- ΙΣΧΥΡΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ – ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΤΙΣ 5 ΟΚΤΩΒΡΗ
- ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥ (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ)
- ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ
ΣΤΙΣ 4 ΟΚΤΩΒΡΗ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Εργάτες - εργάτριες, εργαζόμενοι, νέοι και νέες,
Οι εργαζόμενοι και η νεολαία βιώνουν με ποικίλους τρόπους, τη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης.
Την εκτίναξη όλων των βασικών αντιθέσεων, δυσκολιών και δυνατοτήτων των εκμεταλλευτικών κοινωνιών που ανάδειξε η οικονομική κρίση.
Η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική κρίση, η κρίση του αιώνα όπως ονομάστηκε από τα ίδια τα αστικά επιτελεία, και η ύφεση που την ακολουθεί, είναι πηγή αποκάλυψης αυτού που φαινόταν καιρό:
Της χρεοκοπίας του νεοφιλελευθερισμού και όλων των μορφών διαχείρισης του συστήματος που εφάρμοσαν δεξιές ή κεντροαριστερές κυβερνήσεις, καθώς και της αυτορυθμιζόμενης δήθεν αγοράς.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση σφραγίζει την παταγώδη κατάρρευση ενός κυρίαρχου μύθου ο οποίος καταδυνάστευε τη συνείδηση των εργαζομένων αλλά και την Αριστερά:
Ότι ο καπιταλισμός μπορεί να περνά παροδικές κρίσεις, αλλά παραμένει άτρωτος, παντοδύναμος και πάνω από όλα αιώνιος.
Δημιουργείται επομένως μια "μαύρη τρύπα" στην κυρίαρχη ιδεολογία και πολιτική πολύ πιο επικίνδυνη - για την αστική τάξη - από αυτήν που καταπίνει μετοχές και ομόλογα τρισεκατομμυρίων.
Ισχυροποιείται πλέον το ερώτημα αν τελικά μπορεί να ανατραπεί, ιδεολογικά, πολιτικά, πρακτικά η μέχρι τώρα θυελλώδης υπεροχή της αστικής ηγεμονίας, ώστε να ανοίξει μια νέα ιστορική σελίδα για το εργατικό κίνημα και την Αριστερά.
Ταυτόχρονα θέτει σε κρίση και δοκιμασία τις μέχρι τώρα αναλύσεις της Αριστεράς.
Περιγελά την υπολανθάνουσα απαισιοδοξία. Δοκιμάζει τα ματαιωμένα σχέδια, την αισιοδοξία και τις αντοχές της.
.
Εργάτες - εργάτριες, εργαζόμενοι, νέοι και νέες,
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας οδηγήθηκε στην παραίτηση εξ αιτίας:
- Της χωρίς τέλος και έλεος πολιτικής της φτώχειας, της ανεργίας , του ξεπουλάω ότι δημόσιο υπάρχει και της καταστολής.
- Των κινήτρων και των κεφαλαίων που πλάσαραν σε τραπεζίτες και μεγαλοκαρχαρίες.
- Της ληστείας των ταμείων.
- Εξ αιτίας της μίζας και της ρεμούλας - αντιγραφή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ -των κουμπάρων και των Βατοπεδινών που λήστευαν σεμνά και ταπεινά.
- Των ΜΑΤ και των δακρυγόνων που εξαπέλυσε σε βάρος των αγωνιζόμενων διαδηλωτών.
- Εξ αιτίας των απαγωγών Πακιστανών, των παρακολουθήσεων, της άγριας εκμετάλλευσης των αλλοδαπών και των κρυφών πτήσεων της CIA στα ελληνικά αεροδρόμια.
- Εξ αιτίας της πολιτικής που τοποθετεί απέναντι της την τεράστια πλειοψηφία του λαού προκαλώντας γενικευμένη λαϊκή δυσφορία, αποστροφή και αγανάκτηση. Που εγκυμονεί την ανάπτυξη, αυτών, των πολιτικά αδύναμων ακόμη αγώνων απρόβλεπτης όμως εξέλιξης και δυναμικής. Αγώνες που ζήσαμε στο εκπαιδευτικό, εργατικό και αγροτικό κίνημα και στην εξεγερτική έκρηξη του Δεκέμβρη που επιτάχυναν την φθορά της κυβέρνησης.
Η προκήρυξη πρόωρων εκλογών - εξπρές αποτελεί έκφραση και ανοικτή ομολογία της χρεοκοπίας της κυβέρνησης της ΝΔ.
Αποτελεί εκδήλωση κυρίως των αδιεξόδων της αστικής πολιτικής και των συνταγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που, σε συνθήκες κρίσης, οδηγούν σε γρήγορη φθορά των κυβερνήσεων.
Ταυτόχρονα αποτελεί - πιθανά και με αλλεπάλληλες εκλογές- επιχείρηση δημιουργίας κυβέρνησης ικανής στη λήψη πιο βαθιών και πιο αντιλαϊκών μέτρων μακράς διάρκειας καθώς και στην αντιμετώπιση των αναμενόμενων – και κατά τους ίδιους - ανεξέλεγκτων κοινωνικών εκρήξεων!
Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, Κ. Καραμανλής και Γ. Παπανδρέου, διαγκωνίζονται καιρό τώρα όχι στην άσκηση μιας πιο φιλολαϊκής πολιτικής, αλλά στο ποιος θα αναδειχτεί ο ικανότερος και αποτελεσματικότερος διαχειριστής στην εφαρμογή συντηρητικότερης και στρατηγικότερης επίθεσης σε βάρος των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων.
Γι αυτό ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ψήφισαν τους πέντε βασικούς αντιασφαλιστικούς νόμους (Σουφλιά, Σιούφα, Παπαιωάνου, Ρέππα και Πετραλιά) τους οποίους χρησιμοποίησαν από κοινού για το χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων εκατομμυρίων εργαζομένων.
Με αυτή την πολιτική πήγαν τη σύνταξη 1,3 εκατομμυρίων συνταξιούχων στα 600 ευρώ και την ηλικία συνταξιοδότησης στα 67!
Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ προωθούν την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων. Το ΠΑΣΟΚ με το νόμο 2639/98 ενίσχυσε τη "μερική απασχόληση". Νομιμοποίησε τα δουλεμπορικά "ιδιωτικά γραφεία ευρέσεως εργασίας". Θέσπισε τα "stage". Άνοιξε το δρόμο για την κατάργηση του 8ωρου με τη "διευθέτηση του χρόνου εργασίας σε ετήσια βάση"! Η ΝΔ επέκτεινε τη μερική απασχόληση στο δημόσιο. Ολοκλήρωσε το χτύπημα του 8ωρου. Μείωσε το κόστος της υπερωρίας. Γενίκευσε την εκ περιτροπής εργασία εφαρμόζοντας το νόμο 2639/98 του ΠΑΣΟΚ
Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ με πρόσχημα το λιγότερο κράτος εκποίησαν το δημόσιο πλούτο και τον παρέδωσαν στο κεφάλαιο. Με τους νόμους της κυβέρνησης Μητσοτάκη το ΠΑΣΟΚ ιδιωτικοποίησε την περίοδο 94 - 2004:
- 7 από τις 10 κρατικές τράπεζες, τον ΟΤΕ, τον ΟΠΑΠ, τη ΔΕΗ, τα Ελληνικά Πετρέλαια, την Ελληνική Χρηματιστηριακή Εταιρεία, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τη Διώρυγα της Κορίνθου. Παρέδωσε για εκμετάλλευση
- το αεροδρόμιο "Ελ. Βενιζέλος" στους Γερμανούς,
- τη διώρυγα του Ρίου - Αντιρρίου στους Γάλλους,
- την Αττική Οδό στον Μπόμπολα.
Με του δικούς της νόμους και τους νόμους του ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση της ΝΔ ιδιωτικοποίησε:
Ο,τι απέμεινε από τον ΟΤΕ, όλα τα λιμάνια της χώρας, το "υπόλοιπο" της Εμπορικής Τράπεζας, την "Ολυμπιακή Αεροπορία". Παρέδωσε δρόμους, διόδια και παραλίες στο μεγάλο κεφαλαίο για εκμετάλλευση.
Πότε ο ένας κα πότε ο άλλος δευκόλυναν Αμερικάνους και Ευρωπαίους, έστελναν φρεγάτες και στρατό από τη Γιουγκοσλαβία ως το Αφγανιστάν, συμμετείχαν στις ιμπεριαλιστικές διαμάχες, πολέμους και επιδρομές.
Σε αυτή την πολιτική το ρατσιστικό ΛΑΟΣ αποτελεί μοχλό και τσόντα ακόμα πιο δεξιάς –αντιδραστικής εξέλιξης.
Σε αυτή την πολιτική διεκδικούν το ρόλο του επίδοξου κυβερνητικού συνέταιρου οι Οικολόγοι Πράσινοι του συστήματος.
Η προεκλογική εκστρατεία Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να αποσπάσει τη συμφωνία του λαού στην ίδια πολιτική εκμετάλλευσης του.
Κανένα όμως "μετά" δεν υπάρχει από την πλευρά τους που να είναι τόσο μόνιμο εκτός από αυτήν την πολιτική που υπηρετούν.
ΟΧΙ στην αντιδραστική πολιτική του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.
ΟΧΙ στην ΕΕ.
Μαύρο στη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και στο δεξιό δεκανίκι του ΛΑΟΣ. Όχι στους Οικολόγους Πράσινους που είναι έτοιμοι να πάνε με τον ένα, με τον άλλο ή με τους δυο!
ΝΑΙ στα σύγχρονα εργατικά και νεολαιίστικα δικαιώματα μας!
Η στάσιμη και διαχειριστική αριστερά, καθηλωμένη στις αντιλήψεις πως η εποχή είναι πάντα περίπου η ίδια, με μια "μπόρα αντιδραστικότητας", επιδιώκει μάταια, να κάνει κάπως καλλίτερα ότι έκανε πάντα:
Ο ΣΥΝ ακρωτηριασμένος από τον κυβερνητισμό, τη συνδιαχείρηση και την φιλοευρωπαϊκή λαγνεία εγκλωβίζεται στο θολό δρόμο του δήθεν δημοκρατικού σοσιαλισμού και του αντινεοφιλελεύθερου μετώπου.
Προσβλέπει διαρκώς σε ένα καλλίτερο ΠΑΣΟΚ και γι αυτό συγκυβερνά μαζί του σε Δήμους, ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ.
Μοναδικό του σαφές είναι η άρνηση χάραξης μιας εργατικής τακτικής και στρατηγικής απάντησης της Αριστεράς με νικηφόρο παρόν και κομμουνιστικό ορίζοντα.
Αυτά είναι που οδηγούν και το ΣΥΡΙΖΑ σε μια μακρόσυρτη κρίση. Σε μια διαπάλη αδιέξοδη και βλαπτική για το εργατικό κίνημα.
Το ΚΚΕ παραμένει μακριά από τις ανάγκες της επανίδρυσης της κομμουνιστικής και αντικαπιταλιστικής στρατηγικής . Επιμένει να ταυτίζει την κοσμοϊστορική επανάσταση του Οκτώβρη και τον κομμουνισμό με τις ιδιότυπες εκμεταλλευτικές και αυταρχικές κοινωνίες της Ανατολής. Πιστό στην θολή πολιτική της λαϊκής οικονομίας - λαϊκής εξουσίας οδηγείται στην ιστορικά αυθαίρετη και πολιτικά αδύνατη πολιτική της αντιμονοπωλιακής ανάπτυξης. Με συνέπεια να αντιστρατεύεται την αντικαπιταλιστική κατεύθυνση των εργατικών αγώνων που θεωρεί "αριστερίστικη". Να ορθώνει τείχη προς ό,τι κινείται αριστερά του και να είναι εξαιρετικά διαλλακτικό με κάθε ενδεχόμενο σύμμαχο που κινείται στα δεξιά του. Και τελικά να περιορίζει αντί να ενδυναμώνει το εργατικό κίνημα το οποίο υποτάσσει στην υπηρεσία του κόμματος - αυτοσκοπός.
Το αποτέλεσμα είναι, αυτή η Αριστερά, παρά την σχετικά ισχυρή εκλογική- πολιτική επιρροή της στον Ελληνικό Λαό, να μη μπορεί να αναχαιτίσει την κυβερνητική λαίλαπα.
Η διαμάχη για το "ποια Αριστερά" αντιστοιχεί στη νέα εποχή είναι ο πραγματικός αγώνας ανάμεσα στην άκριτη προσκόλληση σε ένα παρελθόν που καθηλώνει και διχάζει και σε ένα ελπιδοφόρο παρόν και μέλλον που εμπνέει, ενώνει και απαιτεί.
Το αναγκαίο διπλό ΟΧΙ σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επομένως δεν φτάνει!
Γιατί αν η κατάσταση στην Αριστερά μείνει όπως είναι, η ζωή του εργάτη - δημιουργού θα χειροτερεύει.
Το ΝΑΙ στην Αριστερά που αντιστοιχεί στην εποχή μας είναι το άλλο, το απαραίτητο, ελπιδοφόρο, το δικό μας εργατικό ΝΑΙ της νέας προοπτικής και της ελπίδας.
Το ΝΑΡ θεωρεί πως ο νέος αιώνας που πρόβαλλε, με θολή την ελπίδα και διάχυτο το φόβο, μπορεί να γίνει η εποχή των νικηφόρων εργατικών αναμετρήσεων, των τολμηρών αναζητήσεων και της κομμουνιστικής επανεκκίνησης.
Με μια Αριστερά:
- προγραμματική και οραματική, εργατική και βαθιά δημοκρατική, διεθνιστική και αντικαπιταλιστική, σκεπτόμενη και μαχόμενη.
- Αριστερά της επαναθεμελίωσης του εργατικού κινήματος και του κομμουνιστικού προγράμματος.
- Μια Αριστερά ανεξάρτητη από το κράτος, τους μηχανισμούς του και τα αστικά κόμματα. - Που θα αρνείται ρητά την οποιαδήποτε εμπλοκή σε κεντροαριστερά σενάρια με το ΠΑΣΟΚ την επόμενη των εκλογών.
- Αντιιμπεριαλιστική. Που δεν θα θεωρεί τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο ανορθογραφία αλλά νομοτέλεια του καπιταλισμού.
Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος! Το απέδειξαν η ηρωική αντίσταση του ιρακινού λαού, η άσβεστη παλαιστινιακή Ιντιφάντα, η αγωνιστική ανάταση των λαών σε Αργεντινή και Βολιβία, η αντιπολεμική "άνοιξη" των κινημάτων .
- Αριστερά της αντικαπιταλιστικής οικολογίας και της πλήρους απελευθέρωσης του ανθρώπου από τα κοινωνικά δεσμά του καπιταλισμού.
Αριστερά που θα είναι σε θέση να κατακτά τη "φέτα το ψωμί" γιατί θα διεκδικεί ολόκληρο το "καρβέλι".
- Που θα εμπνέει και οδηγεί το αναγεννημένο πολιτικό, εργατικό κίνημα στη βάση μιας σύγχρονης Χάρτας εργατικών Αναγκών και Δικαιωμάτων, σε νικηφόρους αγώνες ακριβώς γιατί θα μπορεί να συνδέει το σήμερα με το αύριο. Θα συνδέει τον άμεσο, καθημερινό, διαρκή και αποφασιστικό αγώνα για ανθρώπινη ζωή μέσα και έξω από τη δουλειά, με το στρατηγικό στόχο της ανατροπής του επικίνδυνου πλέον για την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, καταπίεσης και παρακμής.
Γι’ αυτό χρειάζεται τώρα μια άλλη Αριστερά, ένας ανεξάρτητος πόλος της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς!
Με κεντρικό πολιτικό στόχο το πέρασμα από τους μεμονωμένους αγώνες σε ένα συνολικό πολιτικό εργατικό – λαϊκό μαζικό κίνημα για:
- την ουσιαστική βελτίωση της οικονομικής και κοινωνικής θέσης της εργατικής τάξης ενάντια στα κέρδη του κεφαλαίου,
- τις δημοκρατικές ελευθερίες και την ειρήνη στην περιοχή ενάντια στην πολιτική των κυβερνήσεων, των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
- την ήττα και ανατροπή της διαρκούς αντεργατικής και πολεμικής εκστρατείας του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ή συμμαχικών, για τον κλονισμό της αστικής κυριαρχίας, την αντικαπιταλιστική επανάσταση για :
- την εργατική εξουσία, κυριαρχία και χειραφέτηση
- τη σωτηρία του ανθρώπινου πολιτισμού
- την οριστική κατάργηση κάθε καταπίεσης, αλλοτρίωσης και εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο,
- το πανανθρώπινο βασίλειο της ελευθερίας: την κομμουνιστική κοινωνία
Αυτό πρεσβεύει και αυτό επιδιώκει το Νέο Αριστερό Ρεύμα.
Σε αυτό στοχεύει και με τη συμβολή στη δημιουργία και ανάπτυξη της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Εργαζόμενες, Εργαζόμενοι, Νέοι και Νέες
Ο αναγκαίος συλλογικός αγώνας για την ήττα και την ανατροπή της διαρκούς αντεργατικής, τρομοκρατικής και πολεμικής εκστρατείας του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων που την προωθούν, έχει ανάγκη ένα νέο ταξικό, αυθεντικό, εργατικό κίνημα.
Με πολιτική κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής. Σε διαχωρισμό από τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό και το ρεφορμισμό. Ενώνοντας στις γραμμές του όλους τους εργαζόμενους, παλιούς και νέους, μόνιμους και «ελαστικούς», ντόπιους και μετανάστες. Γνήσια δημοκρατικό και ενωτικό! Με όλες τις αποφάσεις στις γενικές συνελεύσεις!
Με ανοικτές επιτροπές αγώνα και με αιρετούς και ανακλητούς αντιπροσώπους ! Με αιτήματα που θα πηγάζουν από τους αγώνες και θα αντιστοιχούν στο συνολικό πλούτο και τις εκρηκτικές δυνατότητες της νέας εποχής.
Έχει ανάγκη -όχι την αντιπολίτευση μαϊμού πότε του ΠΑΣΟΚ και πότε της ΝΔ- αλλά μια Λαϊκή, Αριστερή Εργατική Αντιπολίτευση
Ένα τέτοιο εργατικό κίνημα, αυτή η λαϊκή εργατική αντιπολίτευση έχουν ανάγκη την άλλη Αριστερά. Η ίδια η Αριστερά έχει ανάγκη αυτό το κίνημα!
Όχι για να τα υποκαταστήσει αλλά να τα εμπνεύσει, να ενώσει και να μετασχηματίσει, μετασχηματιζόμενη και η ίδια.
Η ΑΝΤ. ΑΡ. ΣΥ. Α. με τις διακηρύξεις, τη συγκρότηση και την πολιτική της μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην όλη υπόθεση.
Απευθυνόμαστε σε εσάς!
Στους εργάτες, τη νεολαία, τους ανέργους,
Στους αγωνιστές του αντικαπιταλιστικού αγώνα και αναζήτησης, στους κοινωνικούς αγωνιστές και συλλογικότητες που επιδιώκουν μια νέα κομμουνιστική προοπτική στο νέο αιώνα της ελπίδας και της βαρβαρότητας,
Στους ριζοσπάστες αγωνιστές που πιστεύουν πως ο καπιταλισμός δε είναι η τελευταία και αιώνια οργάνωση της κοινωνίας.
Στους αγωνιστές και τις συλλογικότητες της νεότερης γενιάς και όλων των επιμέρους "ιστορικών γενιών", και σας καλούμε να στηρίξετε, ψηφίσετε ΑΝΤ. ΑΡ. ΣΥ. Α!
Γιατί η πολιτική και το πρόγραμμα της είναι βήμα βαθιάς και ουσιαστικής καταδίκης της αντιδραστικής και αντιλαϊκής πολιτικής του αστικού συνασπισμού εξουσίας.
Γιατί η ενίσχυση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α δημιουργεί ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για το Εργατικό, Νεολαιίστικο και Λαϊκό κίνημα, την Αντικαπιταλιστική Επαναστατική Αριστερά της Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης.
Αθήνα Σεπτέμβρης 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου