Το βιβλίο – λεύκωμα «Wobblies» (Εκδ. Καψιμί, 2007) είναι μια εικονογραφημένη ιστορία των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (industrial workers of the world - IWW) μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης που υπήρξε για 100 περίπου χρόνια απειλή για τους εργοδότες και τους συντηρητικούς των εργασιακών χώρων. Γεννήθηκαν το 1905 στην χώρα – καρδιά του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, μέσα από όλες τις διεργασίες που υπήρχαν έως και 20 – 40 χρόνια πριν, με ορόσημο το Σικάγο και ταυτόχρονα με την εδραίωση της εκβιομηχάνισης.
Ωστόσο πολλοί θα ρωτούσαν τι μας αφορά μια εικόνα από το παρελθόν όπου τα εργασιακά κεκτημένα ήταν σε πρωτόλειο στάδιο ή δεν υπήρχαν στο σύνολό τους. Πιο σύγχρονα παρά ποτέ είναι τα ερωτήματα που βάζει η ιστορία των Wobblies όταν βλέπουμε ότι μετά την πρώτη διεκδίκηση και κατάκτηση του 8ωρου τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Οι Wobblies συσπείρωναν το πιο εκμεταλλευόμενο εργατικό δυναμικό σε αντιπαράθεση με τα εργοδοτικά σωματεία που είχαν χτίσει οι εργοδότες, που απαρτίζονταν από αντιδραστικά απεργοσπαστικά στοιχεία. Οι Wobblies επισημαίνουν συνεχώς ότι το παλιό μοντέλο συνδικαλισμού έχει τελειώσει και έριχναν μομφή στους συνδικαλιστές ότι βρίσκονταν σε διαρκή διαπλοκή και υποστήριξη με τους εργοδότες και το σύστημα συνολικά. Για αυτό αντιστάθηκαν πέρα και πάνω από τις αντιξοότητες και τις απάνθρωπες συνθήκες στις οποίες αναγκάζονταν να δουλεύουν, προωθώντας ουσιαστικά την από τα κάτω οργάνωση των εργατών σε ένα συνδικαλισμό του μέλλοντος όπου όλοι μάχονται για αξιοπρεπή δουλειά και συνθήκες διαβίωσης.
Παρά την άνευ προηγουμένου προσπάθεια εξόντωσης τους, αυτοί συνέχισαν με ηρωικό ίσως τρόπο να προτάσσουν τις ριζοσπαστικές ιδέες τους και να οργανώνουν την εργασία και τον τρόπο ζωής τους γύρω από αυτές. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια όχι μόνο έκαναν ανυποχώρητους και ανεπανάληπτους μαζικούς αγώνες, αλλά παράλληλα διέβλεψαν την καταστροφή του περιβάλλοντος από τον καπιταλιστικό τρόπο ζωής και δημιούργησαν μια δικιά τους κουλτούρα με τραγούδια, ποιήματα, κείμενα και σκίτσα φτιαγμένα από εργάτες.
Τι πιο αναγκαίο σήμερα από τη καθιέρωση ενός άλλου τρόπου ζωής στον αντίποδα του συστήματος που αμφισβητεί συνολικά τον καπιταλισμό και παλεύει για την υπέρβασή του. Αξίζει να διαβαστεί με πάθος τώρα ίσως περισσότερο παρά ποτέ που η οικονομική κρίση είναι η αφορμή για να στήσουν οι εργοδότες σήμερα την εργατική τάξη στον τοίχο! Οι αγώνες των Wobblies είναι οι δικοί μας μελλοντικοί αγώνες που πρέπει να γίνουν η κρίση των εργοδοτών.
Πηγή: "αντι - λογισμοί ", συνδικαλιστική έκδοση της Πρότασης Προοπτικής - Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης εργαζομένων Εθνικής, τεύχος 5, Ιούνιος 2009
Δείτε επίσης το site των Wobblies
Ωστόσο πολλοί θα ρωτούσαν τι μας αφορά μια εικόνα από το παρελθόν όπου τα εργασιακά κεκτημένα ήταν σε πρωτόλειο στάδιο ή δεν υπήρχαν στο σύνολό τους. Πιο σύγχρονα παρά ποτέ είναι τα ερωτήματα που βάζει η ιστορία των Wobblies όταν βλέπουμε ότι μετά την πρώτη διεκδίκηση και κατάκτηση του 8ωρου τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Οι Wobblies συσπείρωναν το πιο εκμεταλλευόμενο εργατικό δυναμικό σε αντιπαράθεση με τα εργοδοτικά σωματεία που είχαν χτίσει οι εργοδότες, που απαρτίζονταν από αντιδραστικά απεργοσπαστικά στοιχεία. Οι Wobblies επισημαίνουν συνεχώς ότι το παλιό μοντέλο συνδικαλισμού έχει τελειώσει και έριχναν μομφή στους συνδικαλιστές ότι βρίσκονταν σε διαρκή διαπλοκή και υποστήριξη με τους εργοδότες και το σύστημα συνολικά. Για αυτό αντιστάθηκαν πέρα και πάνω από τις αντιξοότητες και τις απάνθρωπες συνθήκες στις οποίες αναγκάζονταν να δουλεύουν, προωθώντας ουσιαστικά την από τα κάτω οργάνωση των εργατών σε ένα συνδικαλισμό του μέλλοντος όπου όλοι μάχονται για αξιοπρεπή δουλειά και συνθήκες διαβίωσης.
Παρά την άνευ προηγουμένου προσπάθεια εξόντωσης τους, αυτοί συνέχισαν με ηρωικό ίσως τρόπο να προτάσσουν τις ριζοσπαστικές ιδέες τους και να οργανώνουν την εργασία και τον τρόπο ζωής τους γύρω από αυτές. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια όχι μόνο έκαναν ανυποχώρητους και ανεπανάληπτους μαζικούς αγώνες, αλλά παράλληλα διέβλεψαν την καταστροφή του περιβάλλοντος από τον καπιταλιστικό τρόπο ζωής και δημιούργησαν μια δικιά τους κουλτούρα με τραγούδια, ποιήματα, κείμενα και σκίτσα φτιαγμένα από εργάτες.
Τι πιο αναγκαίο σήμερα από τη καθιέρωση ενός άλλου τρόπου ζωής στον αντίποδα του συστήματος που αμφισβητεί συνολικά τον καπιταλισμό και παλεύει για την υπέρβασή του. Αξίζει να διαβαστεί με πάθος τώρα ίσως περισσότερο παρά ποτέ που η οικονομική κρίση είναι η αφορμή για να στήσουν οι εργοδότες σήμερα την εργατική τάξη στον τοίχο! Οι αγώνες των Wobblies είναι οι δικοί μας μελλοντικοί αγώνες που πρέπει να γίνουν η κρίση των εργοδοτών.
Πηγή: "αντι - λογισμοί ", συνδικαλιστική έκδοση της Πρότασης Προοπτικής - Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης εργαζομένων Εθνικής, τεύχος 5, Ιούνιος 2009
Δείτε επίσης το site των Wobblies
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου