Όχι στην καταστολή των μαθητικών αγώνων

Επιλεκτική η αγωνία της Διοίκησης για τις ώρες που χάνονται!
Όχι στην καταστολή των μαθητικών αγώνων!

Ακαριαία υπήρξε η αντίδραση της διοίκησης στο θέμα των καταλήψεων, σε αντιδιαστολή με τον νωχελικό τρόπο με τον οποίο κινείται για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτωνπου αντιμετωπίζουν στην λειτουργία τους τα σχολεία του νομού μας.

Μετά την οδηγία προς τους διευθυντές των σχολείων να διοργανώσουν συναντήσεις με τους γονείς, ώστε να τους «… επισημανθούν οι ευθύνες σε τυχόν μελλοντικές «καταλήψεις»…» και αφού ως μέτρο πρόληψης δεν έτυχε αποδοχής, ο προϊστάμενος αφορίζοντας γενικώς τις μαθητικές καταλήψεις σπεύδει να απειλήσει με την αναπλήρωση αυτών των χαμένων ωρώνμε περικοπή εκδρομών και ημερών από τις διακοπές, σε έναπνεύμα καταστολής των όποιων μαθητικών αντιδράσεων.

Το «συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στη μόρφωση» δεν αμφισβητείται από τις μαθητικές κινητοποιήσεις αλλά από τις κυβερνητικές πολιτικές που ακολουθούνται τα τελευταία χρόνια υποβαθμίζοντας όλο και περισσότερο το δημόσιο σχολείο. Αμφισβητείται από αυτούς, που ενώ είναι υποχρεωμένοι από το Σύνταγμα και τους νόμους να εξασφαλίσουν την κανονική λειτουργία των σχολείων καταδικάζουν τα σχολεία του Νομού μας, και όχι μόνο, τους πρώτους μήνες κάθε σχολικής χρονιάς να υπολειτουργούν λόγω των κενών σε εκπαιδευτικούς. Εδώ και ενάμισι μήνα χάνονται πάνω από 1.000 ώρες κάθε βδομάδα (κάποιες από τις οποίες αφορούν και πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα), επειδή το ΥΠΕΠΘ δεν ολοκληρώνει τους διορισμούς.

Γιατί λοιπόν η διοίκηση εκφράζει την αγωνία της μόνο για τις ώρες των καταλήψεων, γιατί τόσο καιρό δεν δείχνει την ίδια αγωνία και για τα κενά που υπάρχουν στο διδακτικό προσωπικό; Μήπως επειδή το ΥΠΕΠΘ έχει την ευθύνη για τις ελλείψεις σε βιβλία και εκπαιδευτικούς και ο Προϊστάμενος προσπαθεί να συγκαλύψει αυτές τις ευθύνες; Θα συμμεριζόμασταν το ειλικρινές της αγωνίας του για το πρόγραμμα αναπλήρωσης των ωρών των καταλήψεων, αν ζητούσε το ίδιο και για τις υπόλοιπες. Ας υποθέσουμε ότι δεν γινόταν καμία κατάληψη. Θα τολμούσε να πει στους μαθητές ότι περικόπτει τις εκδρομές και τις διακοπές τους επειδή το υπουργείο δεν έστειλε έγκαιρα καθηγητές και βιβλία; Γιατί λοιπόν διακόπηκε αυτή η ηχηρή σιωπή του Προϊστάμενου ;Επειδή οι μαθητές αποφάσισαν να διεκδικήσουν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους, με αγωνιστικό τρόπο. Και σε αυτούς που σήκωσαν κεφάλι, η διοίκηση έρχεται να απαντήσει με απειλές και τιμωρίες. Με μια φράση ο προϊστάμενος επιδιώκει να απαγορεύσει στους μαθητέςνα αποφασίζουν συλλογικά και να αγωνίζονται για την επίλυση των προβλημάτωντους με τον τρόπο που αυτοί κρίνουν

Μπορεί ο καθένας να έχει τις όποιες επιφυλάξεις για τις μορφές αγώνα που επιλέγουν οι μαθητές και για το αν προβάλλουν τα αιτήματά τους με τον πλέον πρόσφορο τρόπο. Αν όμως σαν μεγαλύτεροι και κυρίως σαν δάσκαλοι θέλουμε να τους βοηθήσουμε, αυτό μπορεί να γίνει, όχι με τη μαγκούρα του παιδονόμου, αλλά με παιδαγωγικό τρόπο. Είναι απαραίτητο να είμαστε δίπλα στα παιδιά συζητώντας μαζί τους κι όχι να τα αντιμετωπίζουμε αφ’ υψηλού κατακεραυνώνοντάς τα και απειλώντας τα. Είναι απαραίτητο να είμαστε μαζί με τους μαθητές μας και όχι απέναντί τους, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμά τους στη μόρφωση και στον αγώνα.

Δεν θα κάνουμε τη χάρη σε κανένα, να αναζητήσουμε τις ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση των σχολείων σε «όλους τους άλλους» πλην του πραγματικού και κύριου υπεύθυνου : του ΥΠΕΠΘ, των οργάνων του και της πολιτικής του.

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1095834