές ισορροπίες και διαμεσολαβήσεις, εξάλλου μόλις πρόσφατα η Κοινοβουλευτική Συνέλευση ΟΑΣΕ υιοθέτησε ψήφισμα για την καθιέρωση της 23ης Αυγούστου ως «Ημέρας μνήμης των θυμάτων του σταλινισμού και του ναζισμού» και παραχαράσσει έτσι την ιστορία για να νομιμοποιήσει στην παρούσα αστική πολιτική. Σήμερα ο ΟΑΣΕ κινείται ανοιχτά ως ένα από τα πολλά οχήματα προώθησης των συμφερόντων του Κεφαλαίου, για την επέκταση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής σε κάθε γωνιά του πλανήτη, την αναβάθμιση του ελέγχου, της καταστολής και της υπηρέτησης των νέων πιο αναβαθμισμένων ενδοαστικών ανταγωνισμών.

Μετά την άτυπη σύνοδο του ΟΑΣΕ στην Κέρκυρα ο Λιθουανός υπουργός Εξωτερικών δήλωνε: «πιστεύουμε ακράδαντα ότι οι θεμελιώδεις αρχές της Ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής για την ασφάλεια είναι σταθερές και σθεναρές. Το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, ο ΟΑΣΕ και το Συμβούλιο της Ευρώπης έχουν αποδείξει την προστιθέμενη αξία τους τα τελευταία 50-60 χρόνια. Η καλύτερη απόδειξη είναι η διεύρυνση της ΕΕ από 9 σε 27 και του ΝΑΤΟ από 12 σε 28 κράτη μέλη». Είναι γνωστές οι χούντες οι πόλεμοι και η τρομοκρατία του ΝΑΤΟ και των συναφών οργανισμών που ντύνονται με τις αστικές αξίες και τα «δημοκρατικά κεκτημένα» (τα οποία άνοιξαν την πόρτα ακόμα και στους «φαιοπράσινους εκδημοκρατισμούς της πυρίτιδας» βλ. Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν) όπως οι αποικιοκράτες έντυναν με το σταυρό και τις χριστιανικές αξίες την κυριαρχίας τους στους ιθαγενείς πληθυσμούς.

Σύμφωνα με το ΥΠ.ΕΞ. ο ΟΑΣΕ «αποτελεί ένα forum πολιτικού διαλόγου σε θέματα που άπτονται τριών διαστάσεων της διεθνούς ασφάλειας: Ι. της πολιτικο-στρατιωτικής, ΙΙ. της οικονομικής-περιβαλλοντικής και ΙΙΙ. της ανθρώπινης διάστασης». Στο το δικτυακό τόπο του ΥΠΕΞ αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι «ο ΟΑΣΕ ασχολείται με τον έλεγχο των εξοπλισμών, τον αφοπλισμό και την οικοδόμηση ασφάλειας. Έχει ορίσει συνθήκες για την εγκαθίδρυση ισορροπίας των συμβατικών στρατιωτικών Δυνάμεων στην Ευρώπη. Ορίζει το καθεστώς πτήσεων παρατήρησης από ειδικά αεροσκάφη, εφοδιασμένα με εξειδικευμένα συστήματα παρατήρησης. Ασχολείται με τα ζητήματα μετανάστευσης. Προσπαθεί να βοηθήσει τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στην πορεία τους για εδραίωση πραγματικής δημοκρατίας και κράτους δικαίου».

Στόχοι του ΟΑΣΕ είναι όπως γράφεται ο έλεγχος της διάδοσης όπλων, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία του τύπου, η δίκαιη και ελεύθερη διεξαγωγή εκλογών. Όταν λέμε έλεγχο στη διάδοση των όπλων εννοούμε κατοχύρωση της απειλητικής κατοχής πυρηνικών όπλων μόνο στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και στους συμμάχους τους (π.χ. Ισραήλ, Πακιστάν, Ινδία). Η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποκαλύπτεται στα βομβαρδισμένα κατακερματισμένα σε προτεκτοράτα Βαλκάνια, στη δυτική δημοκρατία που διαδίδουν οι Νατοϊκές κατοχικές δυνάμεις σε Ιράκ-Αφγανιστάν και η Ρωσία στην Τσετσενία, τα ολοκληρωτικής έμπνευσης μέτρα κατά των μεταναστών και των πολιτικών προσφύγων. Τέλος, οι «ροζ επαναστάσεις» της CIA στον Καύκασο και στο Λίβανο αποκαλύπτουν τα όρια της δυτικής δημοκρατικής ευαισθησίας που θεωρεί εξάλλου τρομοκράτες τους Παλαιστίνιους γιατί ψήφισαν λάθος, δηλαδή όχι τους συνεργάτες των κατακτητών Ισραηλινών.

Η συνεισφορά της Ελλάδας στον τακτικό προϋπολογισμό του ΟΑΣΕ για το 2008 ανήρθε στα 1.255.000 €. Ενώ ο κόσμος της εργασίας παγκόσμια πληρώνει τα βάρη της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, όπου ως διέξοδο για τη διασφάλιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας προβάλλεται η αφαίρεση των εργασιακών δικαιωμάτων, η ευέλικτη εργασία, η κατάργηση της σύνταξης και η ισοπέδωση κάθε έννοιας κράτους πρόνοιας με την συνακόλουθη ιδιωτικοποίησης κάθε κοινωνικού αγαθού, ο φόβος σκιάζει το μέλλον του αστικού συστήματος κυριαρχίας.

Ο σύγχρονος καπιταλιστικός κόσμος είναι γεμάτος βαθιές κοινωνικές αντιθέσεις, άγρια εκμετάλλευση, ρατσιστική και κρατική βία, ολέθριας καταστροφή του περιβάλλοντος και πολεμικούς ανταγωνισμούς. Σε αυτόν επομένως τον κόσμο προσφέρει «Ασφάλεια» ο ΟΑΣΕ. Τρομοκρατώντας τους λαούς και τα κινήματα, σχεδιάζοντας την στρατιωτική συνδρομή των ιμπεριαλιστικών στρατών του ΟΑΣΕ-ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ στα κράτη που απειλούνται από εργατικές και νεολαιίστικες εξεγέρσεις.

Οι αντιθέσεις ΗΠΑ-Ε.Ε.-Κίνας-Ρωσίας για το μοίρασμα των πηγών και τον έλεγχο των δρόμων ενέργειας, το μερίδιο του καθενός από την παγκόσμια εκμετάλλευση του κόσμου της εργασίας δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει απόλυτη συμφωνία στην επιβολή της Δικτατορίας της Αγοράς, τον έλεγχο-καθυπόταξη των εργαζομένων στις χώρες τους από την κεντροαριστερά-κεντροδεξιά-τα ΜΜΕ της ακραίας χειραγώγησης και τις ακροδεξιές παραφυάδες του συστήματος. Η συνεργασία όλων είναι δεδομένη στην καταστολή, ακόμη και στρατιωτική των απελευθερωτικών κινημάτων, στην εργατική αμφισβήτηση της αστικής κυριαρχίας. Για αυτό συσκέπτονται, για αυτό ετοιμάζονται, για αυτό εξοπλίζονται.

Η «διαδικασία της Κέρκυρας» ακολουθεί τις Συνόδους του ΝΑΤΟ που όχι μόνο αποφασίζουν τις επόμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, την ενίσχυση των κατοχικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, αλλά ενισχύουν τις πολιτικές και στρατιωτικές τους δεσμεύσεις για κοινή δράση εναντίον του εσωτερικού εχθρού, των εργαζομένων και των μεταναστών. Είναι η σφραγίδα της Διεθνούς των Τρομοκρατών που συνδέουν την αστυνομική και στρατιωτική βία, στρατιωτικοποιώντας Ματατζήδες και μετατρέποντας τους εθνικούς και υπερεθνικούς στρατούς των Μισθοφόρων σε δυνάμεις καταστολής.

ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ!

Εργαζόμενοι και νεολαία, αντιπολεμικά κινήματα και Αριστερά πρέπει ενωμένα να δώσουμε το αγωνιστικό παρόν ενάντια στους τρομοκράτες «του πολέμου κατά της τρομοκρατίας» που τρομοκρατούν τον κόσμο της εργασίας παγκόσμια. Αυτό σημαίνει και την ανάληψη πρωτοβουλίας για την οργάνωσης διαδηλώσεων ενάντια στη Σύνοδο της Αθήνας τον ερχόμενο Δεκέμβρη απαιτώντας τη διάλυση ΟΑΣΕ-ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΣ-Ε.Ε.

  • Λέμε όχι στην Ευρωπαϊκή πολιτική άμυνας και Ασφάλειας. Όχι στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες του Μεγάλου Αδελφού, της παρακολούθησης, της καταγραφής των προσωπικών μας δεδομένων και του ευρωφακελώματος. Όχι στους ευρωτρομονόμους και στα Δόγματα Μηδενικής Ανοχής
  • Απαιτούμε Διάλυση του ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ. Να κλείσουν τώρα όλες οι βάσεις. Καμιά διευκόλυνση στις ιμπεριαλιστικές ορδές των ιμπεριαλιστών. Να καταρρεύσει ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας. Να κλείσουν όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
  • Να μπλοκάρουμε τους πολεμικούς εξοπλισμούς.
  • Κανένας νέος Μισθοφόρος Στρατιώτης.
  • Να επιστρέψουν τώρα όλα τα στρατεύματα που βρίσκονται εκτός συνόρων.
  • Να φτιάξουμε εργατικό διεθνιστικό αντικαπιταλιστικό μέτωπο ενάντια στον ιμπεριαλισμό, εθνικισμό, ρατσισμό και κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό. Απαιτώντας την ανατροπή των κυβερνήσεων της αντεργατικής πολιτικής, των πολεμικών τυχοδιωκτισμών και του κρατικού αυταρχισμού.
  • Αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων των μειονοτήτων.
  • Παλεύοντας όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα το θρήσκευμα, το φύλο και την εθνικότητα μας για τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες και δικαιώματα.
  • Να γκρεμίσουμε την Ευρώπη-Φρούριο. Να μην γίνουν πράξη τα βάρβαρα μέτρα εναντίον των Μεταναστών. Ανοικτά Σύνορα σε όλους τους εργαζόμενους. Πλήρη αναγνώριση των δικαιωμάτων τους και κανένα εμπόδιο στη μετακίνηση τους. Πολιτικό Άσυλο σε όσους το έχουν ανάγκη.

Η ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ δεσμεύεται να στηρίξει τις πρωτοβουλίες του ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ και καλεί σε μαζικές, ενωτικές αγωνιστικές πρωτοβουλίες.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

http://diktiospartakos.blogspot.com/2009/10/1-2.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου